NERD noon, EMO ngayon

Chapter 11: Jungsu

"Ang kantang to ay para sa babaeng mahal ko, pero may problema ee. Hindi niya alam at nagkahiwalay ang landas namin.  Tsk, pero kung nasan man sya sana marinig mo ang awitin kong ito" 

Singing: Lagi mo na lang akong dinededma

Matagal ko ng gustong malaman mo

Matagal ko ng itinatago-tago 'to

Nahihiyang magsalita

At umuurong aking dila

Pwede bang bukas na

Ipagpaliban muna natin 'to

Dahil kumukuha lang ng tiyempo

Upang sabihin sa iyo

Mahal kita, pero 'di mo lang alam

Mahal kita, pero 'di mo lang ramdam

Mahal kita, kahit 'di mo na ako tinitignan

Mahal kita, kahit 'di mo lang alam, ohwoh..

Matagal ko ng gustong sabihin 'to

Matagal ko ng gustong aminin sa'yo

Sandali, eto na 

At sasabihin ko na

Ngayon na, mamaya

O baka pwedeng bukas na

Dahil kumukuha lang ng buwelo

Upang sabihin sa iyo

Mahal kita, pero 'di mo lang alam

Mahal kita, pero 'di mo lang ramdam

Mahal kita, kahit 'di mo na ako tinitignan

Mahal kita, pero 'di mo lang alam, ohwoh..

Ngunit kumukuha lang ng tiyempo

Upang sabihin sa iyo

Mahal kita pero hindi mo lang alam

Hindi mo alam kasi hindi mo naman ako tinitignan

Ayaw mo naman itanong sa akin

Kasi baka nga naman hindi naman ikaw

At hindi ko rin naman sa'yo sasabihin

Kasi ayoko pa sa ngayon na manligaw

Mahal kita pero hindi nga lang halata

Hindi halata kasi wala nga naman akong ginagawa

Hindi ako kumikibo, hindi ako nagsasalita, wala!

Pero hindi ako torpe

Hindi ko lang talaga masabi sa'yo ng harapan

Mahal kita pero dehins mo pa rin ramdam

Hindi mo ko titignan, hindi rin kita titignan

Lagi mo lang akong pakikiramdaman

Lagi rin kitang pakikiramdaman

At araw-araw tayong magdededmahan

Hanggang sa tayo ay magkabistuhan

Pero ngayong malapit nang matapos ang kanta ko

Nais kong magkaalamanan na

Nais kong ako na rin ang magsabi sayo ng harapan

Kasi alam kong dun din naman ang tuloy nyan

At dalawa rin lang naman ang posibleng sagot dyan, oo o hinde

Kaya eto na sasabihin ko na para matapos na

At hindi na magka-tsismisan pa

Sasabihin ko na para wala nang problema

At para hindi na rin kayong lahat nabibitin pa

Mahal kita, pero 'di mo lang alam

Mahal kita, pero 'di mo lang ramdam

Mahal kita, kahit 'di mo na ako tinitignan

Mahal kita, kahit lagi mo na lang akong dinededma

*Claps

"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH"- loob ng resto

Ibang klase ring restaurant to noh. Dapat elegante pero tignan mo ang ingay ingay para tuloy bar. Tsk, pero nacucurious talaga ako kung sino yung mahal ng bestfriend ko. Matagal na nga na anahon mula ng magkawalay kami ngunit hindi ko makakalimutan ang nag-iisang bestfriend ko noh. LOner kaya ako, tapos sya lang lage nandyan para sakin. Pro sa isang iglap biglang syang nawala at ngayon parang kabote na sumusulpot bigla. EWAN KO BA.

*Flashback

"Besplen, wag mo kong iiwan ha."- Jungsu

"Bakit naman kita iiwan? diba bestfriend tayo forever."-ako

"Kaya nga. Hehehe, Hindi tayo maghihiwalay."-Jungsu

"Oo naman."-ako

Lumipas ang ilang araw, napansin ko na hindi na nagpapakita ang bestfriend ko. Miss ko na sya, kahit saglit lag na hindi kami nagkita. Ahmmmm, siguro busy lang sya. Freshmen na kasi kami sa Fallin National High school.

*1 month after

"Ma, asan na pala sila Jungsu at parang hindi na sya bumibisita dito?"-ako

"Anak, huwag kang mabibigla ha."

"Bakit ma? Anong nangyari?"

"Si Jungsu, may sakit sa puso at kailangan niyang operahan sa Canada. At may nabanggit din  ng magulang niya na sa Seoul, Korea na sila titira, kasi nandun din naman yung mga relatives nila. Sorry anak kung nilihim ko sayo. Ayaw kasi nilang ipaalam eh."

"Pero bakit ma? Bakit ngayon mo lang sinabi?"-umiyak nalang ako kasi wala na akong magagawa.

Tumakbo ako papuntang kwarto at nagkulong dun.

"Akala ko walang iniwanan, anong tawag nito? Iniwan niya ako nang walang sabi-sabi. Kainis sya!"- patuloy ang paghagulgol ko. 

Naisip ko kasi na magiging Loner ako ulit dahil sa pagkawala niya.

*End of Flaskback

Hindi ko napagtanto na umiiyak na pala ako at tska ko lang ito napansin nang may isang lalaki na nag-abot ng panyo sakin.

"Panyo oh. Ayaw ko kasing makakita ng babaeng umiiyak."

"Salamat"-sabay angat ng ulo ko at kuha ng panyo.

"Kat/Jun" sabay naming sabi.