{B} 2

3.1K 119 7
                                    

[ Merhaba. Bölüm 15 voteyi geçmiş. Yeni bölüm geldi. :D :D Bölüm @zehra392 ye. Umaım beğenirsiniz. :)) :D 

Multimedia: Sanem]

Eve geldiğimizde Sanem direk odasına çıktı. Ben de mutfağa gidip soğuk bir su içtim. Bu beni kendime getirdi.Annemleri arayıp geldiğimizi haber verdim. Biraz konuşup telefonu kapattık. 1 hafta sonra okullar açılacağı için alış-veriş yapmam gerekiyordu. Okulda başımı örtecektim. Babam okul müdürüyle konuştu.Müdür de bir sorun olmayacağını söyledi. Eşyalarımı yerleştirip Sanemin yanına gittim. Bilgisayarında bir şeylere bakıyordu.

"Neye bakıyorsun?"

"Kanka bizim okulda bir taşlar var. Ömrümde öyle bir şey görmedim ben."

"Mal Mardinde görmen mümkün değil zaten."

"Memleketinle dalga geçme lan!"

"Neyse göster bakayım çocukları?"

"Olum gel bak şuna bir ya. Allahım kardeşimden almış buna vermiş vAllaha." Gerizekalı. Yanına gittim ve çocukların fotoğraflarına baktım. Harbiden dediği kadar vardı.

"Aman bize ne canım?"

Aslında çocuk gerçekten çok yakışıklıydı ama Ege için bunu yapmak zorundaydım. Yoksa beni keser. Aklıma onu aramayı not etmekten vaz geçip odama gidip onu aradım. Boş zamanım varken neden aramayayım ki?

"Ege?"

"Bukre?"

"Nasılsın?"

"İyiyim sen nasılsın?"

"Kötüyüm. Çünkü kuzen Bora kız kaçırdı. Özdemir ağasının kızını."

"Ciddi misin?"

"Tabii ki. Gelmen lazım aksi takdirde ikisi de ölücek."

"Ya öyle saçma şey mi olur?é

"Sen ki bu topraklarda yaşamış insansın berdeli bilmiyor musun?"

"Aman iyi be. Yeter ki başlama yine! Berdel kime yapılacak peki?"

"Kızın abisine galiba." [Ağabey diye yazıldığını biliyorum. Sadece canım böyle yazmak istiyor. Daha samimi.]

"Kaç yaşındaymış?"

"Ne bileyim ben be?"

"Tamam yaa ne kızıyosun? Uçak bileti alıcam şimdi kapat." dedim ve telefonu suratına kapattım. O kapatamadan. Hep özendiğim bir şeydir de birinin suratına telefon kapamak :)

Ayrıca benden berdel falan olmaz ki! Ben okuyacağım daha. Aslında okulu hiç sevmem ama benimle evlendirmemeleri için böyle bir yalan söyleyebilirim. Okulu kim sever ki?!

Odama çıktım ve bilgisayarımı açtım. Hem internetin biraz da olsa hızlanmasını beklerdekn hem de Sanem e bağırıyordum. Bbam o kadar ağa neden eve TTNET alır ki?! Al işte. Yavaş!

"Sanem kanka bizim hanım evladı Bora kız kaçırmış."

"Oha hayatta inanmam!"

"Ege'yi aradım az önce  o söyledi. Berdel yapılcakmış. Benim de gitmem gerekiyormuş. Bilet alıyorum gelecek misin?"

"Tabii ki geliyorum! Kaçırır mıyım hiç?" dediğinde güldüm. 

Uçak biletlerini aldım. Bavul falan hazırlamadım çünkü daha yığın eşyam var orada. Sadece giderken en sevdiğim kıyafetlerimi giyeceğim. Uçağa daha 2 saat vardı. Normalde yarın anca giderdim ama paranın gözü kör olsun işte.  Evde canım sıkılmıştı. 

"Sanem canım sıkıldı. Dışarı çıkıcam. Uçağa daha 2 saat var sen de gelecek misin benimle?"

"Tabii ki gelecem mal. Şimdi kaybolursun falab başıma kalırsın. Bari birlikte kaybolalım." Kardeş işte. 

"Ay zeka küpü kızım benim. Teyzen kurban olur sana."

"O zaman bir yüzlük çık be teyze. Bu arada ben de kendimi yerim." deyip başını eğdi. Aslında imanlı bir kız olmasaydım çok iyi hareket çekebilirdim ama dua etsin ki imanlı bir kızım. Evet. Dua.

Her ne kadar Ege de yer demek istesem de diyemedim. Diyemedim , diyemedim ,diyemediiiğmm. Bakarken ardından gitme kaaağl diyemediiiiiğm. Şak şak şak şak. Alkış. Çünkü Ege beni öldürür. Telefonumu bilgisayarımı ve tabletimi eksik olmadan çantama koydum. Aşağıya indiğimde Sanem dışarıda şoförle konuşuyordu. Allah'tan babam bizimle birlikte şoförünü de göndermişti. Biliyordum. Babam Mehmet Amca dan başka kimseye bu konuda güvenemezdi. 

Ben farketmedim ama hazırlanmam yarım saaat sürmüştü. Hava alanına 1 saatte anca giderdik. Zaman kalmamıştı. Hiçbir yere uğramadan direk hava alnanına gidecektik. Yolda Mehmet Amca ile muhabbet ettik. 

Hava alanına geldiğimizde uçuşa daha 1 saat vardı.  Tahmin ettiğim gibi 1 saatte anca gelmiştik. Bu şehrin trafiği gerçekten berbattı. Yorulmuştum. Günde 2 kere uçağa binmek insanı yoruyordu. 

***
Uçuşun yarısında uyumuştum. Yemek servisi de kaçmıştı. Sanem namuslusu da uyumuştu. 

Uçaktan indik. Dışarıda babamın izbandutları oradaydı. 2 araba gelmişler mübarek. Ne gerek varsa? Sadece 2kişiyiz. 

Konağa gediğimizde neredeyse önünde 20 tane araba vardı. Konaktan içeri girdiğimizde her tarafta şalvarlı adamlar vardı. Garanti hepsi ağaydı. Karşılarında da annemin tarafından tanıdık kızlar vardı. Başları öne doğru eğikti. 

"Baba?"

"Bukre gel kızım."

"Baba kim bunlar?

"Ağalar berdel için burdalar. Sen geç annenin yanına içeriye."

"Tamam." deyip salona geçtim. Sanem kalabalığı görünce evine geçti. Zaten hemen yanımızdaki konaktı. 

Annemin yanında hanımağaya benzetiğim bir kadın da vardı. Beni görünce anneme senin kızın mı diye sordu.Annem de evet diyerek cevapladı.

"MaşAllah pek de güzelmiş" deyip beni baştan aşağıya süzdü.

"Te-teşekkürler teyzecim." dedim ve annemin yanına gidip sarıldım. 

5 dakika sonra içeriye 22-23 yaşlarında bir adam girdi. Hanımağayı yanına çağırdı. Sanırım hanımağanın çocuğuydu. Hanımağa salona geldiğinde bana döndü ve 

"Bizim kahveler orta şekerli olsun." deyip yerine oturdu. ne??!?!!?!1

SINIR 20 VOTE!

BUKREHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin