My Last Revenge

Chapter 10

When we finally reached Todai, we were in Ikeno-hata gate located at the eastern part of the campus. Ikeno-hata mon (Ikeno-hata gate) allows access to both the Ueno Station and the Yushima station.

I immediately went off the driver seat while Akiro steered my car in the parking lot. I give our campus a quick gaze before I headed in front of the entrance of the Medical building to wait for Akiro. He is a medical student of Todai (University of Tokyo). He took up Bachelor of Surgery (BM ChB) the highest and complicated branch in medicine. He was also a medical prodigy who has unusual talent when it comes in control and incisiveness in surgical skills.

I also caught some students staring at me while I'm walking to Akiro's Building. Mag i-in lang daw kasi siya sa Building nila para mabigyan siya ng task ng mga professors niya kaya ako narito. Is there something wrong with my face? Or the way I walked? Just ignore it Yana, as I told myself. Suddenly, there's a guy who intentionally bumped me so my books that I carried fell down.

"Sorry!" The tall guy said rudely. His perfect jaw was clenched.

"Woah?! Anong problema mo?" I stared at him angrily. Nakatingin lang siya sakin habang pinupulot ko ang mga libro ko. In any moment my fist will fly to this asshole's face.

"None of your business! Step aside you're blocking my way! Alis! Nakaharang ka sa dadaanan ko."

"What the fuck?! You nasty shit!" I almost yelled at him. This. This is my first time to get insulted in my whole entire fuckin' life. What the fuck is his problem!?

"Y-you! You have dirty mouth. You're the one who's nastiest." His left hand form a fist. Gagong to? Ano ba talaga ang problema nito sakin?

"I-I can break your face moron! Kaya tumigil kana!" I burst out. Maraming tao ang napatingin samin. Kaya hinatak niya ako palayo roon sa entrance ng Medical Building.

"Nakakatakot ka naman pala! Babae ka lang tandaan mo yan! Wag kang mag ilusyon na kaya mo ako." He said. I saw his side of his lips curved. Para bang minamaliit ako.

Hindi ko na talaga kaya yung inis ko. Kaya hinigit ko ang isang kamay niya at binaon ko ang thumb ko sa palapulsuhan niya. Sapat na ito para maputol ang mga litid ng ugat nito at mapuruhan siya ng di nahahalata ng mga tao. Kaunting higpit pa sa pagpisil sa pulso nito ay puputok na ang mga ugat niya. Kitang kita ko sa mukha nito ang pagkabigla habang palihim na iniinda ang pagkakahawak ko sa kanya. I know people too well. Alam ko kung nasasaktan, masaya, naiinis, nagagalit o gustong manapak ng isang tao. Alam ko iyon base sa facial expression, sa galaw, sa tindig, at sa isang tingin lamang.

"Don't mess with me idiot! Hindi mo alam kung anong kaya kong gawin!" Malaman na sinabi ko sa kanya.

"At hindi mo rin ako kilala. Kaya kung ako sayo magpakalayo layo kana." Pananakot niya sakin. Tinabig niya ang kamay kong nakahawak sa kamay niya. Hindi ko maintindihan ang huling salitang sinabi nito. Mag pakalayo layo? Bakit malaki ba kasalanan ko sa taong ito? Eh siya na nga ang bumunggo sakin at ininsulto ako. Tapos yun pa ang sasabihin niya sakin? Dapat lang na ipagtanggol ko ang sarili ko ano! Seryoso. Ano bang utak mayroon ang taong ito.

"YOU! Son of the bitch-" sabay turo ko sa kanya.

"Don't you dare to call my mother's a bitch! You're the one who's bitch!" Mayabang na pakakasabi nito. Halata sa kanya na nag aapoy na siya sa galit pero nagtitimpi parin siya para hindi makagawa ng anumang iskandalo.

Matiim at matagal namin na tinignan ang isa't isa. Waring gustong namin magpatayan anumang sandali. Hindi ko alam kung ano ang problema nito sakin. Kung bakit bigla nalang siyang mambubunggo at may gana pang awayin ako.