Veiled of Hearts

5: "Heartbreak explosions, shattered."

Chapter 5

"Smoke?"

I slightly shake my head. "No. I'm good."

"Kahit isa lang? Alam mo na. Para mawala 'yang stress mo."

I got shiver when the cold wind blows. The rain was heavily falling at the empty street. Still wearing my uniform, napakayap ako sa sarili ko bago bumaling sa babaeng katabi ko. Nakahilig siya sa sementadong pader, na siyang ginawa ko rin.

"Seriously, Raia. I don't really smoke. Siguro pagbibigyan mo ko ngayon ng whiskey, maybe I won't refuse."

Humalakhak si Raia sa sinabi ko. "Sa'n naman ako kukuha ng perang pambili no'n?"

Dark clouds had covered the sky. Bumabaha na rin sa ilang parte ng kalsada at marahas na umaagos ang tubig mula sa kanal. I cough when Raia, the girl I meet before in the same place, puffed her cigarette.

"Ba't may pasa ka naman?" Seryosong tanong niya habang nakatingin sa pasa ko sa braso.

Agad ko itong itanago sa kanya. Hindi ko suot ang blazer ko at nakatupi hanggang siko ang blouse ko. Bumuntong hininga ako. Itinuon ko ang atensyon sa mga bata na masayang nagtatakbohan sa gitna ng ulan.

They were three kids. Masaya silang nagtatakbuhan at nagtutulakan sa isa't isa. Kamuntikan pang madulas ang batang lalaki nang itulak siya ng batang babae.

"Naalala mo naman siya no?" Muli ay tanong ni Raia.

I have no idea why Raia and I become friends. I remembered years ago, she insulted me and my father. Saying harsh words together with her gang. But here we are now.

"Can I have your cigarette?" bagkos ay sinabi ko.

Napaawang ang labi niya sa sinabi ko. Kalaunan ay dali - dali niyang nilabas sa bulsa ang sigarilyo at inabot sa akin.

I reached the lighter at my pocket. Sinindihan ko ang sigarilyo at napatulala.

"Raylan would be mad if he found out that I smoke again." I said and puff the cigarette once.

Tinapon ko ito sa kanal at bumuntong hininga.

"Hoy grabe ka, Tyra! Sana binigay mo na lang sa akin. Mahal kaya no'n," si Raia na hindi ko pinansin.

Looking at those children, playing and teasing each other, I can help but to recall the past. I know it was long over. Pero hindi e. Hindi ko pa rin matanggap. I was still grieving. If he... if he was still alive, he could have the chance to fulfill his dreams.

"You saw it? Aren't you?" Humarap ako kay Raia. Naguguluhang tinignan niya ako pabalik. "You saw me, being dragged by those fuckers. And you saw him too?"

Ang hirap bigkasin ng bawat tanong. It was like, for years of refusing to ask Raia, ngayon buo na ang desisyon ko na malaman ang buong katotohanan.

Suminghap ako. Nagbabadya ang mga luha ko. "It happens today. The exact time where it happened."

"Tyra..."

"I just want to know. What was exactly happened?"

Matapos kong marinig kay Claudia ang plano ni Dad na ipakasal ako sa iba, binangongot muli ako ng konsensya ko.

"I can't take it anymore. I need someone to talk too. He died because of me. Kung hindi ako umalis sa school, hindi mangyayari 'yun." I blurted out. Mahigpit kong ikinuyom ang kamay ko.