Promise // YOONMIN ~ +18

#7

Młodszy siedział na krześle wpatrując się w starszego policjanta, który gotował sos i wyglądał uroczo w fartuszku w kwiatki, który wybrał mu Jimin. 

- Miałeś mi pomóc, prawda? No chyba że chcesz głodować. - mruknął Yoon do nastolatka. 

Jimin na słowo "głodować" ocknął się i szybko trzęsąc głową. Wstał szybko i podszedł do starszego. 

- Przypilnuj żeby sos się nie spalił, a ja odcedzę makaron. - wziął ostrożnie garnek z wrzącą wodą i makaronem, po czym poszedł go odcedzić. - Potrzebujesz wizyty u psychologa?- zapytał płukając makaron zimną wodą. 

Jimin spojrzał na niego i zacisnął wargi.- Możemy jeszcze troszkę poczekać?

- Jasne. To twój wybór. Pójdziemy kiedy będziesz gotowy.- odparł z lekkim uśmiechem. Oboje na siebie patrzyli z lekko wygiętymi ustami (w dobrym tego znaczeniu), Yoon spuścił wzrok na patelnię. - Przypalasz sos. - dodał.

Jimin spojrzał zakłopotany w dół i wyłączył palnik. - Przepraszam. 

- Nic się nie stało.- powiedział i wyciągnął talerze.- Usiądź, nałożę obiad. 

Młodszy zrobił tak jak poprosił starszy. Jimin patrzył na stół pustym wzrokiem. - Hyung, co się stanie ze sprawcą? 

- Jeśli zostanie złapany? Gdyby to było normalne morderstwo to pewnie byłoby dożywocie, ale ze względu na bardzo brutalną metodę...- Yoongi spojrzał na Jimina. - Porozmawiamy o tym jak już go złapiemy.- mruknął i podstawił mu talerz ze spaghetti.- Skup się na szkole i nauce.- usiadł do stołu i zaczął jeść. 

****po obiedzie****

Oboje siedzieli na kanapie, a raczej Yoongi siedział na kanapie, a Jimin wtulony w niego spał spokojnie najedzony. Wcześniej spał obok niego, lecz gdy Jimin zaczął płakać przez sen, Yoongi zmuszony był przytulić go by ten się uspokoił. Spojrzał na niego kątem oka i poprzysiągł sobie w myślach po raz kolejny, iż nie da skrzywdzić chłopaka. 

- Możesz mi zaufać.- mruknął, samemu zasypiając. 

***********

Za krótkie, ale jeszcze będę dzisiaj pisać. Całuski ;*