Flash of a Mirror

Familiarity

           

                       ELENA'S POV

"Goodmorning sir, ang aga nyo naman po."

"Sumabay kana sakin papuntang office, dinaanan na kita dito kase may pinuntahan akong importanteng tao dito sa Quezon at nalaman kong malapit lang pala yung bahay niyo dito."

"Ah, oo sir...nag-abala kapa po."

Hindi na siya nagsalita at nagpaalam na rin ako kay lola bago umalis.

Pinagbuksan niya ako ng sasakyan bago pumasok sa driver's sit. Ang gentleman naman nitong boss ko pero masyadong seryoso. Parang finality na talaga yung hindi siya ngumingiti. Problematic siguro 'tong taong ito.
Napakamot na lang ako sa ulo dahil sa ikinikilos ng boss ko. Ano kayang iniisip nito?? Bakit siya ganyan sakin..Naiintimidate ako sa kanya kaso hindi ko lang pinapahalata.

Tanging malamig na buga lang ng aircon ang naririnig ko sa sobrang tahimik naming dalawa. Gusto kung magsalita para hindi maging akward. Yun nga lang ay walang lumalabas sa bibig ko at kinakabahan ako. Hayssstt!! bahala na nga.

It's now or never is not crime kaya go na. I'll let myself motive me....Para akong tanga para ito lang diko pa magawa. Ang hina ko naman sa lagay nato.

I cleared my throat before I utter such things with a few destructive doubts.

"Bakit mo nga pala ako dinala sa lugar na yun sir?"

"Gusto ko lang kasi malaman kasi nakakapagtaka lang tapos ang layo pa naman nun." Hindi ko na isinatinig ang mga katagang nais kong idugtong.

"What are talking about?" nagtataka niyang tugon.

"D-diba ikaw yun kagabe?" nag-aalangan kung tugon.

Hindi ako nagkakamali. Ang hugis ng mukha at tindig ay parehong-pareho.

"How sure are you woman?"

Napaayos ako ng upo ng wala sa oras. Baka nagkamali lang ako o nalito kasi madilim pero parang siya talaga yun eh.

"Ikaw yun sir, sigurado ako kasi marami kayong similarities."

"It's not me, so don't you dare jump into conclusion because you're not a hundred percent sure."

He says the word LEAVE without a sound coming from his reddish lips.

Haysst, ang sungit niya! pogi pa naman sana...

"E-eh sorry sir, siguro napagkamalan ko lang yun na ikaw."

"If there's nothing you can say, you can go first at hindi nakita pagbubuksan."

Andito na pala kami sa harap ng company niya. Ang bilis naman, kani-kanina ay sa main highway oa kami.

Bumaba na kaagad ako. Nasira ko ata ang mood ni sir. Pinaharurot niya ang mamahalin niyang sasakyan. I have no idea na ganun pala siya ka pikon. Parang wala naman kasing mali sa sinabi ko. Bakit kaya ang init ng ulo nun. Saan kaya yun pupunta? Paano na ang interview ko nito ngayon?? Bakit pa kasi eh, sana hindj na lang ako nagsalita kanina. Kahit kailan talaga ay pahamak itong tabas ng dila ko. Paano na ako nito ngayon???

Tinatamad na akong tumayo dito sa labas at bakit ko nga ba siya hihintay dito? Kung pwede namang sa loob na ako. Pihadong may mapapala pa ako dun kesa sa may hintay ako sa wala. Atsaka marami akong makakasalamuha, baka nga makita ko pa si Ms. Rivas. Kaya nagdesisyon na akong pumasok sa kompanya. Masasayang na naman ang oras ko nito parang hindi pa rin kase matutuloy ang interview. Maghanap na lang kaya ako ng ibang kompanya.

Anong klaseng boss ba yong lalaking yun.. Lumalaki pala ang ulo kapag nasa taas na. Bahala siya sa buhay niya...Nakakainis siya! sa totoo lang.
Papasok na ako ng may narinig akong ugong ng sasakyan....Hindi ko na ito nilingon at pumasok na.