محتاج طريق طويّل وسمِاعه ومُطر.
عدت فتره الخطوبه
وكل يوم احمد بيحب مليكه اكتر وكمان مليكه بتحب احمد اكتر
وزين خرج من المستشفى بعد أما كان متأكد أنه بيحب ليان وقرر أنه يتقدم ليها بعد أما كان معترف ليها أنه بيحبها وعرف أن هى كمان بتحبه
وقررو أنهم هيتجوزو مع احمد ومليكه
ومالك وليليان علاقتهم مرحه جداااا ومش بيبطلوا هزاااار وأحمد وزين هربو ٧ مرات بضايع من المخدرات
منهم اللى برا مصر ومنهم اللى جوا مصر
لحد اما جه اليوم لتسليم البضاعه التامنه
فى الشركه تحديدا فى المكتبه....
احمد:يزين انت عارف انه مش هعرف أخرج البضاعه من غير زفت امضتك
زين:اسف مش لاعب انا مش هفضل فى القرف ده كتير مش مستعد اخسر نفسى اكتر من كده لء والأكبر مش مستعد اخسر ليان بسبب القرف ده
عاوز تكمل كمل لوحدك
بس افتكر انك هتندم
احمد:تمام هكمل ولوحدى يصاحبى
زين:راجع نفسك ياحمد انت فرحك باليل يعنى لازم تعرفها متبقاش غبى وتحسبها غلط من جميع النواحى
احمد قعد على الكرسى بتعب:سيبنى لوحدى ي زين
خرج زين وأحمد بدأ يكسر فى كل حاجه حواليه لحد موقع على الأرض بينهج وبدموع و قال يااااارب
مساءا
فى افخم القاعات اللى هتليق بفرح ابن الدمنهوري
كان واقف ببوكيه رقيق جدا مستنى مليكه الملاك اللى هينور حياته المضلمه هل ده حقيقى ولا هو اللى هيضلم حياتها
بعد كتب الكتاب والفرح وانبهار احمد بفستان مليكه وجمالها وقد اى هو محظوظ بيها قرر ينهى الفرح لانه مضايق من نظرات الناس لمليكه
مليكه ليه هو بس ملكه لوحده هو قرر كده خلاص
مش من حق حد يبصلها مش تملك بس لازم يغضوا البصر اومال فين غض البصر بقى وكلام ربنا هو الغلطان أنه عمل فرح اصلا مطبيعى هى العروسه يبقى كله يبصلها قرر ينهى المهزله دى
هو سماها مهزله
احمد بعزم:مليكه يلا هنروح
مليكه برقه:بس هو لسه مش المفروض نمشى دلوقتى
احمدبتوهان:والله انا على فكره مش بتثبت
مليكه:وانا مبثبتش حد اساسا وانا هثبتك لى
احمد: ماعلينا يلا هنروح بجد
مليكه:ايوه يحبيبى يعنى هنقول للناس باباى احنا ماشيين
احمد بتوهان اكتر:والله مبتثبت
مليكه:هو كل جمله هقولها هتتسهتن كده وتقولى مبتثبتش انا بتكلم عادى جدا
احمد:هو كده عادى
مليكه:اه عادى
احمد:هييييييييح
بعد انتهاء الفرح
دخل احمد ومليكه الفيلا المخصصه لهم
وبسكدا ملناش دعوه بيهم يعنى
ونروح نشوف زين بيهبب اى
زين كان قاعد فى كافتيريا هو وليان وليليان
ليليان كانت بتشرب عصير بصوت
زين بيبصلها بقرف:ليليان دى مش جووووزه يماما
ده عصير وبعدين اى الجو ده خارج مع خطيبتى
انتى مالك ابت يحشريه انتى
ليليان:تصدق بالله انا مش هرد عليك عشان كلامك جه عالجرح
زين:اى ده اتقمصتى انتى بتتقمصى زينا وكدا
ليليان:اتقمص مين اجدع انا قصدى انك جبت سيره الجوزه وانا هموت واجربها
زين بصدمه وهو بيوجهه كلامه لليان:شوفتى اختك ياليان
ليان:هههههههه معلش يا زين توأم خطيبتك برضو هههه
زين بضيق:اضحك يختى اضحكى
جايه تضحكى واختك معانا غير كده بتنكدى على اللى جابونى
ليليان بمرح:الا هو صحيح اللى جابوك فين
زين:يبنتى هتغابى عليكى
ليان بمرح:خلاص يا ليليان احسن انتى مش شايفاه ازاى هو قدنا مرتين
ثم أضافت موجهه كلامها لزين
المهم انت كنت عاوزنى فى حاجه مهمه صح
ليليان:طب انا هروح التواليت
زين:اى ده هبدأ اصدق انك عندك دم زينا
بس انا عاوز اعرفكم انتو الاتنين الحاجه دى
ليان وليليان:حاجه اى دى
زين بتنهيده وسكوت
ليان:فى اى يزين متنطق
زين: الكلام ده مش هيطلع لجنس مخلوق
ليليان:يبقى نقرا الفاتحه على روح الخاين
زين:انتو عاوزين تعرفوا احمد اخوكم متغير لى؟
بقلم روان سمير
أنت تقرأ
صاحبه البنفسج
Fantasyنوڤيلا (الروايه مكتمله) كاتبه العاميه شاعره الديوان هزليه ولا تمت للواقع بِصله روان سمير عبد العظيم زهران 👈🏻👉🏻💙
