PHOBIA 'binchan'

23.

Changbin sabahın ilk ışıklarıyla ve güzel bir kokuyla açtı gözlerini. Yanında olmasını beklediği kişi vardı fakat o fazla yakındı. Saçma bir şekilde Chan ilk yattıkları pozisyonda olmasına rağmen Changbin onun bütün bedenini kollarıyla hapsetmiş bir biçimdeydi.

Chan Changbin'den kısa bir süre sonra gözlerini açtı. Anlayamadığı bir şekilde Changbin kollarını hala üzerinden çekmemişti. Tam yanında duran ve kollarıyla bedenini esir alan çocuğa dönüp "Neden kollarını çekmiyorsun?" dedi.

Changbin şaşkın duran yüz ifadesiyle "Çekmem mi gerekiyor?" dedi sorarcasına.

Chan bir elini yavaşça ve Changbin'in tepkilerini izleyerek alnına çıkardı ardından alayla "Ateşinde yok ama. Nasıl böylesin? İçtin mi?" dedi.

Changbin ufak bir gülüşle "Bilmiyorum sadece sana karşı anlamsız bir güven duygusu var içimde." dedi.

Chan şaşkınlığı sürerken "Anlamsız?" dedi sorarcasına.

Changbin kafasıyla onaylayarak "Evet anlamsız çünkü seni hiç tanımıyorum ama aynı zamanda sana sarılabilecek kadar güveniyorum bu benim için çok farklı bir durum. Anlıyorsun değil mi?" dedi çekinerek.

Chan Changbin'in yavaş yavaş yeniden çekingen haline döndüğünü hissedince karnının üzerindeki koluna elini koydu ve "Anlıyorum ama yanlış bir şey yapmıyorsun hatta bana güven bana güvenmen beni çok mutlu eder ben seni üzmem Changbin." dedi yüzündeki tebessüm ve rahatlatıcı ses tonuyla.

Changbin gülümseyerek "Sanırım sana güvenmek istiyorum Chan." dedi gözlerini Chan'ınkilere kenetlerken.

İkisi içinde garip olan ortam kapının açılmasıyla dağıldı. Changbin anında yerinden doğrulup bakışlarını karşıda bir yere sabitledi.
Chan da yavaşça doğrulup Jisung'a çevirdi bakışlarını.

Jisung şaşkın yüz ifadesiyle "Şey... biz şey dedik..." duraksadı "Kahvaltı yapalım dedik." dedi sonunda bir şey bulmuş gibi.

Chan kafasını aşağı yukarı sallayıp "Tamamdır geliyoruz hemen." dedi sakin bir biçimde.

Chan'ın aksine Changbin bakışlarını karşıdan bir saniye bile ayıramamıştı. Şu anda az önce yaptığı her şeyden pişmanlık duyuyordu, elinde olsa geçmişe gider kendini engellerdi. Etrafında dönen konuşmadan bile bi' haberdi tâki biri koluna dokunana kadar.

Chan Jisung odadan çıktıktan sonra bir süre Changbin'i izlemiş fakat onun uzun bir süredir transta gibi karşıya bakmasından endişelenip koluna dokunma kararı almıştı.

Changbin koluna dokunan elle irkilip yerinde adeta sıçramıştı ancak ardından Chan'ın sesini duydu "Changbin iyi misin?" dedi Chan endişeli bir biçimde.

Bu sesle gerilmesi mi gerekiyordu yoksa sakin mi kalmalıydı emin değildi. Bu yüzden hiçbir şey söylemeden koşar adım odanın kapısına ilerledi.

•••
Helloooœ
Nasılsınız baby girls💛
Umarım çok iyisinizdir💚
Kendini iyi hissetmeyenlere boool bol sarılma ve öpücük gönderiyorum💚💛
Vote veren ve yorum yapanlara çok teşekkür ederim✨✨