"Kesin işe yarar diyorsun yani?" Donghyuck'un bilmem kaçıncı kez sorduğu aynınsoru üzerine Renjun bağırdı. "Evet geri zekalı evet!" Ardından devam etti. "Aynılarını Shuhua'ya da yapıyorum hatta. Gerçi bu aralar yeni hocaları yüzünden hep erteleyici hap kullanıyormuş. Kendini çok kötü hissediyor." Donghyuck gözlerini kısıp yüzünü buruşturdu. "Gerçekten bazen acıyorum kızlara, hayat onlar için çok kısıtlayıcı."
Renjun katılır gibi kafa sallarken Donghyuck bahçede koşu yapan Ryujin'i gördü. Renjun'i olduğu gibi bırakıp Ryujin'in yanına koştu. Ve Donghyuck ters yönden geldiği için Ryujin'in yönüne doğru bedeni ters bir şekilde koşmaya başladı. "Sporumu bölme Donghyuck. Sonra konuşalım lütfen." Donghyuck elindeki kare kutuyu uzattı. "Gördüğümde aklıma sen geldin. Alayım dedim. Kabul et lütfen." ...
Ryujin, erkekler yurduna girdiği gibi koridorda bulduğu Donghyuck'un önüne, yere doğru, yine Donghyuck'un hediyesi olan paketi attı. Donghyuck daha ne olduğunu anlamadan Ryujin sakin sakin (!) konuştu. "Dün revirde Bayan Bae'nin utandırması yetmedi bir de bana bu kutuyu mu veriyorsun? Neymiş aklına gelmişim, hadi oradan! İçinde çikolata ve ped paketi olan bir kutuyu gördüğünde aklına direkt ben mi geldim gerçekten?"
Donghyuck ellerini önünde bağlayıp eğildi. "Özür dilerim, bir daha seni düşünmeyeceğim. Bir daha yaşadığınız zorlukları empati kurarak kolaylaştırmaya çalışmayacağım. Sahip olduklarından utanan sizi rahata alıştırmak için uğraşmayacağım."
Ryujin işaret parmağını sallaya sallaya konuştu. "Bir daha her kızı düşün ama beni düşünme Donghyuck. Çünkü yaptıkların genellikle canımı yakıyor, mutlu etmiyor."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
