Princess of justice

Bölüm 4

Dikkatli okursanız kafanız karışmaz, iyi okumalar 😚💗💝

Marinette'in ağzından :

Gözlerimi dikkatlice açarak etrafa baktım. Her yerimin ağrısı ile yataktan doğrulmaya çalıştım. Yavaşça kalktım ve masamın yanına ilerledim.

Kutuyu açıp ipliklere bastım. Sonrasında kilit onaylandı ve açıldı. Esneyerek gözlerimi ovaladım. Kutuya baktığımda, gördüğüm boşluk ile gözlerim yuvalarından fırlayacak derecede açıldı.

" mucize kutusu nerede ?!" Telaşla yorgan, yastık ve masa derken tüm odayı karman çorman ettim.

" tikki, kutuyu bulamıyorum!" Bağırırken kulaklarımda hissettiğim boşluk duraksamama sebep oldu.

Ellerim yavaşça kulağıma gitti. Küpelerim, yerinde değildi. Ağzım şaşkınlıkla aralandı. Hızla çantamı ve mucizemi aramaya başladım.

" tikki !" Çığlık atarak elimdeki defteri masaya fırlattım. Annem hızla odaya daldı. Kızarmış gözlerle etrafa baktım. Ellerimi saçlarıma götürdüm. Yavaşça çekiştirdiğim saçlarımı yerde ezilmiş bir şekilde bulduğum çantamla bıraktım.

Küçük adımlarla çantama ilerlemeye başladım. Her adımımda, gözümün önü buğulanmaya, aramızda sanki görülmez bir bağ yıkılan duvarlarını örmeye başlıyor gibi hissettim. Bu his ile kaşlarım çatılsa da kendimi geri çekmek hiç içimden gelmiyordu.

Son adımımda, eğilip sapı kesilmiş çantaya dokunacakken çatıdan bir ses geldi. Duraksadım. Tekrar uzanacakken annemin kolumu tutup kendine çekmesi ile bir anda yere çakılmış gibi hissettim.

" iyi misin tatlım ? Son günlerde hep bir değişiksin. Kendi kendine konuşuyor, odada turlar atıyor ve ortadan kayboluyorsun. Senin için endişe ediyoruz Marinette. Tüm bu olanlar o kendine Adalet prensesi diyen kız yüzünden değil mi ? Bazıları uğur böceğinin ortadan kaybolduğunu söylüyor ama ben buna inanamıyorum "

Annemin söyledikleri ile günlerdir yaptıklarım kafamda bir bir canlanmaya başladı. Elini gözümün önünde sallayan annem ile silkelenerek kendime geldim. Hızlıca konuşmaya başladım.

" e-evet anne, hepsi onun yüzünden. Uğur böceği gitti dediklerinde üzüldüm ve kendi kendime sesli düşünüyor olmalıyım. Sizi korkuttuğum için çok üzgünüm "

Annem bir şeyler söylüyordu ama odaklanamıyordum. Aklımdaki tek şey dün geceye dair bir şey hatırlayamayışımdı.

" ... tamam mı kızım ?"

Bakışlarım istemsizce yere kayarken kaşlarımı çatarak zihnimi zorladım. Bu zamana kadar yaptığım ve gördüğüm her şeyi hatırlıyordum. O kötülük dolu konuşmalarım, plagg'i kovalamam, kara kedi ve Alya ile yaptığım diyalog ve sonra Marinette'e dönüşüp bir şey olmamış gibi davranmam ... neyse ki iradem gerçekleri Hawkmoth'a yansıtmamı engellemişti.

" tatlım ?"

Ama iradem, beni geri getirecek kadar güçlü müydü ? Akuma nereye gitti ? Ya tikki, diğer kwamiler ve mucize kutusu ? Onları nasıl bulacağım ?

" tatlım, duymuyor musun ?"

" evet anne, şimdi üstümü değiştirip okula gideceğim. Geç kalmak istemem " annem saatine bakarak merdivenlere ilerledi.

" tamam, acele et. Bir kaç dakika kaldı " hızla başımı salladım. Kapıyı kapattığında rahatça nefes verdim.

Hızlıca hazırlanmaya başladım. Belki tikki okulda beni bulurdu. Sonuçta oraya gitmek zorunda olduğumu biliyordu.