CHAPTER SEVEN
"Papa! Look oh ang tagal niyang magiting."
"Sshh! Baby, come here."
Kumunot ang noo ko nang makarinig ako ng sunod-sunod na yabag hanggang sa makarinig ako ng tunog ng pinto.
Napahawak ako sa ulo ko habang nakapikit dahil masakit iyon. Isa pa ay nakapikit ako dahil sa sikat ng araw.
Napaupo ako at sumandal sa headboard ng bed, alam ko.
Dahan-dahan akong napadilat at bumungad sa akin ang isang kulay sky-blue na paint at puti.
May naririnig rin akong lagasglas ng tubig
"Where am I?- oh..." Naalala ko na bago ako nawalan ng malay ay may pinaamoy sa akin si Ford.
Sa kaba na nararamdaman ko ay mabilis akong napatayo saka dahan-dahang pumunta sa may pinto.
Kinakabahang binuksan ko ang pinto at bumungad sa akin ang isang hallway!
Nasaan ba ako?
Habang bumababa ako sa hagdan ay tahimik sa loob pero may naririnig talaga akong lagaslas ng tubig.
Isa itong mansion! Malawak.
Kumunot ang noo ko nang walang ni kahit isang tao dito. "Ford?" I keep on saying his name. "Ford!"
Nang mapatingin ako sa bandang pinto ay sigurado akong doon ang labasan ng bahay. Nasisigurado ako dahil sa style ng pinto.
Dahan-dahan ko iyong binuksan at bumungad sa akin ang isang... OH. MY. GOD!
Spell B.E.A.C.H!
Yeah, beach.
Nang tuluyan na akong lumabas ay napangiti ako nang masilayan ko ang napakagandang beach. Ang ganda talaga.
"Ahahahaa! Papa! Enough pow! Ahahaha! Mommy oh!" Kumunot ang noo ko ng makarinig ako ang tawa at salita. Pamilyar sa akin ang boses na iyon. "Yahahaha! Enough pow!"
Nagmamadali kong pinuntahan kong saan iyong ingay na iyon. Sa pagmamadali ko ay muntik pa akong matapilok.
Nasa likuran ako ng mansion na iyon at parang may pumipiga sa puso ko, kumirot ang puso ko sa nakita ko.
Hindi ko mabilang kong ilang segundo akong nakatayo doon, nakatanaw sa kanila.
Ford is holding a boy whose laughing, sa pagkakatantiya ko ay nasa 2-4 na taong gulang, my gaze looked at the girl whose also tickling the boy's feet.
"An-Analia?" I uttered.
I am in the verge of crying but I stopped when the boy looked at me. Kumunot ang noo ko dahil parang may pamilyar sa akin ang mukha niya, pero nasisiguro kong wala akong nakikitang siya noon.
Baka kamukha lang.
Bigla niya akong itinuro kaya sabay na napatingin sa akin sina Ford at Analia na napatigil sa pagtatawa.
"Look oh! Papa, mommy! Awake na siya!" Bumaba siya mula sa kamay ng dalawa at lumapit sa akin. Nagulat ako nang kumapit siya sa tuhod ko saka niya ako tininghala. Nakatingin siya sa akin na may ngiti sa labi.
Ang cute niya.
Nang mapaangat ako ng tingin ay nakita ko si Ford na nakatingin sa akin. Hindi ko alam ko g anong iniisip niya habang nakatingin sa akin.
YOU ARE READING
Beil Vida Hutton (Completed)
RomanceFVGH SERIES #4 "I am just his bestfriend. I like him as a man, not as a brother nor as a bestfriend. But he said he likes other girl and I was hoping that it was me, but it was other girl, none other than my classmate. It hurts because he keeps on t...