Chapter 13: Tired but happy

141 4 8
                                    

Kate's POV

San naman kaya ako dalhin nitong lalakeng to. Ganina pa kami byahe ng byahe, tapos walang umiimik sa aming dalawa.

"May clue ka ba, kung san tayo pupunta?" - Jungsu

"Wala eh, San ba talaga tayo pupunta? Kinakabahan na ko. San ba talaga tayo?"

"SECERT ulit. Hahahaha!"

Walang kwenta talaga tong kausap. Hay, mabuti pang manahimik.

After 1234567890 years

"Andito na tayo."- sambit nya

Pagkababa na pagkababa ko. Parang nagflashback lahat

"Letche ka, bakit mo ko dinala dito?" sabi ko habang pinapalo palo sya

"Wala, gusto ko lang magsimula ulit dito sa lugar kung san tayo naging magkaibigan."

"Halika na" ayan na naman sya sa hila hila

Hays, parang bumalik ako sa nakaraan, dito kasi yung lugar kung san kami lumaki at nagkahiwalay.

Nandito kami sa may tutok ng burol at nakaupo sa may bench. Grabe, namiss ko ang lugar na to. Sobra :(

Kitang kita ang buong syudad. Makakalanghap ka ng preskong hangin, at ganda ng tanawin.

"Uy, okay ka lang? Kanina ka pa tulala dyan."- tanong nya.

"Ahh ehh. ok lang ako. May bigla lang naalala."

"Sobrang tagal na nung nagkahiwalay ang landas natin."

"Oo nga eh. Ang tagal mong nawala."

"Pero at least nandito na ko ngayon matapos ang maraming taon."

"Hehehehe. Ang ganda talaga dito"

"Syempre, dito tayo nagkakilala eh."

"Hahahaha. Nakakarefresh ng mind :)"

Anung kayang magandang topic? (Isip-isip)

TING!!!!!!!!!!!!!!

"Paano ka pala nagkabanda? Infairness besprin ganda ng boses mo ha."

"Denaman. Ahmmmm, Sa school, nakilala ko sila sa school kung saan ako nag-aaral dati sa South Korea"

"Eh, bakit mga pilipino din sila?"

"Kagaya ko sila na dun din sa South Korea  lumaki."

 "Ahh." yun nalang ang nasabi ko.

Matapos ang konting kwentuhan. Nagyaya na akong umuwi.

"Pwede na ba tayong umuwi?" -ako

"Anong oras na pala?'

"11?"

"Hmmm, naku! late na pla. Sige hatid na kita sa inyo :)"

***

Hays, ang sarap dito sa kama ko. At last, makakapagpahinga na ako. Nyaaaaa, GUSTO KO NG MATULOG. BAKIT HINDI MO KO PINAPATULOG? UMALIS KA NA NGA SA ISIP KO. Shete -_-

Namiss ko yung bestfriend ko sobra, bakit ayaw nyang maalis sa isip ko? Aish. Manonood nalang muna ako ng Yamato Nadeshiko, my paburet. Lalalala~

Pinindot ko na ang play button. Wiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii ^_____________^ lapad ng ngiti ko nuh?

Adik kasi ako sa anime. Bwahahahaha, diba maganda naman si Sunako, kesyo di lang sya marunong mag-ayos. Tss

Gosh, dun na ko sa part nung may school festival sila. Hahahaha! Ang ganda dito. Ang cute ni yuki, nakakagigil. Ginawa tuloy syang babae, kawawa :3

----------------------

Binuksan ko ang aking mata, nakakasilaw kasi yung sinag ng araw. 

Hala, umaga na pla? Tinignan ko yung netbook ko. Umaandar pa! Ngeee, natulugan ko si Sunako. Huhuhuhu

Pero mas nagulat ako sa lalakeng nasa harapan ko. 

==========================================================================================================================================================

[ A/N: Sino kaya yung lalake? ABANGAN :) Sorry kung ngayon lang naka update. ]

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 12, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

NERD noon, EMO ngayonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon