NERD noon, EMO ngayon

Chapter 9: Soundtrip

On my Way na patungo sa restaurant na pinagtratrabahuan ko. Excited na makatanggap ulit ng sweldo. Bwahahaha!!! Sigge, ako na ang mukhang pera. Kahit mayaman naman kami. Ahmmm, iba rin kasi talaga yung feeling na pinaghihirapan mo diba?

Sa wakas, nandito na ako. At magapapalit na ko ng damit ko.

"Good Afternoon Manager" nakangiting bati ko ng daana ako ni Manager, tumango lamang ito bilang sagot.

Nagsimula na ako sa aking trabaho. Sunod- sunod yung pagpasok ng mga customers. Ano kayang meron?

"Good afternoon po! Ano yung order niyo?" sabi sa matandang lalaki na nagbabasa ng dyaryo.  

Napatingin sa akin ang matanda. May bigla akong naalala nang makita ko ang mukha niya.

"Pasensya na po. Hindi ko kasi nakita yung mukha niyo dahil sa dyaryo." apologize ko.

"Its Okay." tipid na sagot ng matanda.

Agad naman akong pumunta sa counter at nagpaserve ng kape. Pagkatapos ay, tumungo na ako sa matanda upang ibigay sa kanya ang order.

"Ito na po yung order nyo. Enjoy!" nakangiti kong sabi.

At tinungo ko na yung ibang customer para kunin ang kani-kanilang order.

2 oras na ang lumipas at parang naeexcite na ang mga taong na nasa loob ng restaurant.

Nacurious na talaga ako kung ano yung meron.

"Hey! Angel, anong meron at madami tayong customer ngayon? " tanong ko kay Angel na kasama kong waitress mga ka edad ko lang rin yata.

"Hmmm, inimvite kasi ni manager ang NoName." sagot naman ni Angel.

"Ahh." hanudaw? NoName pangalan ba yun?NoName nga dba. Weird name. Haha!!! 

Parami ng parami ang mga tao at parami ng parami rin ang kita namin . Bwahahaha!! Mukhang pera talga ako. Pasensya na. Haha!! Habang patungo ako ng kusina, nakita ko si Manager na may kausap sa telepono at parang galit. pero binalewala ko nalang ito at patuloy na naglakad papuntang kusina.

 naghugas nalang ako ng plato dito. Sikip kasi sa labas ang daming tao.  Animoy may concert ng Super Junior. (pasensya na adik si Author.) kaya tumulong nalang muna ako dito. 

Nagsa soundtrip ako habang naghuhugas. 

Why dont you tell me where it hurts my baby~

And i do my best to make it better

Yes, i do my best to make the tears all go away

Just tell me where hurts 

Now tell me

And i love you with a love so tender

Oh and if you let me stay 

I'll love all of the hurt away

Napahinto ako sa pagkanta ng biglang bumukas ang pinto.

Manager's POV

Badtrip talaga malalate daw ng 2 oras ang NoName dahil may dadaluhan pa silang fansign meeting. Kainis, marami na ang mga tao dito at parang inip na sila sa paghihintay. Kailangan kong gumawa nang paraan para hindi sila magsi alisan dahil sa pahihintay. 

(isip-isip)

Ngumiti ako ng malapad nang may narining akong malaanghel na boses na sa tingin ko ay nasa kusina kaya pinuntahan ko ito upang ikompirma kung sino at siya ang magiging sagot sa problema ko.

Binuksan ko ang pinto na ikinagulat nila.

"Sino yung kumakanta?"

"si Kate." sabat naman ni Efren, chef namin.

"Kate, sundan mo ko sa opisina." utos ko dito. 

Kate's POV

 "Ano po yun Maam?" kinakabahan ako kasi iba yung aurra ni Manager. Parang bunga ito sa natanggap niyang tawag.

"Gusto kong ikaw muna ang kumanta sa stage habang wala pa ang NoName. Wag kang mag-alala dadagdagan ko sweldo mo."

"Po? Hindi ko po kaya." pagtanggi ko.

"Sige na kung ayaw mong matanggal ka sa trabaho." pananakot ni Manager.

Nyaaa~ kung makablockmail si Manager. Talagang no choice kana. 

Tumango nalang ako bilang sagot. Tsk. Naku, sana hindi nlang ako kumanta. AISH.

First time ko to sa stage ha. Eh, teka ganito ang suot ko? Ngee.

Parang nabasa naman ni Manager ang iniisip ko.

"Pumunta ka sa dressing room sa taas at magpaayyos ka kay Angel."

"Sige po." Hanep din tong resto na to ee. Kasi parang bahay, actually bahay nga siya ng may ari na parang nilagyan lang ng restaurant. Oh diba?. mayaman talaga.

Tinungo ko na ang dressing room at nanddoon na nga si Angel na naghihintay.

"Umupo ka na dito Kate." utos ni Angel.

"Sige." sang-ayon ko naman.

At sinimulan nya nang ayusan ako.

Katahimikan.

"Alam mo, maganda ka namin ee." pagbasag niya ng katahimikan.

"Ha?'

"Sabi ko maganda ka, hindi ka lang talaga marunong mag-ayos."

Natahimiik nalang ako. Tama nga sya. Hindi talaga ako nag-aayos. 

Hindi ko namalayan na tapos na pala akong ayusan ni angel.

"Ayan na. Wow, ganda mo na. OH tumingin ka sa salamin."

Pagtingin ko sa salamin. bigla akong napalundag.

"Oh, na ano ka?"

"Ako ba talaga to?"

"Ay, hindi hindi. Picture mo lang yan."

Gusto niyo i describe ko? Ganito kasi yan ang damit ko ay white long sleeves sya tapos pinacurl ni Angel yung buhok ko. Then, leggings naman ang pang ibaba ko. Tapos ganito na ang itsura ko. Wow lang ha. I cant believe it.

"Kaw naman. MyGad parng hindi ako ah. Galing mo naman magpa ganda Angel."

"Hindi naman. Oh sya bumaba ka na."

"Teka, tanong ko lang may gitara ba dito? Pwede mahiram, magrerehearse lang ako" Chos~ may rehearse pa akong nalalaman. Haha!! 

"Ito oh." inabot sa akin ni Angel yung gitara.

"Sige alis mo na ako. at marami ng customer sa baba." paalam ni Angel.

"Ok." tipid kong sagot

KInakabahan ako habang bumaba dahil first time ko kayang magperform. all of my life hindi pa ko nakaranas ng mga ganitong pagkanta. Shemay.