"Acının şiddetli oluşu değil ,sürekli oluşu yoruyor bizi"
"Kaanın ağzından"
Olay günü babam beni arayıp korayın görüntüleri mahurun babasına gönderdiğini söyledi, bunu mahura anlatmak istedim defalarca aradım ama açmadı okula gittim asenayı buldum ve asenayla aramaya koyulduk
Eve gitmesin diye çok uğraştık defalarca aradık açmadı mesaj attık bakmadı en son telefonunu kapattı en sonunda eve gittik ve gördüğümüz manzaradan sonra neye uğradığımızı şaşırdık.
Kapıyı çaldık açan olmadı içerden eşyaların yere düşüp kırılma sesi geliyor ama hiç bir bağırma sesi gelmiyordu ,asena kaan kapıyı kır acele et diyince kapıyı kırdım içeri girdik mahur ayağıyla dolaba vuruyor babası üstüne oturmuş elleri boğazında mahuru boğuyordu, mahur yerde can çekişiyordu, asena çığlık atmaya başladı ben dondum kaldım, mahurun babası gidin burdan diyip,mahuru boğmaktan vazgeçmiyordu,mahurun gözleri açık can havliyle yerde can çekişiyor bi halde dolabı tekmelemeye devam ederken asena al şu adamı diye bağırıyordu, sonra mahur hareket etmeyi bıraktı ve gözleri kapandı, asena mahurun babasına vuruyor itiyor bağırıyor ama o kadar sıkı tutmuşki bırakmıyordu, sonra bi şekilde kendime geldim mahurun babasını çekerek mahurun üstünden kaldırdım.
Asena ağlayarak kalk güzelim hadi uyan kaan ambulansı ara çabuk hadi diye bağırıyordu elim ayağım titriyordu ambulansı aradım hemen ,bi yandan mahurun babasını tutuyordum.polis ambulans hepsi eve döküldü, mahura baktılar solunumu çok azdı yaşıyordu ama nefes alamıyordu hemen müdahele etmeye başladılar.
Mahurun babasını alıp götürdüler, sağlık ekipleri mahuru ambulansa koyunca asena hadi bizde gidelim arkalarından diyordu ama araba kullanacak halde değildim, bizde ambulansa bindik ,hastaneye gidene kadar asena ağlayıp mahur uyan uyan desede ben donup sadece izledim kendimde değildim şoka girmiştim
Asena bana bakıp kaan sakin ol kendine gel kaan diyordu,tepki bile veremiyordum donup kalmıştım asena bişeler söylüyordu ama bi zaman sonra duymamaya başladım.
Hastaneye nasıl girdik arabadan nasıl indik hatırlamıyorum tek hatırladığım asena doktorlara kendimde olmadığımı şok geçirdiğimi söyledi doktorlar beni bi odaya alıp iğne yaptılar sonrası yok uyumuşum...
" Asenanın ağzından"
Mahurlara gittiğimizde gördüğüm manzara ölmekten beterdi babasını üstünden kaldırmaya çalıştım ittim, vurdum, tırnaklarımla yırttım, ama gücüm yetmedi mahur direniyordu, ama boğuluyordu ayağıyla dolapları tekmeliyor çırpınıyordu, birden durdu hareketsiz kaldı o an deliricek gibi oldum ,kaan hiç birşey yapmıyordu donup kalmıştı mahurun gözlerini kapattığını görünce birden mahurun babasına saldırdı aldı üstünden.
Hemen ambulansı aradık mahurun yüzü morarmıştı öyle hareketsiz yatıyordu,çığlıklar atıyordum bağırıyordum çağırıyordum ama uyanmıyordu mahur , hemen hastaneye gitmek için yola çıktık ambulansta müdaheleler edildi,kaan yine tepkisiz öylece duruyordu o hali korkuttu beni sanki travma geçiriyordu, yada mahuru öyle görünce şoka girdi bilmiyorum hastaneye gittiğimizde kaan iyice kötüleşti doktorlar ona sakinleştirici yapıp uyuttular,onu orda bırakıp mahurun peşinden gitmek zorunda kaldım ne yapacağımı bilmiyordum ,ağlamaktan başka hiç birşey yapamıyordum.
Doktorlar beni içeri almadı burda bekle dediler bekledim ne kadar bekledim bilmiyorum,kendimde değildim ona bişey olurmu diye düşünmekten beynim uyuşmuştu. Bitane hemşire yanıma geldi arkadaşınız uyandı dedi .
