Slytherclaw | Harry Potter Fan Fiction [Tom RİDDLE]

3. Bölüm | Geçmiş

"Quinn! Quinn!"

Tom muydu o seslenen? Ses arkamdan geliyordu. Yavaşça arkamı döndüm. Ciddi bir ifadeyle, "Efendim Tom?" dedim.

"Benimle gel." Ne? Ne saçmalıyor bu çocuk?

"Ne diyorsun?"

"Quinn benimle gel." Ses tonu sinir bozucuydu.

"Neden?" sorumla birlikte kaşlarını çattı. Hızlı hızlı yanıma geldi.

"Sana benimle gelmeni söyledim."

"Bende sana neden diye sordum. Beni öyle istediğin her yere sürükleyemezsin Tom. Ben senin kölen değilim!" sesim hafif yükselmişti.

Sinirle bakıyordu. Aynı o geceki bakış vardı gözlerinde. Tom'un bu bakışını sevmiyordum, sevmemiştim.

"Quinn, yardımın lazım ve hiç seninle tartışmak istemiyorum!"

Sakin ol Quinn klasik Tom... Gözlerimi kapatıp başımı eğdim, derin bir nefes aldım ve başımı tekrar kaldırdım.

"Evet, sorun ne?" diye sordum.

"Gel benimle." deyip yürümeye başladı.

"Tom bu gizemli hallerini sevmiyorum!" diyerek arkasından yürümeye başladım.

Bir duvarın önüne gelince durdu. Birdenbire bir kapı beliriverdi.

İhtiyaç odası...

"Neden buraya geldik?"

Az ötemizdeki koltuğa oturdu.

"Otursana" dedi. Ayakta kalmamak için oturdum.

"Konuşabilecegimiz tek uygun yer burası."

"Seni dinliyorum." dedim ve arkama yaslandım.

"Geçmişimi bildiğini biliyorum." dedi.

Ne? Ben bugün kaç defa daha şaşıracağın? Yüzümdeki aptal ifadeyi silip konuşmaya başladım. "Basilisk mi söyledi? O yüzden miydi bana olan bu soğukluğun?" dedim.

"Evet."

"Şimdi ne oldu peki?"

Eğilerek kollarını dizlerine koydu, ellerini birleştirdi. "Düşündüm. Çok sinirlendim sana. Eğer Sırlar odasından çıkmasaydın o gün, seni öldürebilirdim." dedi.

"Sinirlendiğinde gözünün döndüğünü biliyorum. Geçen ki ölen kız da Yasak Ormanda ölmedi, sen öldürdün. Onu da biliyorum."

Bunları söylememeliydim. Tom'a baktım. Bunları nasıl bildiğimi düşünüyordu.

"Tom sen benden bir şey saklayamayacağını öğrenemedin mi? Evet sen diğer insanlardan, profesörlerden her şeyi saklayabilirsin. Ama benden saklayamazsın."

"Nedenmiş o?"

"Çünkü senin zihnin bana açık çok zeki arkadaşım. Zihnini kapatmıyorsun ve ya zihinden çok konuştuğumuz için birbirimize aşinalık kazandık."

Sustu.

"Neyse konuyu dağıtmayalım. Nereden öğrendin geçmişimi?"

"Geçen yıl annemle Nüfus dairesine gittiğimizde gizlice saklı dosyalar yerine girdim. Neden bilmiyorum ama elim anlık Gaunt isimli dosyaya gitti. Sonrası çektikçe geldi işte, öğrendim. Sana da söylemek istemedim çünkü ne diyecektim, kaç zamandır bana anlatmadığın aileni öğrendim mi?"

"Melez olduğum için benden soğursun diye düşünmüştüm."

"Saçmalama benim bunlara takılmadığımı biliyorsun. Herkese eşit davranırım ben."