Emma çizim yapmayı çok seven bir kızdır. Bir gün defteri bittiği için kırtasiyeden Üstünde kuru kafa olan siyah bir çizim defteri alır . Ama defteri kullandığında olacaklardan haberi yoktur...
Alis yere yığılmıştı nefes alamıyordu .Teni bir kağıt kadar beyazdı.
Emma:Alis s-sen yavaş yavaş yok oluyorsun!
Alis:B-bana ne oluyor korkuyorum!
Emma:Alis lütfen konuşma daha kötü olacak .Ne oluyor ya!
Alis yavaş yavaş yok oluyordu sanki varlığı dünyadan siliniyor gibiydi Emma Alis'in ellerine baktığında elinin arkasını görebiliyordu .Sanki camdan diğer tarafın görünmesi gibi ...
Emma:Alis lütfen ölme! (Ağlayarak)
Alis:...
Emma:Hepsi benim suçum bu defteri hiç almamalıydım.O yaşlı aptal adama güvenmememe rağmen defteri kullandım b-ben ne yaptım böyle en yakın arkadaşım yok oluyor ve hepsi benim suçum!!!
Emma göz yaşlarına boğulmuştu bağırarak ağlıyordu .Alis tamamen yok olmuştu Emma'nın ellerinde.
Emma:ALİS HAYIRRR...
Alis yok olmadan önce Emma'ya tatlı bir gülümsemeyle bakmıştı .
Emma:B-ben ne yaptım hepsi benim hatam en yakın arkadaşım yok oldu şimdi ne yapacağım!!Onu bir daha göremeyecek miyim(ağlayarak)
Emma hem üzgün hem sinirliydi o yaşlı kasiyeripataklamak istiyordu hayatını mahvetmişti en yakın arkadaşı yok olmuştu ne yapacağını bilmiyordu.
Emma uzun bir süre boşluğa gözlerini dikti .Aniden sinirle ayağa kalktı ve yağmurlu havada koşmaya başladı .
Emma koşarak yaşlı Kasiyerin olduğu yere gidiyordu göz yaşları yağmurdan belli olmuyordu içindeki acıyı kusmak istiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Fotoğrafı Pinterestten aldım)
Herşeyin başladığı o eski kitapcının önündeydi.İçindeki öfke ve üzüntü gözlerinden anlaşılıyordu resmen ateş saçıyordu . Kapıyı tekmeleyerek içeriye daldı.
Emma:NERDESİN YAŞLI APTAL ÇIK ORTAYA!
Yaşlı Kasiyer:Emma hoşgeldin (sinsi bir bakışla)
Emma:SENİN YÜZÜNDEN HAYATIM MAHVOLDU VE SEN HÂLÂ SIRITIYORSUN!
Yaşlı Kasiyer:Ne oldu da bu kadar sinirlisin ve ağlıyorsun(sinsi gülüşüyle)
Emma:EN YAKIN ARKADAŞIM ÖLDÜ SEN O DEFTERİ BANA VERMEMİŞ OLSAYDIN ŞUAN HARİKA BİR HAYATIM OLUCAKTI!
Yaşlı Kasiyer: Arkadaşının yanında defteri kullanmışsın anladım.
Emma:NEYİ ANLADIN DÜZGÜN KONUŞ!
Yaşlı Kasiyer:Birinin önünde defteri kullanırsan o kişi yok olur .(pis bir gülüşle)
Emma:BUNU BANA YENİ Mİ SÖYLÜYORSUN O ÖLDÜ SENİN YÜZÜNDEN (ağlayarak)
Yaşlı Kasiyer:Bağırma artık ve sakinleş o ölmedi
Emma duraksadı çünkü Alis ellerinde yok olmuştu .
Emma:N-nasıl ölmedi?
Yaşlı Kasiyer:Sadece Defteri onun önünde kullandığın için deftere hapisoldu.
Emma:BUNU BANA DAHA ÖNCE SÖYLEMELİYDİN!
Yaşlı Kasiyer:opss unutmuşum (gülerek)
Emma: SENİ!
Yaşlı Kasiyer:Dur dur . Arkadaşını kurtarmak istemiyor musun ?
Emma şaşırdı onu kurtarabilir miydi ki ? Nasıl yapacaktı.
Emma:O-onu kurtarabilir miyim?
Yaşlı Kasiyer: Tabiki
Emma: Nasıl!
Yaşlı Kasiyer:...
_______________ Devam edecek... Emma Alis'i kurtarabilecek mi?
Umarım beğenirsiniz sonraki bölümde görüşmek üzere...
