NERD noon, EMO ngayon

Chapter 7: Savior

Chapter 7: Savior

“Miss, San punta mo?”-lalake

Hindi ako umimik. Sabi nga ng matatanda, “DON’T TALK TO STRANGERS”

“Sama ka samin. Masaya dun. ”

Hindi pa rin ako umimik.

“Hoy, pipi ka ba?”-lalake

Go with the flow nalang ako. Kaya tumango ako. Baliw.

“Ayos to pare, hindi yan makakahingi ng tulong. HAhahaha!!”-lalake2

Hinila nila ako. Pero nagpupumuglas ako. Kaya sinuntok nla ako sa tiyan.

Masakit sobra. Kaya sinipa ko din sila dun sa part na where it hurts the most. Tapos, hinawakan na naman ako nung isang lalake sa leeg. Mga walang respeto sa babae. Shete, hindi ako makapalag. Arghhhh. Hindi ko alam ang iniisip nila. Nagmatigas parin ako at tangkang kagatin yung kamay ng lalake. Pero inunahan nya na ako at sinampal ng napakalakas. Maya maya ay nahimatay na ko.. Di ko na alam ang nangyari.

Someone’s POV

May nakita akong babae na pinglalaruan ng tatlong lalake. Kaya pinagmasdan ko muna sila, nang sinaktan nila yung babae. Pumalag na ko. Pinuntahan ko sila at isa-isang pinatumba. Mga walang respeto.

Naawa ako sa babae, teka ito yung babae muntik ko ng masagasaan ahh. San ba to nagsususuot at gabing-gabi na umuwi. Tsk Tsk. Ilang sandal lang ay nagising na sya. Gulat na gulat sya ng makita ako.

Katelyn’s POV

“S—sino ka?” –ako

“Da hell you care” –stranger

“Yes, I care because you save me. Utang ko sayo ang buhay ko. Kung wala ka dinala na nla ako kung saan saan.”

“Just say thank you.”-stranger

“Maraming salamat talaga. Balang araw masusuklian din kita.”

“No need. ”

“Pero--------”

“Bahay nyo? Hatid na kita.”

*FAST FORWARD

At nakauwi na nga ako. Buti nalang at niligtas ako nung lalake, teka, parang familiar sya.

Tama! Sya pala yung muntik na kung sagasaan, yung nakakatakot , pero mabait naman pala.

Sana magkita kami ulit para mabayaran sya sa pagligtas sakin.

Dumiretso na ko sa kwarto. Natulog na ata si Mama. Grabe sya nakakatulog ng mahimbing kahit alam nyang wala pa yung anak nya.. WOW lang ha.. Watamader. Tch.

Hagalpak agad sa kama ang ginawa ko. Kapagod pala. Hays, school na naman bukas. Bahala na si batman, parusahan kung parusahan ako ni Sir, As if I care. Duh. Wateber.

Makatulog na nga.

KINABUKASAN~

Gooood Morning Philippines!!! ^_^

Wow, himala! Maaga akong nagising. Haha!!

 Baliktad siguro yung utak ko. Kung kalian matagal akong natulog dun ako maagang nagigising. Wew.

“Anak alis na ko.”-mama

Hindi nalang ako umimik. Bakit kailangan nya pang magpaalam, eh parang wala naman sya dito lage. SIGH

Inasikaso ko na yung sarili ko para pumasok.

At TADA. Tapos na ko at naglakad ako ngayon mag-isa sa daan

And at last  nandito na ko.

Nakasalubong ko si Sir. Magkasalubong din ang kilay. PATAY

“Miss Fuentebella!”-Sir

“Sir?”

“Bakit hindi ka nagreport kahapon at umabsent ka pa talaga?”

“Kasi po-----”. Pinutol ni Sir yung pagsasalita ko.

“its okay pero bagsak ka sakin.”

“Sir naman.”

“Kasalanan mo yan.”

“Sir parang awa mo na.”

“Isa nalang ang way mo para makapasa.”

Yes, meron naman palang choice.

“Ano po yun?”

“Dapat kang sumali sa mga clubs para madagdagan yang marka mo. KUha?”

“Ahh, o—opo Sir.”

Nakakinis bakit yun pa ang choice. Ayaw na ayaw ko sa mga club na yan dahil alam ko kakawawain lang nila ako. Badtrip. Ganda ng gising ko pero sinira ni Sir. Aish, pwede naman na maging janitor nalang ako. Naku naman oh. Papahirapan lang nila ako. T_T

Pero bahala, kailangan ko to para makapasa ako. L