𝕔𝕚𝕘𝕒𝕣𝕖𝕥𝕥𝕖 𝕥𝕚𝕞𝕖 | ᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ

✗ 2 ✗

CİGARETTE /------------------------ BAKU X DEKU TİME---------/-----------❕----------------------------
___________/-------------------------------LOVE

-

Heycandan dizleri titriyor bir şekilde kalktı ve kapıya doğru yöneldi, umarım gelen kişi Katsuki'dir diyerek.

Ki gelen kişi ta kendisiydi, İzuku gülerek boynuna atıldı Katsuki'nin ve sıkıca sarılarak kokusunu içine çekti. Ah şu mentollü Camel sigara kokusu... Hiç gitmezdi adamın üzerinden.

"Katsuki amca!"

Katsuki gülerek kollarını İzuku'nun beline sardı, çocuğun vücudunun daha inceldiğini düşünmüştü. İzuku'nun fazlasıyla boy attığını da düşünsede çocuk hala bir altmış altıydı.

"Hadi ama! Amca deme bana, henüz o kadar yaşlanmadım! Hem bana hep Kacchan dersin Deku."

"Nasıl istersen! Seni çok özledim!"

"Ben de seni İzuku-kun."

İzuku zorlukla bıraktı sarılmayı, içinde bir kırgınlık olmuştu. Daha fazla sarılmak isterdi fakat adamı kapıda bekletemezdi. Geri çekilip içeri geçmesine izin verdi ve Katsuki'nin montunu, atkısını alarak astı.

"Yolculuk nasıldı? Acıktın mı?"

Katsuki çocuğu süzerken gülümseyerek yanıt verdi.

"Hemde kurt gibi... ayrıca yolculuk güzel ve rahattı İzuku, sende bir ara şehire gelmelisin."

İzuku kıkırdadı ve mutfağa doğru gidip bir şeyler hazırlamaya başladı, mutfakla oturma odası birdi zaten bu sebeple rahat konuşuyorlardı.

"Şehire ancak üniversite için gideceğim fakat buraları da pek terk edesim yok, belki bir pastane açarım ha?"

"Aşçılık okuyordun değil mi İzuku?"

"Senin kadar zeki olsaydım doktorluk için çalışırdım fakat hayalim annem gibi bir aşçı olmaya itiyor beni."

Katsuki güldü, çocuğun zeki olduğunu ve kendisi ile dalga geçtiğini biliyordu sonuçta İzuku bir matematik dahisiydi fakat hayali aşçılık olduğundan pek ilgilenmiyordu.

"Hadi ama zeki olduğunu hepimiz biliyoruz."

"Tamam, tamam! Gözünde zeki olduysam ne güzel bana!"

İzuku bir yandan pirinci makinaya koymuş haşlanmasını bekliyorken biraz daha yemek hazırlamaya başladı. Kışın Katsuki'nin sıcak yemekleri daha çok sevdiğini bildiğinden, bildiği tüm sıcak yemeklerden bir parça yapmaya çalışacaktı. Özellikle acı yemekler çünkü Katsuki acıya bayılırdı.

"Yemek yapmak büyük bir yetenek açıkçası sana özeniyorum İzuku."

İzuku'nun kalbinde kelebekler uçuştu... Sevdiği adamın kendisini övmesi hoştu sonuçta...

"Teşekkürler, sen istediğin zaman sana yemek yapabilirim Kacchan."

Ah nediyordu bu sanki bir ev hanımı gibi... Kızardı İzuku. Katsuki çocuğa güldü tekrardan.

"Oldukça kârdayım sanırım... Her neyse, Sigara içebileceğim bir yer var mı İzuku?"

İzuku şaşırdı, karnındaki kelebekler tekrardan dans etti çocuğun.

"Hâlâ sigara içiyor musun Kacchan?"

"Bırakmaya çalışıyorum..."

"Ahah! Fakat pek öyle gözükmüyor!"