21.Bölüm

153 13 13
                                    




Uykusunu burnunun ucunda adeta dans eden mis gibi aromatik kokular böldü , tatil gününde olmanın dezavantajlarından ön önemlisi uyku süresini kaçırıyor olmasıydı , sabahın 8 buçuk gibi erken ama ona göre geç olan saatte uyanmasının tek sebebi kendisiydi yaptığı hataları inkar etmiyordu , gözleri aralanmıştı

Andy hoş ve farklı kokuların arasında rutin işlerini halletmeden önce mutfağına indi ilk defa kendi mutfağında bir yabancıyı yemek yaparken görmesi garipsenecek bir durumdu elbette kendi isteğiydi hatta öneri sunan da kendisiydi ama yine de yadırgamıştı . Juan bordo önlüğü beline dolamıştı ve tabakların içinde her ne yaptıysa üzerlerine bir şeyler serpiştiriyordu , işine son derece konsantre olmuş olmalıydı ki kendine adım adım yaklaşan ev sahibini fark etmeden kahvaltıyı hazırlıyordu . Andy yakınında durduğunda '' Günaydın '' dedi uyku sersemi , adam hızla arkasına döndü heyecanlı görünüyordu '' Günaydın Andy , be-bende kahvaltılık bir şeyler hazırlamıştım umarım beğenirsin '' Andy şimdilik sorularını sormayacaktı yalnızca gülümseyerek karşılık verdi

Andy rutin sabah işlerini hallettiğinde yeniden mutfaktaydı , Juan'da işleri bitmiş gibi görünüyordu ellerini mutfak önlüğüne sildikten sonra önlüğü çıkarıp dolaba asması da kanıtıydı , Andy'e bakarak '' Masaya geç istersen ben tabakları getireyim '' , dediğinde Andy onun iyimser tavrını benimsemeye başlamıştı ancak eve kolayca alışmış gibi rahattı ve kısa sürede adapte olmuştu bu haliyle ev sahibini biraz kıskandırmıştı , Andy gittiği her yerde neresi olursa olsun çekimser davranıyordu .

Söylenildiği gibi masaya oturdu , alışamamıştı garip bir duyguydu kendi evinde misafir gibi davranacaktı ve hiçbir şey yapmadan önüne konulanları tadacaktı , bir dahakine böyle olsun istemiyordu . Juan tabaklara kahvaltılıkları servis ettikten sonra küçük masanın sonda ki taburesine oturdu , zaten iki kişilik  bir masaydı ve fazlası Andy için abartılı ve gereksiz olurdu , onun için yuva olacak her hangi bir yerde kalabalığa gerek yoktu ve ona Jane aynını söylemişti yıllar önce ' İşte senin bu huyunu seviyorum çünkü tıpkı benim gibisin ' dediğinde içtendi anımsadığında yüzünde oluşan gülümsemeye mani olamasa da o zamanlar çok eskide kalmıştı en azından Andy'nin itirafına kadar...

Juan tatmasını bekliyor gibiydi , Andy tuhaf ama leziz görünen krep benzeri hamur işinden çatal alıp ilk lokmayı sindirdikten sonra Juan heyecanlı bekliyordu '' Ne düşünüyorsun Andy nasıl sence ? '' Andy gözleri kamaşmış gibi ışıltılıydı memnun görünüyordu '' Çok leziz nedir bu Hint mutfağından mı ? ''

Juan kafa salladı '' Evet bizim oralarda çok meşhur çocukken yalnızca bir kere yemiştim ama gençlik dönemlerimde aşçılık kursuna gittiğimde çok fazla deneme fırsatı bulmuştum , elimden geldiği kadarıyla senin de tatmanı istedim ''

Andy bir kaçıncı çatalını aldı '' Bugüne kadar yediğim en güzel krep , sebzeler birbirine inanılmaz uyumlu ''

Juan ellerini bir birine kenetledi '' Evet ilk yediğimde senin kadar heyecanlıydım hala hatırlıyorum tadı damağımda kalmıştı ''

Andy gülümsüyordu '' Anlaşılan senden öğrenecek çok şeyim var '' . Juan ev sahibine katılmıyordu , ev sahibi kültürlü biriydi ve emindi ki kendisi de ondan çok şey öğrenecekti ama şimdi gereksiz yere iyimser görünüp yanlış düşünmesini istemiyordu , ona evini açtığı gibi her şeyini de paylaşmaya hazırdı ama daha birbirlerini tanımak için bolca zamana ihtiyaçları vardı bu süre içinde Juan nasılsa daha iyi bir dostluk için adım atacaktı şimdilik yalnızca gülümsedi , tıpkı onun ki gibi uygun komutlara yöneliyordu

'' Büyükannen nasıl '' diye sorduğunda Andy ciddileşmişti , Juan yine tavrını bozmadı '' Çok şükür durumu iyi , bakıcı kız çok yardımsever sanırım İngiltere'ye , memleketime dönerek çok iyi yapmışım ''

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 10, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KuklalarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin