Yalan Evlilik

Bölüm 7

"Hayır, böyle birini görmedim, bu konuda bir şey de bilmiyorum."

"Peki, teşekkürler. Ben şimdi yetkililere haber veririm."

*******************

"Alo, Yunanistan sınırında böyle bir kız bulunmamaktadır."

"Teşekkürler."

***************************************************

İzmir-Türkiye

"Alo, buyrun."

"Ben Yunanistan'daki Türk konsolosluğundan arıyorum Komiser Bey, adım ................ Ne yazık ki Hilal Yılmaz Yunanistan'da değilmiş."

"Anlıyorum sağ olun."

"Cevdet Bey, Azize Hanım kıznız Hilal Yunanistan'da da değilmiş, Alah bilir ama büyük ihtimalle akıntıya kapıldı ve..."

C: "Hayır! Benim kızım ölemez!"

A: "Hayır! Yavrum, Hilal'im!"

K: "Hilal!"

***********************************

Atina-Yunanistan - These'den

Smyrna'nin bana olan bakışı ve elimi sıkı sıkı tutması ile Smyrna'den ayrılma riskini yaşamayı göze alamadığım için telefonda vicdan azabı çekerek yalan söylemiş ve telefonu kapatmıştım. Ancak o an kendime bir yemin verdim ki Yorgo'nun katilini bulacaktım, daha sonra da Smyrna'ye her şeyi anlatacak, Smyrna'nin gerçek ailesini ise yine kendim bularak ellerim ile Smyrna'yi  ailesine götürecektim. O zamana kadar da Smyrna ile seks anlamında gerçek bir karı-koca ilişkisi yaşamayacaktım. Eğer Smyrna her şeyi hatıraldığında bana hala aşıksa o zaman zaten ona geri döneceğime ve mutlu olacağımıza inanıyordum. Artık her şey Tanrı'ya kalmıştı. Ben böyle düşünürken Smyrna'nin elini bir an olsun bırakmamıştım. Nihayet evimizde Smyrna ve ben yalnız kaldığımızda ise Smyrna'nin saçlarını okşayarak ve içimden ondan özürler dileyerek Smyrna'yi uyuttum. Ardından mutfağa indiğimde annemin benim için her hastalandığımda yaptıkları çorbadan yaptım. Daha sonra Smyrna'yi kontrol etmek için tekrar yukarı çıktığımda ise Smyrna'nin uyandığını gördüm. Her ne kadar hala endişeli olsam da bunu sesime yansıtmadan Smyrna'ye  nasıl olduğunu sordum.

"Kalktın mı, nasılsın?"

"İyiyim, teşekkür ederim."

"Sana çorba yaptım, ister misin?"

"Çok iyi olur aslında."

***************************

Smyrna her zamanki kadife sesiyle çorbanın onun için çok iyi olacağını söylemişti. Onun için gerçekten iyi bir şey yaptığıma, Smyrna'nin çorbayı iştahla içip ne kadar beğendiğini mimkleriyle ve sözleriyle  belli ettiğini gördükten sonra bir kez daha emin olmuştum. Üstelik yaptığım çorba sayesinde Smyrna bir şey hatırlamıştı.

"Mmm bu çorba çok lezzetli aynı annemin yaptığı gibi. A! Bir şey daha hatırladım."

"Evet sevgilim. Ayrıca galiba bütün anneler aynı hasta çorbasını yapıyor çünkü benim annem ölmeden önce ben ne zaman hastalansam bana bu çorbayı yapardı."

"Ya!"

"Evet."

****************************************

Smyrna çorbasını bitirdikten sonra tabağı alıp mutfağa götürmüş ve Smyrna sıkılmasın diye onunla sohbet etmeye çıkmıştım. Bir yandan da onunla ne konuşacağımı düşünüyordum. Sonuçta Smyrna,  neredeyse hiçbir şey hatırlamıyordu. En sonunda sohbet düşüncesinden vazgeçerek kütüphaneden bir şiir kitabı alıp birlikte o kitabı okumayı düşündüm ve odaya girdim. Bir süre birlikte kitap okuduk. Daha sonra Smyrna kitap okumaktan sıkıldığını söyledi, ben başka ne yapabileceğimizi bilemiyorken o hemen başka bir şey önermişti hevesle ve ben de gülümseyerek kabul ettim.