Veiled of Hearts

19: "Claiming the territory whilst he lost."

Chapter 19

Mapanlinlang ang mundo. 'Yan ang katotohanan na nakakalimutan ng ilan dahil nabulag sila sa kabaitan ng masasama. At dahil sa labis na pagtitiwala, binigyan natin sila ng pagkakataon na saktan tayo. Sa huli, tayo ang nagdudusa. Pero wala naman sa una ang pagsisisi. Laging nasa huli ito. Maaari naman itong maagapan. Kung sa kauna - unahang pagkakataon pa lang ay sinarado mo na ang sarili. Hindi ka kailanman malilinlang.

Claudia is right when she told that the only person you can trust is yourself. Paulit - ulit na akong kamuntikang malinlang kung hindi lang ako napukaw sa mga pangaral niya. Claudia seems to be rude and heartless, pero sa higit labing - limang taong kasama ko siya, nakita ko ang malambot niyang puso. She love her family. Our family. And she will do everything to protect it.

Sumabog ang buhok ko dahil sa pag - ihip ng hangin. Nawala ang apoy sa kandila at naanig ko ang itim na usok nito. Wala sa sariling hinawakan ko ang malamig na lapida. Sa gilid ng lapida ay isang malaking larawan niya. Nakangiti siya roon at namumukadkad ang pagiging Imperial.

I smiled weakly.

"How are you, Raylan? It's been awhile. I hope you're doing fine there. Nakilala muna ba ang mommy ko?" Nabasag ang boses ko.

For me, death is a natural phenomenon. Walang nakakaalam kung hanggang kailan lamang ang oras mo rito sa mundo. But what happened to him is very unforgivable. Raylan was killed brutally. Dahil sa masasamang hangarin, naipit kaming dalawa. He was promised to marry Lucy, my stepsister. Ngunit hindi iyon nagustuhan ng mga kalaban. The Imperial then decided to marry me to Raylan instead of Lucy. May nakaraan si Lucy sa isang Salvacion, kung saan ay kilalang malaki ang galit kay Dad.

"Love conquers all. But ours isn't." Bulong ko sa hangin. "Raylan, a life without you is a fucking misery. Hindi ba nangako ka sa akin? You promised that you won't break my heart. But why... why did you choose to break it forever?

Suminghap ako at pinunasan ang mga luhang walang tigil sa pagbuhos. Kailangan kong maging matapang sa harap niya. If Raylan is still with me, he would probably tease me. He told me that he hate himself when I cry. And he also said, my weakess is one of his death. Kaya ba? Kaya ba siya nawala sa akin dahil naging mahina ako noon?

Pinanood ko ang ilang nagmamadaling estudyante na papasok sa malaking gusali sa harap. They were laughing and giggling with their friends. Sa palitan nila ng ngiti, aakalain mong hindi nila magawang traydorin ang kaibigan. I smirked bitterly. What a world full of fake mask.

"Tyra... Zac is coming." Bulong ni Lucy sa aking tabi.

Isang buntong hininga bago ako lumabas sa kotse. A pair of eyes watch me. May ibang napapahinto at palihim na tumitili habang pinapanood ang pagdating ni Zac sa aking harapan. His friends is also stalking him. Nakapamulsa si Harry habang kapwa naaaliw sina Bryan at Christian sa pinag - uusapan. Kumalabog ang kotse namin, hudyat na lumabas na rin si Lucy.

"What took you so long?" Bungad niya.

He is really serious when he said that I should stay away from Grayson. Damn him.

Humalukipkip ako sa harap niya. Sumulyap ako sa tatlong kaibigan niya bago binalik ang blankong tingin sa kanya.

"I visited a friend." I said simply.

"H-Hi, Lucy!" si Bryan at namula.

Zac brows furrowed. "You meet those delinquent friend of yours from uptown---"