Random thoughts (ONE SHOTS/ENCOUNTERS)

Trickling of Blood

12 years ago, vampires started appearing in the world. It was the new evolution of monsters. Monsters that are hiding beneath a human skin. They either bite to multiply or bite to kill. Teeth that are trickling with blood and the sharpest among the sharpest. Strongest among the strongest. Fastest among the fastest. They are good in hiding in the dark but best in blending in with the crowd during the day, so beware. The world has completely changed. Be careful. They love the taste of blood.

They are living among us.

So I have one question for you...

"Are you one of them?"

"Oh, aga mo, ha?" Tinaasan ako ng kilay ng aming babaeng manager as she grinned. Her glasses reflected her authorative aura.

Nang mapagtanto niya na tila bothered ako ay kinamustahan niya nalang ako sa huli. "Narinig ko nga pala ang nangyare sa school na pinapasukan ng pamangkin mo. Nagka-emergency daw at nagkaroon ng immediate evacuation dahil may nakapasok na bampira?" She pursed her lips, "Well, at least for sure your little niece is now going home safely with the other students." Nang hindi ako sumagot ay nagpatuloy siya, "You know..I really thought na 'di ka susulpot sa shift mo today dahil sa mga nangyare kanina. 5 pm pa naman. You're quite brave." She then smiled proudly at me.

I then excused myself para magbihis na sa uniforme ko sa loob. Nang matapos na ako ay nagsimula na akong magtrabaho kahit gabi pa shift ko. Nagpasalamat sa akin 'yung mga may shift sa hapon.

I noticed a boy high school student raise his hand. "Waiter! Can I have another glass of cold water, please?" He smiled back as I smiled and nodded at him.

Nang bumalik na ako at binigyan siya ng glass of water ay nagpasalamat siya sa akin. Umalis na ako at nagpatuloy na maglista ng mga orders sa kabilang table. I heard the bell of our entrance rang once again, meaning another customer went in.

Just like the usual ay nagpatuloy lang ako sa pagtrabaho hanggang gumabi na.

"Grace,"

Nang matapos akong maglinis sa isang table ay mabilis akong lumapit sa aming manager na mukhang may ekspresyon na pagdududa habang nakatingin sa isang customer.

"Kilala mo ba ang binatang lalakeng 'yan?" Bulong niya sa akin.

Sinundan ko kung saan siya nakatingin at nakitang 'yung high school na lalake pala ang ibig niyang sabihin. I looked at her and shook my head.

"Kanina pa kasi nakatingin sa'yo." Nag-aalala niyang sambit. 

I flinched. Biglang naging masama kutob ko. Seryoso ko lang tinitigan ang binata para obserbahan.

"'Di mo ba napapansin na kanina pa 'yan natapos kumain at laging sa'yo humihingi ng tubig sa dami ng waiters natin dito? Na'ko...mukhang type ka niyan." She clicked her tongue twice. "Kumbinsihin mo 'yan na umalis na kasi ang ibang customers na bo-bother na sa mga tingin niyan sa'yo."