Να'μαι.
Αναρωτιέμαι.
Που έφτασα;
Που είμαι;
Πώς ήρθα ως εδώ;
Τι κάνω εδώ;
Νομίζω χάθηκα.
Νόμιζα πως εδώ ήταν ο σωστός προορισμός.
Δεν ξέρω.
Δεν ξέρω τίποτα.
Τιποτα.
Κοιμάμαι;
Η κοιμόμουν;
Ήμουν ξύπνια;
Η τώρα ξύπνησα;
Μήπως είμαι από κάποια επηροη;
Είμαι μεθυσμένη;
Έχω πιει αλκοόλ;
Η μήπως ήμουν μεθυσμένη όλο αυτό το καιρό;
Απο αλκοόλ;
Η από έρωτα;
Όλα είναι θολά.
Καταλήγω σε αδιέξοδο.
Σε λαβύρινθο ζωής.
Δεν ξέρω.
Νομίζω πως πονάει τό κεφάλι μου.
Όλα γυρίζουν.
όχι μάλλον εγώ γυρίζω.
Όσο ο χρόνος κυλάει, και φεύγει;
Ίσως..
Ίσως πάλι απλώς ονειρεύομαι, και χορεύω.
Με μία ασπρόμαυρη μελωδία ζωής
Αναμνήσεις του παρελθόν.
Εικόνες του παρόν.
Με μία γλυκιά, πικρή νότα.
Για το τέλος..
Εκεί που σταματάς θεϊκά.
Κλείνεις τα μάτια.
Και υποκλίνεσαι με χάρη.
Μέχρι να πέσουν οι κουρτίνες της αυλαίας.
-Νικόλ Μπλακ
YOU ARE READING
Πίσω από τα σύννεφα.
Random* * * * Η τέταρτη συλλογή μου. Με λέξεις και συναίσθηματα Σε κείμενα ποίησης Τυχαία, μοναδική τέχνη. Έκφραση, και σκέψεις. Που βρίσκονται πίσω από τα σύννεφα του νου.. Με λίγα λόγια είναι μια πιο στενάχωρη & θλιμμένη πένα γραφής.. * * * * •Πίσω από...
