Siyah kelebek(1)

Yağmurla Başlayan Sessizlik

İşte kızımın içindeki mutluluk o güzel teninede yansımıştı. Can tanem. Gülümsemeler,cilveler ve en önemlisi aynaya bakmalar. Şaşırtıcı bu. Gizem hiç bir zaman aynaya bakmaz. O süslü bir kız değildir. Ve öylede değildi bildiğime göre. Melih onu çok etkilemişe benziyor. Acaba bu etkilenme olumlu olacak mı Gizem için.

-Anne unutma bugün bi arkadaşımla geleceğim.

-Tamam bebeğim biliyorum. Ancak kimin geleceğini bilmiyorum. Ayçamı yoksa.

- Hayır anneciğim süpriz bir misafir hadi öptüm bitanem.

Acaba kimdi? Umarım o Melih değildir. Neyse bende işime koyulsam artık. Çok yoruluyorum bu aralar. Nedenini biliyorum aslında. Neyse söylememeliyim. Belkide ben öldükten sonra bu yazdıklarımı biriciğim bulup okuyunca beni daha iyi anlar.

Buraya yazma sebebimse tek bildiğim şey yıllardır asla yanımdan ayırmadığım bu günlüktür. İnsanlar yazınca iyi hissederler genellikle bende tam 28 senedir hiç durmadan yazıyorum. Burada herşey yazıyor. Şöyle sozlerle baslamak istiyorum canım kızım,

Elbet bir gün bu günlük eline geçecek asla bana kızma asla. Bunu iyililiğin için yapıyorum..

Derin bir sessizlik oldu içimde. Dokmuştum içimdeki sıkıntıları kağıda ne kadar huzur verici birşey bu. Gizem bazı şeyleri öğrenince neden bu hayattan gittiğimi anlayacaktı. Haklı olduğumuda tabiki.

Tekrar oturdum düşündüm. Bunu böyle yazıyla öğrenmesimi yoksa, anlatmam mı sağlıklı diye. Tek düşündüğüm caresizliğimdi. Neyse ki bir çözüm bulmuştum.

Yazdığım hayat hikayemi, onun öğrenmesni sağlayacaktım anlatacaktım. Benden duyacaktı. Ama öldükten sonrada tam çözecekti şifremi.

Söylemem gereken bir şey vardı o da hasta olduğumdu. Evet hastayım kısa bir süre sonra gideceğim bu bağlı olduğum, kutup kadar soğuk olan ancak lavlar kadarda içimin yandığı bu bedenden cıkacaktı ruhum.

Serüven yeni başlıyor. Sessiz bir yağmurun ardından gelen fırtınalar umarım kızımı sürüklemez.

-Şunu unutma ki her yağmur sonrası fırtına olmaz ancak her yağmur sonrası parlak güneş gün yüzüne çıkar.