promaja, vmin

saçma döngü

ithaf, voibts

Güne Taehyung'un göğsünde başlamak beklediğim bir şey değildi.

Geceye dair hatırladığım son şey Seulgi'nin ofisi olduğundan kendimi hatırlamak adına çok zorlamadım. Taehyung'un uyanmasını beklemek gibi bir planım da olmamıştı. Uyandıktan birkaç dakika sonra üzerimi değiştirip evden dışarıya attım kendimi.

Evden belirli bir uzaklık sonrası beni alması adına Jongin'e ulaştım, bu sırada kimseyi görmemek büyük şanstı benim için. Jongin'in bazı şeyleri sorgulamıyor olması da fazlasıyla işime geliyordu.

Eve varana kadar tek kelime konuşmadık. Üzerimdeki kıyafetlerden kurtulduktan sonra çekime uygun bir şeyler giyip mutfağa attım kendimi. Başımdaki hafif sızı ağrı kesici içmem gerektiğini gösteriyordu, aksi halde günü sağlam bitiremezdim. Ayaküstü bir şeyler atıştırdım.

Bunları yaparken Taehyung'un aklıma gelmiyor olması ne derece iyiydi?

Diğer günlere kıyasla donuk olmam keyfimi daha çok kaçırdı, ne hissedeceğimi kestiremedim. Önümüzde hiç beklemediğim şirket engeli varken tam olarak ne yapmamız gerektiğini de bilmiyordum.

Duygusal karmaşalardan kurtulamadan daha çok boka batmıştık kısaca.

"Günaydın." Yeon'un sesi mutfağı doldurdu. Erkenciydi bugün.

"Günaydın. Neden uyanıksın?"

"Alarmı açık unutmuşum." Kapattığım dolap kapağını açtıktan sonra ekledi, "Sen niye geldin?"

"Gelmemem mi gerekiyordu?"

"Taehyung ile olursun diye düşünmüştüm."

Sütü alıp tezgahın üzerine bıraktı. Kahvaltıda gevrek tüketmeyi fazlasıyla seviyordu ve bugün bende ona eşlik edecektim. "Bir kase daha ekle," deyip masaya bıraktım kendimi.

Hazır yemek daima ilk tercihimdi.

Yeon gevrekleri hazırlayıp masada karşıma yerleşene kadar konuşmadık. Taehyung'un vereceği tepki aklımda dönüp durmaya başladı o sıra, herhangi bir şeye odaklanmam artık olanaksızdı. Çekimde sorulara nasıl cevap vereceğimi bile kestiremiyordum. Dünkü sahte röportaj basit görünsede üzerimdeki ağırlığı tahmin ettiğimden fazlaydı. Muhtemelen bugün adımız kimsenin dilinden düşmeyecekti.

"Geceyi ne kadar hatırlıyorsun?"

Elindeki kaseyi bana doğru kaydırırken sormuştu bunu. Birkaç saniye duraksadım, hala içtiğim an dışında beliren bir anı yoktu zihnimde. "Röportajdan sonrası çok net değil."

"Gerisi sıfırdır o zaman."

İşte şimdi sorgulama vaktimdi.

"Taehyung beni nasıl buldu?"

Yeon çok düşünmeden omuz silkti bu sorumun üzerine. İlgisi tamamen önündeki kasedeydi ve ben onun aksine henüz başlamamıştım. "Beni aradı."

"Sonra."

"Seni arka kapıdan ben çıkardım. Taehyung'un arabasına kadar destek alarak kendin yürüdün." Dudakları kıvrıldı. Anlamlandıramadığım şekilde sırıtıyordu.