Dalawang taong magkaibang buhay .. Dalawang taong naging masaya .. Dalawang taong nag mahal .. Pero Nabigo .. nasaktan .. Nagalit .. Umiyak ... At ngayon , Dalawang taong pag tatagpuin ng tadhana .. Ang mga taong nasaktan ba ay magiging masaya ulet...
Simula kahapon nung huling tawag ko sa kaniya hindi ko pa siya nakakausap kaya nag madali talaga akong puntahan siya ngayon.
"Julius .."
"Kamusta ?" Tugon ko sa pagtawag niya sa pangalan ko.
"Gusto ko sanang makausap ka .. pwede pa ?"
"Okay lang"
"Kung pwede sana ngayon na ?"
"Ngayon na ?" Nabigla ako at lalong nanabik na makausap siya.
"Bakit hindi ka ba pwede ?" malungkot niyang boses ang naririnig ko.
"Sige! pupuntahan kita kagad" sagot ko kagad ng walang alinlangan.
"Sige. nandito lang ako sa park sa lagi nating spot. bilisan mo huh."
"Ingat. saglet lang ako" pag katapos nun ay ibinaba na niya ang tawag niya sa akin.
Kahit nakakahiya man kay Ms. Alcantara, nag paalam na ako. Sinabi ko nalang na bukas ay paguusapan namin ang tungkol sa offer.
Malapit lapit na rin ako sa Park. Kinakabahan ako ng hindi ko alam kung bakit ba ..
Unti unti ko na siyang natatanaw ng papalapit na ako sa park kung saan kami madalas magkita noon. nkatayo siya , nag hihintay lang at nakatingin sa baba.
Hindi na ako nag atubiling tumakbo para malapitan na siya kagad.
"Sorry , ngayon lang ako. Kagagaling ko lang kasi sa Music and Arts Faculty. Nag Lunch kana ba?" pag tatanong ko sa kaniya. Hindi siya sumagot kagat kaya inulet ko yung sinabi ko.
"Huy! may problema ba? ano kumain ka na ba ?" napatingin na siya sa akin at tumayo ng maayos saka nag salita.
"Kakain ako pagkauwi ko pero sa ngayon may gusto akong sabihin sayo Julius." Mukhang seryoso siya. tinitigan ko lang din siya na para bang walang halong kaba.
Hanggang sa bumagsak parin ang tingin niya sa lupa.
"Julius .. Itigil na natin to." mahina niyang sabi sa skin.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Meg .." May halong pagtataka ang boses ko.
"Julius , Final na decision ko. Sa ayaw at sa gusto mo tatapusin na natin kung anong meron tayo ngayon." Still walang gana at mahina niyang sabi sa akin habang maluha luha na siyang nag sasalita at nakatingin sa akin.
"Why Meg? Nag bibiro ka lang diba?"
"No Julius.. I'm badly Serious saying this to you"
Tila ba'y may nagtakip ng tainga ko't naging tahimik ang paligid.
"Meg? Nasan na yung As long As we have each other ?"
"Julius Stop saying that please"
"Meg, nag kulang ba ako? Hndi naman ako strick sayo? Hinahayaan nga lang kitang laging Friends mo ang kasama mo diba ?"
Wala siyang naging imik sa sinabi ko.
Hinawakan ko ang kamay niya at lumapit pa sa kanya lalo "Alam kong marami nang problema. We can fix everything Meg, Say Yes we will"
"NO! Not Anymore Julius!"
"M-meg--" dahan dahan niyang ibinaba at tuluyang inalis yung kamay ko sa kanya
"Im Sorry Julius .. napaka buti mo sa akin pero sobra sobra na. Im a stupid Girlfriend! Hindi ko manlang magawang suklian lahat ng mga pinapakita at ibinibigay mo sa akin."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
nang sa sinabi niyang yun nag simula na akong umiyak sa harapan niya.
"I'll Leave Meaning to say, there's someone better coming. Don't forget to smile" Umiiyak na siya habang sinasabi sa akin yung mga salitang yun.
Naiwan akong mag isa. Nakayuko. Pinapakiramdaman ang luha kong tumutulo mula sa mata ko patungong pisngi hanggang sa baba ko.
Hindi ako maka kilos. hindi man lang naka pag paalam ng maayos. Ni reasons niya hindi ko narinig. wala siyang sinabi. bsta nalang siyang umalis.
Nag lakad ako ng kaonti at nag sipa sa hangin ng isang beses. Sinabunutan ko ang buhok ko ng paulet ulit. GRABE .. PARAAKONGMAMAMATAY !
hindi ako makapaniwalang wala na siyaaaa. wala na siyaaa! Wala ng kami. At wala akong nagawa.
