Under the LED lights~Ushiten( Türkçe çeviri)

Ölmekten değil,yaşamaktan korkuyoruz

Yağmur durdu ve iki adam ıslak yolda yürümeye başladılar.İkisinden daha kısa olanı ellerini loş renkli süveterinin cebine kaydırdı.Ne konuşacağını bilemeyen Tendou hemen yanındaki gizemli kişiye baktı. Parlak kırmızı gözleri hareket eder etmez Wakatoshi çoktan onun solgun tenine ve endişeli yüz hatlarına bakıyordu zaten.Tendou uzağa bakmadı bunun yerine, narin dudakları sevecen bir gülümseme ortaya çıkarmak için hafifçe kıvrıldı.Ushijima sırıtmadı ama şu anki kasvetli maceralarına biraz enerji katması gerektiğini hissetti.

"Arkadaş olmak ister misin?"

Tendou'nun esintili havaya sebep  olan dudakları önceki konumuna döndü.Kalbi her zamankinden hızlı atıyordu. Bu tür bir duygunun ne olduğunu bilmiyordu çünkü asla takdir görmemişti ve kimse tarafından sevilmemişti.Aniden ayakları hareket etmeyi bıraktı. Bu,Satori'nin yürümeyi bıraktığını fark ederek,daha uzun boylu beyefendiyi gezinmeyi bırakmak zorunda hissettirmişti.Zavallı,kafası karışık çocuk ona saygı duyan ilk kişiye bakarak inlerken, gözyaşlarına bir son veremiyordu. Gözyaşları görüntüyü bulanıklaştırdığı için alt göz kapakları yarıya kadar kapalıydı. Sulu gözlerine rağmen Wakathoshi'nin kırılgan vücuduna doğru yürüdüğünü görebiliyordu.Bağırmak tek seçenekti çünkü güçlü adam beklenmedik bir şekilde kaslı kollarını ince,hıçkıra hıçkıra ağlayan adama sarıncaya kadar ağlaması durmadı. İkisi de bir süre birbirlerinin kollarında kaldılar.Aslında Tendou,Ushijima'yı geri kucaklamadığı için kalıyordu.Bu eylemin nadirliği zayıf adamı belirli bir güvenlik duygusuna soktu.

"Artık bana sarılmayı bırakabilirsin."

Dedi satori burnunu çekerek.Cılız yetişkin titreyen ellerini kaldırdı,yeni arkadaşının kollarını kavradı.Teklifini kabul eden Tendou,Ushijima'ya kendisi ile bu kadar uyumlu olduğu için teşekkür etti.Yeşil saçlı adamın gözlerinde bir köprü görülebiliyordu.Kalın parmakları hafifçe tendonun sol koluna dokunarak arkalarındaki yanan Viyadüğü görmesi gerektiğine işaret etti.Her iki yoldaş da devasa yapıya doğru ilerlerken, mavi ışıklar göz kamaştırıcı hale gelmişti.Köprüye varan rüzgar,iki sessiz adamın üzerine şefkatle esti ve saçlarının sallanmasına izin verdi.Ushijima yavaşça Tendou'ya döndü ve sordu.

"Sence hayat nasıl?"

Bu cevaplaması zor bir soruydu.Yaşam deneyimleri değişkendir,yani iyi ya da kötü olabilirler.Sadece iyi anlar için iyi bir yaşam duygusu olmadığını söylemek güvenlidir.Çok çeşitli neşeli anlar ve çok az talihsiz anılar olabilir veya tam tersi olabilir.Kişiye göre değişir ama Tendou'nun pek iyi anısı yok gibiydi.Böyle karmaşık bir soruya nasıl uygun bir cevap verebilirdi. Ushijima neden hayatını merak ediyordu?O kadar yalnız mıydı?

"Hayat daha iyi olabilirdi,hiç arkadaşım,ailem yok ve çoğu insan beni küçümsemeye meyilli."

Üzgün adam kendinden emin bir şekilde söyledi.Sözleri çok açık sözlüyü ama Wakatoshi için bu üzücüydü.Meraklı adam devam etmeden önce nefes verdi.

"Hiç gerçeklikten kaçmak istiyor musun?"

Ushijima ile tanışmak oldukça garip bir tesadüftü.Tendou fikrini söylemeden önce biraz kıkırdadı.Terli sol avucunu ağzına koyarak kaçınmaya çalıştığı sırıtmayı gizledi.Yeni yoldaşı ilginçti,takılmak eğlenceliydi ve şimdiden iyi birine benziyordu.Tendou'nun boğazından iyi huylu bir öksürük kaçtı ve eğlenen adam konuşmaya başladı.

"Evet her zaman."

Her zaman..Tendou,sesinin ne kadar yürek parçalayıcı olduğunu fark etti ancak Ushijima verdiği yanıttan rahatsız olmuşa benzemiyordu.Arabalar,2 adamın pantolonuna sıçrayan bir fırtına estirerek sürülüyordu.Her ikisi de arabaların yaptığı karışıklığa dikkat etmedi.Bunun yerine birbirlerine bakıyorlardı.Yeşil gözlü adamdaki donuk ifade, Tendou ile tekrar buluşmak ve onların felsefi kaçışlarında daha ileri gitmek istediğini gizliyordu.

"Güzel bir park biliyorum, sakıncası yoksa yarın birlikte daha çok vakit geçirebiliriz."

Bu Wakatoshi'nin ilk uzun cümlesi idi.Ne yazık ki ayrılmak zorundaydı.Tendou,yeni arkadaşından ayrılmak biraz hayal kırıklığı yaşattığından hafifçe gülümsedi.Sert adam arkasını döndü ve şaşırtıcı ifadesini ortaya çıkarmadan önce sırıttı ve muazzam bir mesaj verdi.

"Biliyorsun insanlar ölmekten korkmazlar onlar yaşamaktan korkarlar.O yüzden hayatını dolu dolu yaşa Tendou."

Bu sözler genç üniversite öğrencisinin hayrete düşürdü.Satori  hayatında sihirli bir şekilde ortaya çıkan bu adamın kim olabileceğini merak ederek yavaşça gözlerini kırpıştırdı.Onu gerçekten daha mutlu etti ama yine de her zamanki gibi tuhaftı.

"Sen benim koruyucu meleğim misin?"

Tendou zihninde mırıldandı.Pastel renkli teninde küçük bir gülümseme görülüyordu.Ama son kez gözlerini kırptığında Ushijima ortadan kaybolmuştu.Şaşkın çocuk köprü kaldırımının ortasında dururken gözleri tamamen açık bir halde gülümsedi.Yağmur tekrar başlamıştı.

"Kimdi o?"

Allahımm çok tatlılar ve sonunda tanıştılar garip bi tanışmaydı bence,Tendou bana Yamaguchiyi hatırlatıyor.Bu arada böyle notlar sizi rahatsız ediyor mu?Sadece çevirip de atabilirim isterseniz. sonraki bölümde görüşmek üzere<3