İntikam zamanı 2

59 1 0
                                    

Küçük notta öyle şeyler yazıyordu ki canımı yakıyordu.Resmen Serhat'a lanet okuyan sözler vardı.

Bu notu okurken kendimi tutamayıp ağlıyordum da.Gizem,beni sakinleştirmeye çalışıyor bir yandan da kelimeleri bir araya getiriyordu,

-Anneciğim, bu bizim için çok önemli bir gelişme.O şerefsizi bulacağız.BULACAĞIZ!!

Çok hırslanmışa benziyordu.Babasızlık onu çok yıpratmıştı. En son 5 yaşında gördüğü babası toprağın altındaydı.

Babasını hayal meyal hatırlıyordu.İnsan kanından olan ancak tam olarak hatırlamadığı bir insanı nasıl sevebilir ve nasıl acı çekebilirdi ki ?

Evet, bende babamı kaybettim. Çok büyük bir acıdır.Yetim büyüyorsun.Ancak Gizem'den daha avantajlıydım ki hatırlıyordum babamı. Çok özlüyorum çokk...

Bu olanları hatırladıkça içim yanıyordu. Baya dalmışım.Gizem'in yanımda olmadığı gördüm.Etrafa bakındım ancak yoktu,

-Gizemmm! Neredesin kızım??

Ben çok korkmuştum.Onuda kaybedemezdim.Biraz yürümeye başladım. Hiçbir ses gelmiyordu.Neredeydi bu kız?

İlerledim ve ilerledim. Çok uzağa gitmiş olamazdı.Oturan bir kişi gördüm sesleri buraya kadar geliyordu.Gizem'di o. Bembeyaz elbisesi yağmurdan dolayı ıslanmış. Titriyordu. Koşarak yanına gittim.Zavallı kızım çok kötü görünüyordu.Yanında birini görmüştüm.Yaklaştım.Sarıldık,

-Gizem, anneciğim ne oldu? 

-Anne...Ben çok acı çekiyorum.Gidelim lütfen.Güçsüz düşüyorum her defasında.Sanki duvara çarpıp geri yere düşüyorum...

Ben hem Gizem'i teselli ediyordum.Hem de yanında olan çocuğu inceliyordum.İnce yapılı,sarışın ve yakışıklı bir çocuktu.Benim Gizem'in yanına gelmem dolayısıyla gitmeye çalıştı.Tam bir adım attı ki ben arkasından bağırdım.

-Durrr! Nereye gidiyorsun?Kimsin?

Çocuk ilk önce şaşırmıştı.Cevap vermekte zorlandı.Etrafa bakınıyordu,

-Şey hanımefendi.Kızınız sanırım.Çok kötü bir durumdaydı.Ağlıyordu.Yardım etmek istedim sadece.Burda olmamın sebebide annemi 10 yıl önce kaybettim.Onun  yanına gelmek istedim.Tesadüfen karşılaştık.

Çocuğa üzülmüştüm.Üzüntüm yüzümede yansımıştı.Çocuk devam etti,

-Benim ismim Melih...

Bir gözüylede Gizem'e bakıyordu. Sözünü keserek,

-Tamam.Kızıma yardımcı olduğun için teşekkür ederim.İyi günler.dedim,

-İyi günler hanımefendi...

Melih denilen çocuk Gizem'e bakıyordu.Yanağında hafif bir gülümseme oluştu.Gamzeleride belli oluyordu.Gizem'inde hoşuna gitmiş gibiydi.Yıllardır görmediğim duyguları görüyor gibiydim.O'da gülüyordu adeta..

Siyah kelebek(1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin