Pinihit ni Akiro ang kaliwang kamay ko habang pilit na pinasasakay ako sa aking kotse. Nakakainis siya. Naiirita ako dahil sa sobrang possessive na asal niya. Oo, nasa plano ko ito na paibigan siya pero ituring niya ako na kanya lang? Hindi maari 'yon. Hindi ako makakapayag na ako ang mapaglaruan sa mga kamay niya. Ako. Ako dapat ang game master sa larong ito. Ako lang at hindi siya.
"STOP IT! Hindi ako natutuwa sa ginagawa mo ha! Tama na!" Bulyaw ko sa kanya. Binawi ko rin ang kamay ko na hawak niya. Nakatitig lamang siya sakin na parang walang pakialam.
"Pasok." Usal ni Akiro. Mahinahon ang tono nito. "Pasok, I said." Dugtong niya. Pinasadahan ako ng mata nito.
"Damn you! Wag mo akong inuutusan! Give me my keys." Ipinresenta ko ang kamay ko sakanya. Nakatulala lamang ito sa kamay ko imbis na ilahad ang susi ng sasakyan ko ay ang kamay niya ang inabot niya sakin.
"ARGH!! Fuck you!" Sambit ko na lamang sa ginawa niya kasabay ng pagwalk out ko rito.
"Hey Jin...." Paanas na tawag ni Akiro sakin. Hindi ko siya nililingon bagkus mas binilisan ko pa ang paglakad ko.
"Jin, hey!" Pagtawag niya ulit mula sa malayo. Bwisit! At wala talaga siyang balak na humingi ng tawad? At di rin siya sumunod.
Nakalabas na ako ng Iron Gate ng University namin tatawid na sana ako ng kalsada para makapagpara ng cab ngunit hinarang nito ang kotse ko sa daan. Umikot ako mula roon sa kinatatayuan ko at dali-daling tumawid sa kabilamg lane. Nagpara ako ng cab at agad na sumakay roon. Ipinadiretso ko sa driver kung saan ang condo ko ngunit di pa nakalalayo ang sinasakyan ko ay agad nanamang umeksena si Akiro. Hinarang niyang muli ang kotse ko sa harapan kung kaya't huminto sa pag andar ang cab na sinasakyan ko.
"Letse talaga!" Padarag na sambit ko.
"Jin baba! Bumaba ka dyan!" Sigaw nito sa labas. Hindi ko siya pinakinggan at itunuon sa driver ang atensyon ko.
"Just- Argh!! Just keep driving!" Sabi ko roon sa driver kaya naman agad na ibinukas ni Akiro ang pinto ng cab at agad akong hinila mula roon. He throw his money inside for the payment. He then pulled me intensely and went to my car. He pushed me inside the passenger seat while he jog quickly to the other side. He set himself to the driver seat as I grimace at him.
"Damn it. What's your problem Akiro! I hate-" He squelched me with my words by putting his lips to mine. His forceful kiss become more stronger. I don't even respond to him. I remain shocked of what he is still doing. I tastes some rusting metal in between his kisses. I felt some painful scrape through my lips.
Ilang mga segundo pa ay nakabawi ako ng lakas para maitulak siya. Buong lakas ko siyang itinulak na siya namang ikinabigla niya. I'm trying to manage myself as hard as I can kahit na nangingilid na ang mga luha ko sa mata. Feeling ko pinag samantalahan niya ako. Feeling ko binaboy niya ako. Feeling ko ang dumi kong babae. Nandidiri ako. That kiss. That damn kiss! That was my FIRST KISS!!! And he stole it.
He remain silent. He lowered his face to search my face. The silence between us is killing me. Itinaas niya ang mukha ko. Pumikit lamang ako ng mariin para pag iwas na din sa pagtatama ng aming mata at para di na rin tuluyan na tumulo ang luha ko na kanina pa nagbabadya.
"Hey..." Rinig ko ang husky at uneasiness sa tono ni Akiro.
"Jin, I'm- Im sorry." At sa simpleng salita na sambit nito ay tumulo ang luha ko. Mas lalo kong ibinaba ang mukha ko para hindi niya makita ang halos galong mga luha ko na lumalabas sa letseng mata ko.
Di ko mapigilan ang paglabas nito. Nakakainis. Nakakabwisit. Nakakatanga. At mas lalong nakakagago! Hindi ako iyakin pero sadyang ayaw tumigil ng pakarat na mga luha ko.
I think it meant to be dripping out to my eyes and also to my life I guess. To make me bold and fearless. To make my heart as hard like steel. These tears. These every tears that fell down to my face is a sign of my emotions that is hard to came out and kept for a long while. And now they're free. Nakakaputang ina.
Naramdaman ko nalang na nakayakap si Akiro sakin habang ako ay inaalo niya. I pushed him and slap him real hard. Sunod sunod iyon. Malalakas na sampal ang ginawad ko sa kanya. Hindi siya lumaban. Ni hindi siya gumagalaw. Hinayaan niya lamang ako na gawin ko iyon. Nang matapos akong saktan siya ay nakatingin lang siya sakin. He looked at me straight to my eyes. Pinahid niya rin ang mga luha ko. Akmang lalabas ako ng kotse ko nang hinawakan niya ang kamay ko.
"Stay. Please stay, Jin." As he pleaded. Ngunit umalis parin ako. Mas pinili kong maglakad kahit na nakasunod parin ang kotse ko sakin. Sinusundan lang ako ni Akiro sa bawat pagliko at pag hakbang ko ay nakasunod siya. Gusto kong ubusin ang lakas ko sa paglalakad. Kahit na hindi ko alam kung saan ako pupunta. Ayaw ko munang umuwi sa condo. Gusto ko lang mag isip. Mag isip ng mag isip.
BINABASA MO ANG
My Last Revenge
ActionWhat would it take to change Human destiny? Consumed by the whirling chaos of fate...