''𝒩𝓊𝓀 𝒹ℴ𝒿𝒶...💔''

•39•

Te dy ciftet tashme ishin te lumtur me njeri-tjetrin. Mbremjen para 1 qeshorit Arjola dhe Arad shkuan te Rohelio dhe Hanah dukeqenese Rohelio iu kishte kerkuar ndihme per te kakuar edhe ai vetem nje nate te qete pasi vetem ne shtepi me Hanah s'kishte shance.

-Erdhem neeee. - bertiti Arjola sapo hapi deren. - Shtepi e embla shtepi sa me paske mungu...- por se mbaroi dot fjalen sepse u degjuan ca zhurma nga kati i dyte ( s'jan renkime nga Rohelio dhe Hanah Alica_Wells se e di se kto do😂) ishte Rohelio i cili bertiste.

-Hanah te betohem qe s'te flas me me goje. - u degjua Rohelio.

-Pune e madhe.- ja kthen Hanah.

-Dil menjehere nga dhoma ime dhe me kete mendje femije mos guxo me te vish. - dhe menjehere u degjua nje dere tek perplasej.

-Cfare ndodhi?- e pyeti Arjola Hanan kur e pa tek zbriste shkallet.

-Hmmmm me duket se e teprova pakez.- tha ajo me fytyre prej femije.

-Pakez? - e pyeti i dyshimte Arad.

-E mire mire, shume. - tha Hanah.

-Po ngjitem te Rohelio ta shoh nje here.- tha Arjola dhe u ngjit siper ne zyren e Rohelios i cili sapo degjoi dere  te hapej tha:

-Hanah m'u zhduk sysh.

-Hanah eshte poshte me Aradin.

-Arjola?!- tha ai teksa u cua ta perqafonte.

-He te mori malli per mua?

-Sigurisht, ne as taman nuk u cmallem dot.- tha Rohelio teksa e mbante ne perqafim.

-Cfare ke me Hanah?- e pyeti Arjola.

-Aman boll me te se me lodhi me budallalleqet e saj. Nuk eshte me femije eshte nje e rritur dhe duhet te sillet si e tille.- tha ai i acaruar.

Vashduan biseden pak ne zyren e Rohelios dhe me pas degjuan Hanan teksa po i therriste per darke. Zbriten poshte dhe Hanah po bisedonte me Aradin dhe si duket per punen pasi Hanah ishte serioze. U ulen ne tavoline dhe Hanah i foli Rohelios:

-Helio do pak sallat?-tha ajo ndersa Arjola desh u mbyt kur e degjoi ta quante Helio.
Rohelio thjesht e pa me shperfillje ndersa Aradi me Arjola po shihesh ne sy duke qeshur.

E gjithe darka kaloi e qete. Hanas i ra nje hije trishtimi dhe s'foli me asnje fjale tere darkes. Rohelio u cua i pari dhe u ngjit siper. Hanah thuajse nuk e kishte prekur fare ushqimin dhe po rrinte e menduar ne tavoline. Pas pak edhe Hanah ngjitet siper dhe shkon tek dhoma e Rohelios. Ndryshe nga heret e tjera troket dhe nuk futet pa degjuar nje ''hyr''. Ajo hy dhe fakti qe ishte Hanah dhe po trokiste Rohelion e  la pa fjale.

-Erdha te marr pizhamat e mia. - i tha ajo,- dhe do te dal. Rohelio s'foli fare. Ajo priste qe ai t'i thoshte qe te qendronte, por heshtja e tij e lendoi.

-Me fal qe t'i kam acaruar neuronet. - dhe beri te largohej, por ai prap po heshtte qe gje Hanan po e acaronte dhe nuk duroi me.

Mori jastekun mbi te cilin kishte vendosur koken Rohelio dhe e gjuajti me te ne fytyre.

-Naaa, ti me gjithe inatin tend.-tha dhe e gjuajti serish. - Ti me gjithe nervat e tua, ti me gjithe acarimin dhe urdherat e tua. Me the te dal nga dhoma eeee? Na dhe kete ti me  gjithe dhome. - fliste ajo duke e goditur nderkohe Arjola dhe Arad po ngjiteshin siper per te shkuar tek dhoma e Arjoles degjuan te bertiturat e Hanas dhe  Aradin e zuri nje e qeshur sa nuk qetesohej dot.

-I gjori Rohelio.- tha ai teksa po kalonin nga dhoma e Rohelios, por dera u hap e tij u hap furishem dhe nje jastek perfundoi ne koken e Aradit.

-Kjo ishte per ty shef i dashur dhe mos mendo se mbaroi me kaq. - tha e inatosur Hanah dhe kete here ishte Arjola ajo qe po mekej duke qeshur.

-Do te me mbash inat ti eee???? E po mbaje pra... mbaje brenda...- vashdonte Hanah, por si duket Rohelio e humbi durimin pasi ja kapi doren i mori jastekun ja fluturoi diku neper dhome dhe me nje  levizje e vuri poshte vetes.

-Mendoj se do e mbash ti brenda e dashur.- ja ktheu ai serioz ate qe ajo i tha pak me pare. Ajo po perpiqej te lirohej.

-Me ler, dua te iki ne shtepine time.

-Ne shtepine tende je.

-Jo s'jam. Jam diku ku m'u tha te zhdukem dhe te mos i dal me para me kete mendje, ama me vjen keq sepse une kete mendje kam dhe une nuk rri aty ku nuk me duan dhe nuk i  mbaj prane vetes njerez qe s'me duan.

-Shhh karamele, fjalet e teperta jane fukarallek.

-Rohelio boll! Mos me acaro me teper. Me ler te iki.

-S'do ikesh!- tha ai me ton autoritar.

-Cfare ndodhi? Para gjysme ore me the te zhdukesha. Ne tavoline me injoroje. Cfare ndodhi tani ee? - pyeti ajo me lot ne sy.

-Hanah, nuk je femije qe te besh lojera ne cdo kohe. Cdo gje  e ka nje limit e marrte  e mira. Cdo minut ben dicka qe s'duhet bere. C'do beje nese dikush do te vepronte me ty ashtu cdo minute, edhe kur ha edhe kur rri. Me mbyll ne banjo me merr cdo rrobe dhe me mbyll ujin. S'thash gje. Vij ne shtepi dhe nje kove me boje siper meje. Prap nuk thash gje. Ne darke supa me nje kg kripe dhe nje kg spec djeges. Prap nuk thashe gje. Me hodhe nga shkallet, asgje serish. Sot... me shkaterrova tere zyren dhe cdo dokument duhet rregulluar nga fillimi. C'dreqin ishte kjo xhanem?

Syte  e Hanas ishin te tejmbushur me lote dhe dukej sikur nga momenti ne moment do kishim nje stuhi shiu, por jo ajo ishte e forte dhe po perpiqej te mos qante.

-Hanah, te njoh qe te vogel dhe e di se ti kshu je gatuar, edhe une te dua keshtu sic je. Budallaqet e tua me dhane jete mua dhe ketyre mureve, por e teprova sinqerisht. -foli ai qete tashme.

Qetesia e tij i beri lotet e saj te rridhnin, por ai si duronte dot lotet e saj.  Tek shihte ata sy jeshile ne blu duke lotuar i vinte te plaste.

-Shhhh karamele.- dhe bashkoi buzet e tyre bashke dhe mes puthje nje ''me fal'' e degjua nga buzet e saj, por asnjeri nuk e nderpreu puthjen.