GECE MAVİSİ

İ K İ

Y A Z A R

Birbirinden habersiz iki ruh eşi, ayrı yerlerde, aynı anda açtılar gözlerini saat sabah 07.00'i gösterirken. İkisi de heyecanlıydı. Defne yanında yatan kedisini uyandırmadan sessizce doğruldu. Yaşına göre minik ayaklarına terliklerini geçirip yataktan kalktı. Heyecanlı veya öfkeliyken yaptığı gibi aynanın karşısına geçip kendi kendine konuşmaya başladı:

-Merak etme anne. İntikamını kendi ellerimle alacağım o adamdan.

.

.

Atlas koyu renklerin ağırlıkta, perdelerin simsiyah olduğu odasında yatıyordu. Koyuluğun içinde yeşil gözleri ışıl ışıl parlıyordu. Kemikli elleriyle gözlerini ovuşturdu.(Hayal etmiyoruz arkadaşlar, bünyemize zararlı) Her gün aynı manzaraya uyanmak onu bunaltmıyordu artık. Alışmıştı. Kalktı yataktan, rutin işlerini halledip giyindi. Sonunda o gün gelmişti. Artık intikam vaktiydi.

D E F N E  Y I L M A Z

Babamın yanına, kahvaltıya indim. Yanağına bir öpücük kondurup yerime geçtim. Mutlu olduğum zaman hep böyle yapardım. Mutluydum da. Beklediğim gün gelmişti sonunda. Bir yandan da sabırsızdım. Bir yandan ağzıma krebimi tıkıştırırken bir yandan da konuşmaya başladım,

-Babacığım, bahsettiğin yere ne zaman gidiyoruz? İlk görevim ne? Kılıç ailesi ile ilgili ne bilmem gerekiyor? 

- Kızım nefes al, sakin. Ayrıca yavaş ye boğulacaksın. Öncelikle ilk soruna cevap vereyim. Oraya kahvaltıdan sonra gideceğiz zaten. İkincisi, ilk görevin yani görevimiz, Kılıç'ları sana yüz yüze göstermek. Üçüncüsü, onlar tehlikeli, çok tehlikeli. Biliyor musun, hani demiştim ya onları Selim Kılıç yönetiyor diye, onun bir de iki çocuğu var. En büyüğü, Atlas. O 26 yaşında. Diğer çocuğu da kız. Adı Işık. O da 22 yaşında. Eşi yok, çünkü onu da, o çocuklar da senin yaşlarındayken bizim aradığımız kişi öldürdü.

- Bir dakika bir dakika, o zaman biz niye düşmanız bu durumda baba? Güçlerimizi birleştirebiliriz, onlar da aynı kişiyi aramıyorlar mı zaten?

- Kızım, bizim şirketimiz vardı ya hani sen küçükken, annen ölmeden önce. İşte Selim ve ben ortaktık. O şirketi beraber kurduk. Selim benim can dostumdu, kardeşim diyordum ben ona.

Bir anda öksürüklere boğuldum. Yediğim yemek boğazımda kalmıştı sonunda. Bu kadarını beklemiyordum. Öksürmekten öleceğimi düşünürken boğazıma takılan krebi çıkardım. Babam bir yandan sırtımı sıvazlıyor, bir yandan konuşuyordu:

- Defne ya ben konuşurken yemek yemezsin, ya da anlatmam.

- Tamam tamam babacığım, sen devam et.

- İkisi de aynı gün öldürüldü. Ben o gün izindeydim. Selim de o gün Işık ile Atlas' ı alıp gitmiş şirkete. Evde öldürülmüş eşi. O da, Atlas da toparlanamadı. Aynı benim gibi. Işık bir  şey hatırlamıyordu, iki yaşındaydı daha çocuk. Her neyse, günler böyle geçti, bizde şirketi kapattık. O adamın peşine düştük. Ama bir gün, çok feci bir şekilde kavga ettik. İkimiz ortak bir hatası yüzünden gözümüzün önünde kaçmıştı katil. Kardeşliğimize ihanet edip yollarımızı ayırdık. O günden beri onun sadece haberlerini alırım adamlarımdan, hiç birinin yüzünü görmedim. Ama bugün onları tanıman için sana göstereceğim. Fabrikalarının yerini biliyorum. Uzaktan izleyeceğiz. Atlas hiç dışarıda gözükmüyor ama belki onu da görürüz, belli mi olur? Ancak bir şartım var, onunla asla konuşmayacaksın, tanışmayacaksın. Evet Gece Hanım, anlaştıysak ve doyduysan artık gidebiliriz.

