Sen yavaşça yatağına geri yattın tavana "bakarken". Artık 2 haftadır uyanmıştın ve sevgilin artık seni ziyaret etmiyordu.
Düşündükçe dudakların titremeye başladı, görme duyunu kaybetmiştin ve şimdi Chan'ı kaybetmek istemiyordun. Ama Chan benim gibi kör biri ile ilgilenecek mi? Ben ona sadece yük olacağım...
Aniden kapının açıldığını duydun. Dikkatlice adım seslerini dinledin onun Chan'a ait olduğunu umarak. "Tünaydın Ms. Y/n. Nasıl hissediyorsunuz? Daha iyi?" Doktor dedi , o sesi duyduktan sonra ne kadar hayal kırıklığına uğradığını hayal bile edemezken.
"Evet iyiyim.."
"Size iyi haberim var" Chan olmadıktan sonra iyi haber ne olabilirdi ki? Artık hiçbir şey seni heyecanlandırmıyordu. "Size korneasını bağışlayacak bir donor bulundu. O bir kaç hafta önce bağış yaptı."
Sen bunu duyduktan sonra heyecanlandın. Eğer kornea ameliyatı olursan, tekrardan Chan'ı görebilecektin?
"Ameliyat olmak istiyorum!"
Gülümseme ile birlikte gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı. Chan'ı yeniden görmek için sabırsızlanıyordun. Onu gerçekten özlemiştin ve Daha önce ona öyle davrandığın için ondan özür dilemen gerektiğini düşündün.
3 hafta geçti ve sen ameliyat olmuştun. Şu anda ne kadar mutlu olduğunu ifade edemezsin. Chan'ı tekrardan göreceğin için aşırı heyecanlıydın. Telefonunu alıp Chan'ı aradın ama ulaşamadın tekrardan denedin fakat yine sonuç alamadın. Chan'ın sana nefret ettiğini düşündün sebebi ya senin dediğin sözler yüzünden ya da artık seninle ilgilenmek istemediği için olabilirdi.
Ama Chan'ın bu tarz bir insan olmadığını biliyordun. Bu yüzden onunla kendin görüşüp konuşmak istedin.
Knock! Knock!
"Merhaba Ms. Y/n! Iyi hissediyor musunuz?" Gelen hemşireye baktın. Şu an nasıl mutluydun çünkü sonunda görüyordun.
"Iyiyim. Ve bana korneasını bağışlayan şahısa gerçekten çok minnettarım." Ona söyledin.
"Evet o gerçekten nazik biri." Bunu duyduktan sonra başınla onayladın. Onun dediğini cümleler doğruydu.
"O şahsın ismini ve yaşadığı yeri öğrenebilir miyim? Onu ziyaret edip minnettarlığımı bildirmek istiyorum." Hemşire gülümsedi ve orada beklemeni söyledi. Sonra gidip o şahısla ilgili bilgileri kontrol etti.
"İşte buyurun"
"Teşekkür ederim. Aslında bu kişiyle tanışamadığım ve ona canlı olarak teşekkür edemediğim için gerçekten çok üzgünüm, mr.... Bang Chan?" Kağıtta yazan ismi gördüğünde gözlerin büyüdü.
"Neden şaşırdınız Ms. Y/n?"
"ONA NE OLDUĞUNU SÖYLE" Hemşire sana korku dolu bakışlarla bakarken ona bağırdın.
"Um, onunla ilgili gerçekten hiçbir şey bilmiyorum ama bildiğim kadarıyla o buraya sık sık geliyordu ama 4 hafta önce buraya gelirken kaza geçirmiş..."
Bunu duyduktan sonra dudakların titremeye başladı. Gözyaşların yüzünde gezinmeye başladı. Şu an ne yaptığını bilmiyordun.
Mezarını ziyarete gittiğinde oraya yapıştırılmış bir not gördün.
"Eğer birimiz görebilseydik, senin olmanı tercih ederim, y/n. Seni seviyorum"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HYUNJIN DÖNDÜÜÜÜ SONUNDAAAAAA CIDDEN MVDE GÖRDÜĞÜM ANDA AĞLAMAYA BAŞLADIM. BEBEĞIMI ÇOK ÖZLEMIŞIM YAAAAA SONUNDAAAAA
Bu yüzden bugüne özel bölüm atmak istedim. Hyunjin'le ilgili şeyler aradım ama karşıma bu çıktı. Dedim ki, devamı sonuçta bunu çevireyim. Meleklerim artık hepsi bir arada. Hepsi yanımızda. Hepsini bir arada gördüm ya tekrardan artık ölsem de gam yemem. Tüm herkese Hyunjin'inin döndüğünü söylüyorum. Tanımasalar bile... Her neyse kuzularım Stream kasmaya devam edelim tamam mı? Ben de elimden geldiğinde yapıyorum. Bilgisayar, telefonlar falan. Bunu da araya sıkıştırmaya çalıştım sizin için
Umarım beğenirsiniz ♥️ Sizi seviyorum 💙 Kendinize dikkat edin 💜
