° praca powstała abym mogła gdzieś wylewać swoje żale, krótkie historyjki i mogiły do bogów o śmierć °
~ każdej pracy będzie towarzyszyć malutka praca graficzna pasująca tematycznie ~
początek° 15.04.2021
koniec°...
Nigdy nie rozumiałam co ludzie widzą w niebieskich oczach, od dziecka byłam przekonana że to zwykły kolor oczu, nic szczególnego, są niebieskie, zielone, brązowe. Mówiono mi że niebieskie są jak ocean, śmiałam się z tego, odpowiadałam że za to zielone są jak liście róży. Śmiałam się z tego, aż nie zobaczyłam twoich, niebieskich jak niebo...
Znajomi kazali mi zapomnieć, wyciągali mnie z domu abym o tobie nie myślała, mówili żebym odpuściła, że to koniec, ale skarbie, nie odpuszczę póki sama mi tego nie powiesz, nie wracaj do mnie jeśli nic ma nie wyjść, nie dawajmy sobie nadziei do końca życia, błagam, odejdź już z moich snów, odejdź, bo znowu zaczynam czuć to co lata temu, miłość.
Bo ja pamiętam, pamiętam jak patrzyłaś na mnie oczami niebieskimi jak ocean, dałaś mi w nich utonąć, mimo że wiedziałaś że boję się wody.
Kochałaś mnie? To dobrze, bo ja kocham cię nadal i obawiam się że już nigdy nie przestanę, jesteś miłością mojego życia, skarbie.
Zadzwoń do mnie dziś, odbiorę, za tydzień, odbiorę, za rok, odbiorę, a wiesz dlaczego skarbie? Bo nadal, mimo wszystko kocham tylko ciebie, oby mi przeszło...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
