Chapter 7 //

101 3 0
                                        

Adam POV 

Hndi ko siya gustong saktan. pero kasama yun sa pag mamahal ko sa kanya. Pag mamahal na unti unting nawala.

Kasalanan ko naman talaga ei. Nung umpisa naman talsga hindi siya ang gusto ko. Bigla bigla nalang siyang dumating. nag pakilala at sa mabilisang panahon minahal ko siya. Pero sa ganito rin kabilis kami matatapos.

Oo , MATATAPOS. Finally, mag kakausap narin kami.
Handa na ako. Sana ganoon din siya.

Kaharap ko ngayon ang babaeng hindi ko gustong paiyakin.
nakatingin siya sakin ng masama.

Okayy lang. wala akong angal doon. Hindi pa ako nag sasalita. Marahil nag iipon pa ako ng lakas. Pero narito na ako. Ano pa bang hinihintay ko ? 

"So, titigan lang tayo? ang ganda ng pag uusap natin huh! May naayos tayo" fake smile niya saking sinabi. 

"Sorry!" Seryoso kong pagkakasabi sa kaniya.  bigla biglang natanggal yung ngiti sa mga mata niya. Dahil siguro naramdaman niyang seryoso ako sa sinabi ko.

"Para saan naman yang sorry mo ?" Nag tatakang sagot niya. mahina. Parang punong puno talaga ng tanong yung tinig niya. Hndi kagad ako nakapag salita at tinitigan lang muna siya saglet.

"Adam? Ayokong mawala ka. Alam mo ba yun?"

Nanlaki ang mga mata ko sa narinig ko. Bigla akong nasaktan. Nasaktan dahil sa hindi ko pa man din sinasabi yung dapat kong sabihin pakiramdam ko ang sama sama ko na ng lalaki.

Pakiramdam ko NAPAKAWALA AKONG KWENTA!

yumuko siya. nawala yung babaeng matapang kani kanina lang.

Sa nakikita ko ngayon, nag titimpi lang siya All this time. Tapang tapangan lang ang lahat. kunwari malakas pero nang dahil sa akin, sa ngayon mas lalo siyang mang hihina.

"I'm Sorry Coleen! pero, wala na e. Wala na akong maramdaman"

dahan dahan niyang itinaas ang naka yuko niyang mukha. Tilay mas lalong nasasaktan siya sa loob niya dahil sa mga sinabi ko.

"Walang ma-maram--daman?" Pagpupumilit niyang magsalita.

"Ayoko namang ipag patuloy to na puro lokohan lang ang ginagawa ko sayo  So, Its better to stop this kagad." sagot ko kagad sa kanya. muli nanaman siyang napa yuko

Nanahimik ang paligid. Parang pati mundo'y nakikinig din sa amin.

"Wala akong pinag sisisihan sa ating dalawa Coleen. Maybe hindi talaga tayo para sa isat isa.. I'm Sorry but I have to end this.." Sabi ko ulet sa kanya atska nag simula na siyang umiyak na naging dahilan para mawala ang tahimik sa paligid namin.

"Adam," panimula niya.

"Adam," panimula niya

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Ang tanga ko .. Ang tanga ko at hinayaan ko pang mag take advantage ka sa akin.."
Nakinig lang ako sa kaniya.

"Sigee! mag sama kayo ni Steff! Wag na kayong mag pakita ng mga pag mumukha niyo sa akin!"

Sunod sunod niyang sabi sa akin. kahit na naiyak siya bigla siyang nag matapang.

"Wag ka namang ganyan sa sarili mo Coleen." Lumapit ako sa kanya papalapit at dahan dahan saka hinawakan ang dalawang kamay niya.

" Lumapit ako sa kanya papalapit at dahan dahan saka hinawakan ang dalawang kamay niya

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"You will find someone maybe like me. Hndi ako ang nababagay sayo dahil puro ito lang, puro pag papaiyak lang ang naibibigay ko sayo.."

"Leave me ALONE! Hindi ako hahanap ng katulad mo, at kung mag hahanap man ako, yung HIGIT PA SAYO!" Biglang alis niya ng kamay sa akin.Hndi na ako nakapag salita pa.

Binigyan nalang niya ako ng saglet na tingin sa mata at saka nag lakad konti habang nahikbi hikbi. Maya maya lang din tumakbo na siya. Wala siyang lingon lingon sa akin. Nararapat lang ito. Gayun pa man, malungkot akong hndi man lang ako nakapag paalam ng maayos.

Nanatili akong nakatayo. naka yuko at nakatingin sa kung saan ako naka tapak.
Siguro nga tapos na.. 

"Makakalimutan din niya ako!"

"Matapang siya. Di ba?" sabi ko sa sarili ko at muling natahimik. Maya maya napaiyak na rin ako sa nagawa ko.

"Hindi siya ang tanga" Halos napaupo na ako sa kalye. Pinilit ko nalang Isandal ang sarili ko sa pader at tumalikod sa mga taong alam kong kanina pa nakatingin.

 Pinilit ko nalang Isandal ang sarili ko sa pader at tumalikod sa mga taong alam kong kanina pa nakatingin

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


"AKO!"

"Ang tanga ko! ANG TANGA MO LOURD ADAM  PASCUAL" sinasabunutan ko na yung buhok ko at nasusuntok ko narin ang pader sa sobrang galit ko sa sarili ko.

HEAVENS PLANTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon