hoofdstuk 5: de Training

30 4 2
                                    

RAAAAAAAAAAAAH!! Ik word gek hier beneden en ik mag morgen pas naar boven. EMILIANE!!!! Kom hier nu meteen! Ja meester Lian, ik kom eraan. Luister Emiliane, jij moet meer naar boven dat heb ik heus wel door maar je vraagt het me niet. Wil je dat wel doen want over een tijd kan dat niet meer. Ik heb weer bijna een nieuw persoon nodig zij is fitter dan jij ga maar wat langer naar boven maar kom halverwege naar mij toe. Je mag niet op krachten komen dat weet je. Ik zie je hier weer om drie uur morgenmiddag. daarna mag je vanaf vier uur naar boven dan verwacht ik je om vier uur 's middags weer terug dit alles wil ik dat je onthoud. Ga nu maar gauw het is tijd om je familie te bezoeken.

vijf minuten later sta ik bij de deur van mijn huis, ik hijg. Mijn moeder doet open en ik zie de schrik op haar gezicht. Rustig maar mam ik ben het. Oooh god zij dank, Dymfna kom snel kijken je zus is thuis!!! Emiliane? hoor ik een zacht stemmetje zeggen. Ja ik ben het kom maar hier. Dat. Kan. Ik. Niet. Eem. Wat?! Wat is er aan de hand? Hoe komt dit? Schreeuw ik terwijl ik de kamer binnen storm. Daar ligt ze, half bewusteloos op de grond. Dymfna!! Kom ik help je overeind. Wat is er gebeurt lieverd? Vraagt mijn moeder bezorgd. Mijn zusje begint te vertellen en terwijl ze dat doet wordt haar stem steeds zachter:

Toen mama weg ging om de deur open te doen bleef ik op de bank liggen omdat ik hoofdpijn had en toen kwam hij binnen. Een groot monster met een leeuwenlichaam en een mensenhoofd. Hij zei dat ik moest blijven liggen en liep richting mama. Ik wilde hem stoppen dus ging ik staan, maar hij had me door en zei dat ik weer moest gaan liggen. Toen ik dat weigerde sloeg hij me neer en toen ze verder wilden lopen naar mama riep jij en waren ze weg.

Mijn zusje ligt te trillen op de bank en ziet er heel bang uit. Aangevallen door halfienen dat wens je niemand toe. Over halfienen gesproken ik moet nog vertellen dat ik een extra dag heb gekregen van Lian. Daarom ben ik vandaag hier. Ik zal hier morgen niet zijn. Dan ga ik proberen te ontsnappen. Jullie mogen dit aan niemand vertellen, mijn leven hangt ervan af.

De volgende morgen neem ik tijdelijk afscheid van mijn moeder en maak ik het laatste klaar in mijn schuilplaats. Om stipt drie uur sta ik voor de boom en loop ik naar binnen eenmaal binnen begint Lian een preek over eten. Shit! Nu is het zover daarom mocht ik gisteren al weg hij gaat me nu opeten. 

Vandaag mijn beste Emiliane is de laatste dag dat je je familie ziet. Volgende maand mag je niet meer weg. Regel maar iemand anders om op je familie te passen. Ga nu naar je kamer ik wil dat je stipt vier uur weg bent. Ja meester Lian. Zeg ik en ik loop naar mijn kamer. Op mijn kamer begin ik mijn plan nog een keer te overpeinzen. Volgende maand mag je niet meer weg. Dat is wat Lian heeft gezegt. Dat betekent dat hij me dan opeet. maar goed dat ik vandaag ga beginnen met mijn training, dat was op het nippertje. Ik ben blij dat Diana-Riki me heeft geholpen.

Om stipt vier uur sta ik weer buiten. Nu moet ik opschieten vanaf de boom is het vijf minuten lopen naar mijn schuilplaats, eerst richting huis en dan rennen naar het bos daarachter. Als ik nog maar op tijd ben. In de tuin staat mijn zusje driftig te zwaaien. Het gaat al een stuk beter met haar, das mooi!! en nu door.

In de schuilplaats ligt alles al klaar. Ik ga liggen en val meteen in een diepe droomloze slaap. De volgende dag word ik om vijf voor vier wakker en ik merk dat al mijn krachten weer terug zijn. Zo moet het lukken om hier te blijven. Lian zal me eerst gaan zoeken bij mijn gezin en daarna in het dorp. Ik ga dus maar gauw naar mijn moeder en zusje toe.

TodayWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu