[Completed] Unexpectedly You

Chapter 9: Will you forgive them?

1 week matapos yung nangyari about sa akin at sa mga BFFs ko, always na lang ako alone, lonely and sad. My classmates always ask me what happened about us, but even a single word wla akong sinagot. I always keep my mouth shut. Araw-araw ko naman slang nakikita, pero di naman kami nag-uusap. I don't know what to do. Gusto ko ng mabalik yung mga BFFs ko. Alam ko sobra ko silang nasaktan. Its all my fault. Ginawa kong complicated yung isang simpleng sitwasyon na nauwi sa awayan at pag end up sa friendship namin. Hindi na nga ako makapagconcentrate sa studies ko kasi palagi ko silang iniisip. I always see them laughing and smiling without me. I always get low scores. Nagtatanong na nga ang mga Profs namin kung bakit ako nagkakaganito but its just the same, I didn't talk even just a single word. Andito ako ngayon sa school, kakarating ko lang. Its still 7:00 a.m. 8:00 kasi magsisimula ang class namin. Agad akong dumiretso sa classroom ko. And there I saw my ex-BFFs. Di man lang nila ako tinignan nung pumasok na ako. I directly go to my sit, and there I saw 2 boxes. Yung isa ay pink at yung isa naman ay blue. Wala man lang pangalan kung kanino galing. I just opened it and....I saw pictures! Pictures naming tatlo magBFF!! There is a paper that caught my eye. Binuksan ko at binasa. Habang binabasa ito, unti-unting tumutulo ang mga luha ko. Gusto pala nilang isuli lahat ng remembrance na binigay ko sa kanila para makalimutan na nila ako. ANG SAKIT!! ANG SAKIT, SAKIT!! Tumakbo agad ako palabas. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Takbo lang ako ng takbo ng......ANAK NG P*TAK!! Nadapa ako!! Hindi ko na lang pinapansin yung mga students na nakatingin sa'kin at yung iba umaaksyon ng tumawa.

"Miss, let me help you." Hindi ko alam kung sinong nagsasalita. Dahan-dahan akong tumayo at inayos niya yung buhok ko para makita siguro ang mukha ko.

"Shanel?" WTH?! Si Mr. Walang REspeto? Pa? 

I push him hard at lumayo sa kanya

"Don't touch me!" sigaw ko.

"I just want to help you."

"I can stand alone!" I rolled my eyes on him. 

"What the hell? Why are you crying?!" sigaw niya

"Its none of your business, Mr. Walang Respeto. Leave me alone!!" Paalis na sana ako ng hinawakan niya ang left wrist ko. Parang nanghina ako. Mas lalong tumutulo ang mga luha ko. I can't control my tears from falling. Bakit ba laging wrong timing 'tong mga tears ko. Pangalawang beses na'to. Una si Iry tapos pangalawa naman lahat ng Trinity Raven pati na yung ibang mga students. I cover my face with my right hand while Sky was holding my left wrist.

"LEAVE ME ALONE, PLEASE"

"No, I can't."

"Are you happy now?"

"What are you saying? I can't understand you!" 

Ng unti-unti niya ng bitawang ang risk ko, tumakbo agad ako. Takbo lang ako ng takbo hanggang sa nakalabas na ako ng school. I was running while covering my eyes. Ng may sumigaw....

"SHANELLLLLLL!!!" 

Pagtingin ko..........BAM!!! I got hit by a car. Nakahiga lang ako sa kalsada. Masakit ang ulo ko, sobrang sakit. Nakatingin lang ako sa mga ulap. Parang may nakita akong lalaki na sinasambit ata ang pangalon ko.

"Shanel, Shanel" - Sky

"Tara tawag tayo ng ambulansya!" - Iry.

When I woke up, puti lahat ang nakikita ko. Nasa langit na ba ako? Paglingon ko sa right side ko, I saw someone's sleeping. Di ko alam kung sino dahil nakacover yung face niya sa pillow. I want to get the pillow on his face so that I can see him. Pero ang hirap! Ni hindi ko nga kayang bumangon dahil sobrang sakit ng ulo ko! Kaya ang ginawa ko, sumigaw ako para magising siya.