Okula girer girmez tüm herkesin gözleri benim üzerimdeydi. Üstümde ki bakışların yoğunluğunu vücudumun her parçası hissedip ürperiyordu. Neden insanlar bana dik dik bakıyordu. Kendi aralarında konuşmaları ayrı bir meseleydi.
Sınıfa girdiğimde yanımda ki çocuk beni görür görmez başka sıraya geçti. Yalnız oturmam için bir sebep söyleyebilirler miydi acaba? Çantamı yanıma koyup beni izleyip dedikodu yapan insanlara göz gezdirdim. Yanlış ya da komik bir şey yaptığımı hatırlamıyorum.
Kimsenin bir şey anlatamaması sinirlerimi bozarken sıramdan doğrulup dakikalardır gıybet yapan kız gurubuna yürüdüm. Kızlar onlara hareket etmemle oradan uzaklaşırken, siyah saçlıyı kıstırmayı başardım. Korkarak izliyordu beni, bunu öğrenmem lazımdı.
"Neden herkes bana bakıyor Naomi"
"S-senin h-hakkında söylentiler var"
"Söylesene o zaman!"
Kız bağırmamla panik yapıp gözlerini kapattı. Benden korkuyorlardı cidden, sinirime yenik düştüm.
"Geçen hafta d-disiplinle atılan üç kişi"
"Ne olmuş onlara?"
"Senin eşcinsel olduğunu söylediler"
Boğazımı güçlükle temizledim, aklınca intikam almışlardı. Şuan özel okulda okudukları halde mi?
"Kaç kişi biliyor"
"Tüm okul, yoksa doğru mu?"
Aklıma gelen ilk şey Hinata'nın bu okulda okuduğuydu. Onun öğrenmemiş olmasını dileyerek hızla çıktım sınıftan. Onun karşı koridorda olduğunu biliyordum, koşarak giderken birisinin ayağına takılıp yere düştüm. Acıyla buruşan suratım ve yırtılan pantolonum ile tüm herkesin dikkatini çekmiştim.
"Okulumuzda bir gay eksikti, o da oldu"
Elimin üzerinde doğrulurken yanlışlıkla düşmediğimi anladım. Çelme takmıştı, bazıları halime acırken diğer herkes gülüyordu.
"Babanın okulu değil bura, bence defol"
"Teknik olarak annemin okulu, yakında 'Kageyama' olacak"
Gülerek söylediğimde yerden kalkmama izin vermeden ikinci darbeyi yedim. Karnımı tutarken ağzıma gelen kan tadını hissediyordum.
"Senin yüzünden okuldan atılmaması gereken insanlar atıldı, sen hala buradasın ibne"
'İbne, iğrenç, çöp, top' bunları hak etmemin tek nedeni sadece erkekleri sevmem miydi?
"Annen Kageyama olacakmış, öldü senin ailen. Eminim senin gibi bir çocukları olduğu için kahırlarından gitmişlerdir, senden nefret ediyorlardır"
"Baba, beni seviyor musun?"
"Ne biçim soru bu evlat, tabii seviyorum"
"O zaman neden eve hiç gelmiyorsun"
Bay Kageyama buna cevap veremedi, maddi açıdan sıkıntı çektikleri için birçok işte çalışıyordu. Oğlunu bazen hiç göremiyordu bile.
"Senin daha iyi bir hayatın olsun diye oğlum"
"Sen olmadan benim hayatım nasıl iyi olacak peki"
"Annen var ya Tobio"
Tobio dudaklarını büzerek babasına sarıldı.
"Peki ya o da giderse?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘚𝘜𝘕𝘕𝘠 𝘕𝘐𝘎𝘏𝘛 ¦ 𝘒𝘢𝘨𝘦𝘩𝘪𝘯𝘢
FanfictionShoyo fenerini kapattı ve kafasını gökyüzüne kaldırdı. "Yıldızlar güneşli gecelerde gözükür Tobio" °mutlu biten angst°