KEYİFLİ OKUMALAR 💖
☆☆☆
"Alıyorsun insanın aklını başından."
MİRA'DAN
Öylece durmuş birbirimize bakarken Cihan'ın konuşmasıyla ona döndüm. "Tanıyor musun mavişim" dedi benim duyacağım kadar bir sesle. Cihan'ın aslında buraya birkaç kez gelişi olmuştu ama Kenan ile birlikte bir araya gelmemişlerdi ve doğal olarak Kenan'ı isim olarak tanırken görmediği için şu anda tanıyamamıştı. Ben bunları düşünürken Kenan'ın bana seslenmesiyle ona doğru döndüm.
"Mira nereye böyle" dedi. Yanındaki de ne ayak der gibi bakıyordu. Yanımdakinden kastı tabii ki Cihandı. Onu anladık zaten!!
Nihayet konuşmaya karar vermemle Kenan'ı cevaplamaya başladım. "Cihan Gülce'nin kuzeni oluyor bizde pasta almaya gelmiştik. Se..Siz" dedim yanındaki adama bakarken.
Bir yandan da yanındaki adamı incelemeye başlamıştım. Esmer bir teni, kahverengi gözleri, alnına kadar uzanmış koyu saçları ve geniş omuzlu uzun boylu oldukça gelişmiş bir bedeni vardı. Spor mu yapıyor diye düşünmeye başladım çünkü o kadar yapılı ve kaslı duruyordu ki spor yapmadan böyle bir vücut kolay elde edilemezdi. Kendimi karşımdaki adamı incelemeye o kadar kaptırmıştım ki Kenan'ın sesiyle kendime geldim.
"Bizide Gülce'nin annesi çaya çağırmıştı Akif'le giderken bir şeyler alalım diye düşündük."
Bi dakka bi dakka Akif mi dedi o ? Hani şu babamın bahsettiği kişi olan Akif !! Hayır ya o olamazdı dimi ama Kenan'ın tanıdığı başka Akif mi vardı ki. Off bugünümü bulduk karşılaşıcak!
Ben iç sesimle kendi kendime konuşurken Cihan'ın konuşmasıyla kendime geldim.
"Gülce bahsetmişti kardeşim senden tanışmak nasip olmamıştı ben Cihan" dedi Kenan'a elini uzatıp. Akif'e de dönüp elini uzatırken Akif'in de "Bende Akif" deyişini duymuş oldum. Sesini duyduğum gibi yüzüne bakarken onunda bana bakmakta olduğunu fark ettim. Yüzümü biraz taramış olucak ki sonrasında Cihan'ın hala belimde olan eline bakıp gözlerini kapatıp açtı sinirlenmiş miydi o.
Pastanede hala durduğumuzu fark ettiğimizde biz pastanenin önünde beklerken onlarda alacaklarını almış çıkmışlardı. Şu anda da Cihan'ın kolu omzumda biz önde yürürken onlarda arkamızdan bizi takip ediyorlardı.Cihan'ın kolu hala omzumdayken konuşmasıyla ona kulak verdim.
"Kıvırcığım mavişim sen bir sessizleştin bir şey mi oldu" dedi.
"Yok ya günün yorgunluğundan" dedim.
Ne deseydim babamın bana bahsettiği müstakbel damadıyla ilk kez karşı karşıya mı geldim hem Cihan'ın da hiçbir şeyden haberi yokken şimdi onu anlatmakla da uğraşamazdım. Offff!
"Şu Kenan'ın yanındaki model de sana bakıp bakıp duruyordu tanışıyor musunuz siz bakıyım"
Model mi dedi iç sesim. Ahh ama neyi inkar ediyorum ki gerçekten etkileyici bir tipti. Kenan'ın konuşmasıyla kendime gelmesem hala incelemeye devam edecektim adamı resmen!
"Yoo nerden çıktı tanışmıyoruz biraz karışık durumlar"
"İyi bakalım anlatırsın bi ara"
Sokağa girmemizle de konuşmamız bitmişti. Zili çaldığımızda Gülce'nin "Hoşgeldiniz" demesiyle içeri geçtik. Ben Cihan'ın elindeki pastayı alırken Gülce de Kenan'ın elindeki poşeti aldı. Gülce'yi tuttuğum gibi mutfağa götürmeye başladım. Mutfağa girmemizle elimdekileri bıraktığım gibi kapıyı kapatırken Gülce'nin sesini duydum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEHLİKÂM
Teen Fiction... Sessiz sessiz ağlıyorduk peki neden benim kalbim parçalara ayrılıyor gibi hissediyordum. Yüzümü elleri arasına alıp alnımı öptü dudakları hala alnımdayken konuşmaya başladı. "Doğru sözleneceksin benim burda sana söylediklerime bak ama seni öyle...
