Sekunda. Jedna sekunda potrafi zmienić życie. Jedna sekunda może pozbawić życia. Jedna sekunda może sprawić, że najbardziej znany w ostatnich czasach boyband przeżyje trudne chwile, gdy jeden z jego członków ulega ciężkiemu wypadkowi.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ciemność. Otacza mnie, oblepia całego. Niczym kokon; ciasno, mocno, wszędzie. Jest wszechobecna, wszechogarniająca; jednocześnie uspokajająca i przerażająca. Czuję się, jakbym dryfował po nocnym, pozbawionym gwiazd i księżyca niebie. Jestem sam i gdyby nie ten jeden jedyny fakt, nie miałbym nic przeciwko pozostaniu w takim stanie. Czuję się dobrze bez tłumu rozwrzeszczanych nastolatek, bez snopów światła skierowanych na swoją osobę i bez tej całej presji. Wolny. Nareszcie, tak po prostu, zwyczajnie wolny. Cisza. Otacza mnie, wypełnia każdą sekundę, minutę, godzinę. Jest tak samo wszechobecna i wszechogarniająca jak ciemność. Uspokajająca i przerażająca. Ale kojąca dla moich uszu. I gdybym tylko nie był sam, mógłbym tak trwać bez końca. Pik. Skąd wziął się ten odgłos? Pik. Dziwnie znajomy i nie kojarzący się w żaden dobry sposób. Pik. Rytmiczny. Stały. Nieprzerwany. Pik. Przedziera się przez ciszę nagle i stanowczo. Pik. Czy to strumień światła? Przebija się przez ciemność. I już nie jest ciemno. I już nie panuje cisza. I otwieram oczy.
