Saatler olmuştu hastaneye gelmiştik midesini yıkamışlardı ve kanını analiz için teste göndermişlerdi içeri giren çıkan hemşireleri görüyordum ama tepki veremiyordum onu kazanmama çok az kalmışken kaybedebilecek olmak beni çıldırtıyordu yaptıkları aklıma gelince gülümsedim bizi o kurtarmıştı soğuk kanlı ve zekice ona söylediğim her şey için pişmandım aslında blöf yapmıştım onu sevdiğimi söylediğimde bana aynı şekilde karşılık versin istemiştim .O pezevenk Drew'i öldürücektim ama şu an meleğim'in uyanması daha önemliydi odaya giren doktorla bakışlarım ona kaydı -şanslıyız ki midesi tamamını sindirmeden zehri içinden çıkarabildik panzehir bikaç dakikaya hazır olucak bikaç ay katı beslenmiycek sadece sıvı birazda ağrı kesici yapıcaz midesi biraz zara görmüş dediğinde kafamla onayladım ve doktor dışarı çıktı saatlerdir yaptığım gibi onu izlemeye devam ettim
1 gün olmuştu koskoca 24 saat o kahve gözleriyle bana bakmadığı 24 saat henüz uyanmamıştı doktor vücudunun zayıf olduğunu ve dikkatli olmamız gerektiğini söylemişti. -Joseph. odaya giren babamı farketmemiştim bile ona baktım -noldu dedim babam sıkıntıyla nefes verdi -biraz sende uyu çok kötü gözüküyorsun dediğinde kafamı hayır anlamında salladım -olmaz uyanırsa beni görmesi lazım -seni böyle görürse üzülmez mi hem bikaç saat uyu bare berbat gözüküyosun -tamam dedim yenilgiyle ne olursa olsun beni çirkin görmesini istemiyordum bana attığı o utangaç ama hayran bakışlarına bayılıryordum -Drew'i buldunuz mu dedim -evinin önünde bi ekip var babasını da takip ettiriyorum mutlaka görüşüceklerdir dediğinde kafamı salladım -ben çıkıyım sende biraz uyu adamlarım kapının önünde dediğindekafamı salladım -baba...Sağol babam hafifçe gülümseyerek odadan çıktı babamla ilişkimiz çok samimi değildi ama beni ve bebeğimi kurtarmış olması ona karşı daha sıcaktım artık. ışığı kapattım ve meleğimin yanına kıvrıldım kafamı boynuna koydum ve kokusuyla uyudum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MARGRETHE
Gözümü açtığımda karnımda mütiş bi acı hissettim ve boynumda sıcak bi nefes. Joseph'i hafif ittirmeye çalıştım ama gücüm yetmedi yanımdaki yardım butonuna bastım ve bikaç saniye içinde odaya biri girdi wow cidden hızlılardı -ah uyanmışsınız doktor hanıma haber veriyim nasıl hissediyorsunuz dediğinde bir iki öksürdüm -karnım çok ağrıyo diyebildim zorlukla hemşire hemen geliyorum diyerek odadan çıktı.Bu sefer Joseph'i üstünden çektim ama kolunu belime doladı ve yinede uzaklaşmama izin vermedi onu incelemeye başladım o güzelim saçları dağınıktı göz altları morarmıştı dudakları kurumuştu odaya giren doktorla gözlerimi ona çevirdim -geçmiş olsun nasıl hissediyorsunuz dediğinde ikinci kez kendimi anlatmaktan bıkmış bi ifadeyle -teşekkürler karnım ağrıyo onun dışında iyiyim dedim -size bi ağrı kesici yapıcaz ayrıca bikaç ay sıvı beslenmenizi rıca etmekteyim mideniz içtiğiniz şeyden dolayı zarar görmüş dediğinde kafamla onayladım ve yanımdaki Joseph'e baktı -şey ımmm beyfendinin babası kaygılandığını ve iyi olmadığını söylediği için kendisine de sakinleştirici yaptık dediğinde kafamla onu onayladım ve hemşire iğnemi yaptıktan sonra kafamı Joseph'in göğsüne koydum ve uyudum
