1. Bölüm | Sırlar Odası

253 13 8
                                    

Malikâne'nin bahçesinde yardımsız uçmaya çalışıyordum fakat olmuyordu. Resmen iki saattir uğraşıyordum.

Son kez deneyecektim. Olmazsa yarın devam ederdim. Sonuçta zor bir şey ve neredeyse bu büyüyü yapan yok denecek kadar az. Anne ve babam yapıyorsa ben de yapabilirdim.

Gözlerimi kapattım ve konsantre olmaya çalıştım.

'Yardımsız uçtuğunu düşün...'

'Yardımsız uçtuğunu düşün...'

'Yardımsız uçtuğunu düşün...'

Ayaklarımı kaldırmaya başladım ve daha fazla olumlu duygulara sahip olmaya çalıştım.

1...

2...

3...

Ayaklarım yere değmiyordu! Başarmıştım!

Heyecanlanma, daha fazla konsantre...

Daha fazla havalanıyordum. Babam uçtuğunu hissettikten 10 saniye sonra gözlerini aç, kendini rahat bırak ve özgürce uç demişti.

Yavaşça gözlerimi açtım. Resmen yerden 2 metre yükselmiştim! Hava basıncımı kontrol ediyordu.

Sakin ol Quinn... Şimdi annemin yön ve ilerlemeyi nasıl yapacağını anlattığını hatırla...

'Rüzgarı hisset. Hangi tarafa döneceğini aklında kur ve ilerlediğini düşün. Beynine komut ver ki beynin de bedenine komut versin.'

Uçuyordum.. 2 saatlik uğraşlarımın sonucu başarmıştım ve şimdi babama müjdeyi vermek için onun çalışma odasının olduğu pencereye uçuyordum.

''Babaa!''

Babam masasında parşömen yazıyordu ve pencerede beni görünce ürkmüştü. Anlamsız bir bakış attıktan sonra pencerenin önüne geldi.

''Quinn! Başarmışsın! Ne çabuk?''

''2 saatlik uğraşımın sonucunda başardım. Ee tabi anne ve babam siz olunca...''

''Tebrik ediyorum seni. Annenin yanına uç hadi O'na da sürpriz yap.''

''Annem nerede?''

''Büyük ihtimal kendi çalışma odasında.''

''Peki o halde. Görüşürüz!''

''Dikkat et!''

Babamın yanından ayrılıp annemin çalışma odasının penceresinde durdum.

''Annee! Kızın artık sizin gibi uçabiliyor!''

Bağırmamla birlikte annem çok korkmuştu ki elindeki tüy kalem düştü. Bana baktı ve yanıma geldi.

''Quinn? Kızım seni tebrik ediyorum!''

''Teşekkür ederimm.''

''Ee öğrenmediğin büyü kaldı mı peki?''

Annemin sorusu ile şaşırmıştım. Öğrenemediğim büyü kalmış mıydı? Sanırım evet... Affedilmez lanetler.

''Affedilmez lanetler kaldı. Öğrenmeli miyim?"

"Öğrenmelisin. Bu hayatta ne ile karşılaşacağın hiç belli olmuyor Quinn inan bana."

Uçmayı başardığım günden 2 hafta geçti. Şimdi ise Crusiatus Laneti üzerinde çalışıyordum. İmperius'u zor da olsa başarmıştım. Crusiatus Lanetini denerken aklım sürekli Tom'da idi. Hogwarts'ın açılmasına 1 hafta kalmıştı ve herkese mektuplar ulaşmıştı. Ben de Tom'a Mektup yollamıştım. Diagon Yolunda buluşmak istediğimi, alışverişimizi beraber yapmak için teklif sunmuştum.

Slytherclaw | Harry Potter Fan Fiction [Tom RİDDLE]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin