NUMBER 8 - NUMBER 9

10

(Yazar: Yazım yanlışı varsa üzgünüm.)

-Via'nın Gözünden-

Diego: Harold Jenkins de kim?

Five: Bilmiyorum. Ama kıyametin sorumlusu olduğunu biliyorum. Yani onu bulmalıyız. Hem de hemen.

Via: 1 dakika Harold mu?

Allison: Evet.

Via: Sanki onu tanıyormuş gibi hissediyorum. dedim ben hatırlamaya çalışırken daha çok strese giriyordum ve ışıklar yanıp söndü, lambaya baktım oflayarak;

Via: Kontrol edememekten gerçekten bıktım! dedim sinirlenerek bu yüzden lambalardan biri yanıp, sönüp bozuldu gene ofladım. Sakinleşmeliyim bunu kontrol etmem gerek;

Via: Siz bana takmayın konuşmaya devam edin.

Allison: Üzgünüm ama bir tek ben mi şüpheciyim? Şu bilmem kim hakkında bunların hepsini nerden biliyorsun Five?

Five: Harold Jenkins. Eve saldıran maskeli manyaklar vardı ya?

Violetta: Evet.

Klaus: Hatırlıyorum sanırım.

Five: Geri gelip dünyadaki hayatın sonunu engellememi önlemek için Zaman Komisyonu tarafından gönderildiler.

Allison: Zaman neyi?

Via: Komisyonu.

Five: Eski iş verenim. Olması gereken her şeyin olacağından emin olmak için uzay ve zamanı denetliyor. 3 gün sonra kıyamet olacağına inanıyorlar. Via ile Komisyon merkezine gidip o manyaklara gönderilecek bir mesajı durdurduk. 'Harold Jenkins'i koruyun.' Yani kıyametin sorumlusu o olmalı. dedi herkes aynı anda konuşmaya başladı;

Allison: 'Zamanı ve uzayı korumak.' derken? Çılgınca.

Via: Yeter! Susun. Ve çılgınca? Hakkımızdaki her şey çılgınca! Hep öyleydi.

Violetta: Haklı.

Five: Bu hayatı biz seçmedik, yaşıyoruz sadece. En azından önümüzdeki 3 gün.

Allison: Geçen sefer engellemeye çalıştığımızda ölmüşüz. Bu sefer neden farklı? Niye kızımın yanına gitmeyeyim?

Five: Çünkü bu sefer bende varım. Sorumlu adamın adını biliyoruz. Milyarlarca insanın hayatını kurtarma fırsatımız var, Claire'inkini de.

Allison: Adını biliyor musun?

Five: Evet ve onunla tanışacak kadar yaşamak isterim.

Allison: Tamam. Yakalayalım şu şerefsizi.

Diego: 'Gerald Jenkins' dediğinde ikna olmuştum.

Via: Harold Jenkins ve onu tanıyorum. Aslında sizde tanıyorsunuz ama benim kadar değil.

Allison: Ne? dedi anlatmaya başladım;

°Flashback°

-Via'nın Gözünden-

Etrafta bir sürü bizlere hayran olan kişiler vardı. Arabadan indik. Bu sahneyi hatırlıyorum yani geleceği görmek, anladınız. Hepimiz Akademi'ye ilerlerken Harold, bariyeri geçip Allison'ın kolunu tutup;

Harold: Pardon. En büyük hayranınızım. dedi Luther onun kolunu tutunca Harold, Allison'ın kolunu bırakıp ona baktı;

Luther: Hey, burada olmamalısın. dedi Harold'un kolunu bırakıp Akademi'ye doğru gitti ama ben hala Akademi'nin oraya gitmedim. Babamız Harold'a;