- Anlaştık baba. Gidelim.

A T L A S  K I L I Ç

Kahvaltıya indim. Babam ve Işık çoktan inmiş, beni bekliyorlardı. ''Günaydın'' diyerek Işık'ı öptüm ve yerime oturdum. Tabağımdaki domatesten bir çatal aldıktan sonra babam konuşmaya başladı.

- Evet Atlas. Yılmaz Ailes ile ilgili bilmen gereken-

- Ben Yılmaz ailesi ile ilgili herşeyi öğrendim baba. Yıllar önce ortak olduğumuzu, ailenin annesinin de aynı şerefsiz yüzünden öldüğünü. Eğer hazırsan hemen çıkalım. Vakit kaybetmeyi sevmem, bilirsin.

-Ama oğlum daha-

-Aması falan yok baba, öğrendim dedim. İnanmak zorunda değilsin.

-Tamam oğlum tamam, yiyelim ve çıkalım.

-Güzel.

-FLASHBACK YESTERDAY NİGHT-

Atlas babası gittikten sonra hem babasının koruması hem de tek arkadaşı olan Oğuz'u aradı. Yanına gelmesini, konuşmak istediği bir konu olduğunu söyledi ona. Oğuz işe başladığında tanışmışlardı. Atlas ikinci kardeşi yerine koymuştu hep Oğuz'u. İkisinin de babası arkadaştı. Küçüklüklerinden beri tanışırlardı ve Selim Oğuz'u çok severdi bu yüzden arkadaşlıklarını hep desteklemişti. 3 dakika sonra Oğuz kapıda göründü:

-Atlas'ım iyi akşamlar karde-  aaa ne oldu sana ya!  Hasta mısın sen? 

Oğuz kapıyı kapattığı gibi Atlas'ın yanına koştu. Onun bu tavırları  Atlas'ı güldürmeye yetmişti:

-Oğlum yok bir şey. Hasta falan değilim.

-Ama sesinden belliydi. Bütün gece terasta oturuyorsun be kardeşim. 

-Oğuz kendine gel, iyiyim dedim ya.

-Tamam tamam, e hasta değilsen ne oldu sana? Dökül bakalım.

-Yarın babamla gidiyorum, evden çıkıyorum. 

-AAAA ÇOK SEVİNDİM KARDEŞİM BENİM!  NE ZAMANDIR İSTİYORSUN BUNU. Eeee o zaman neden keyfin yok?

-Zorla oldu o  yüzden. Babamla atıştık biraz. Neyse. Ben sana bir şey soracaktım.

-Sor kardeşim dinliyorum.

-Yılmazlar ile ilgili ne biliyorsun?

(Oğuz tüm bildiklerini anlatır)

-Anladım. Onlarda bizim kadar acı çekmiş. Üzüldüm. Peki Defne hakkında ne biliyorsun? Nasıl biri? 

-Defne çok iyi bir kızdır kardeşim. Çok temiz kalplidir. Onun bu işe gireceğini sanmıyorum açıkçası. Ama o da en az senin kadar yaralı... Değişmişte olabilir. Hayırdır sen niye merak ettin bakayım hıı?

-Ya yok oğlum ne alaka. Nasıl biri olduğunu, yüzünü hatırlamıyorum ki sana soruyorum.

-Tamam tamam. Ben gideyim kardeşim artık saat baya geç oldu. Sende yat dinlen.

-Hadi Oğuz hadi. Benim bu saatte yattığım nerde görüldü?

-Geceye aitsin sen, bilmez miyim... Haydi iyi geceler.

-FLASHBACK YESTERDAY  NİGHT END-

S I N I R  10  V O T E

Merhabalaaaar. Biliyorum bölüm aşırı aşırı gecikti . Burda kesmek istemezdim ama uzun zamandır bölüm bekliyorsunuz. Çok haklıınız. İnanın hiç vaktim olmuyor

Hikayeleri silsem mi diye  düşünmüyor değilim çünkü  o kadar az oy alıyor ki. izden ricam eğer bölümü beğenip de oy vermediyseniz bunu okuyunca lütfen verin. Beni düşüncemden  vazgeçiren tek şey gelen oylar. Ama onlar da çok az:')

İlk defa sınır koydum. Umarım dolar:) LÜTFEN OY VERİN. 

Sizi seviyorum canlarım<3