Y/n çalan alarmın sesiyle uyandı.Gözlerini ovuşturarak banyoya girdi.İşlerini hallettikten sonra aşağı kata inip mutfaktaki buzdolabından kahvaltı için gereken yiyecekleri çıkarıp kapattı.
Yemeğini sakince yerken Todorokiyle olan anılarını hatırladı.Todoroki ona yemeğinde her zaman eşlik ederdi.
Y/n kahvaltısını ettikten sonra üstüne rahat ve spor kiyafetlerine benzer şekilde kiyafet seçti.Giydikten sonra dışarıya çıktı.Dışarıya alışveriş yapmak için çıkmıştı.Günlerden pazardı.Bu yüzden okulda yoktu.
Alışverişe gittiğinde sepetlerden birini seçti ve reçel,noodle,ekmek,çikolata,su,birazcık meyve, dondurma aldı.Süpermarketin karşısında dün karşılaştığı çocuğu görmeyi beklemiyordu.Onu görmemesi umuduyla gözlerini kaçırıp önüne döndü.
"Aa prenses!Selam!"- diye gülümseyerek y/n'e taraf geldi.
Y/n içinden derin bir of çekti.
"aa sende mi buradaydın?"
"Evet alışveriş yaptım"
"Ha iyi isterseniz evime gidelim.Benimle konuşacaklarınız vardı."
"Evet ya çok güzel olur."
Yolda yürüyordular.
"Benim adım Ayato."
"Ben de y/n"
"Bir-birimizi zaten tanıyoruz y/n-chan~"
"Peki ben neden hatırlamıyorum?"
"Çünkü hafızanı sildiler"
"Nasıl yani?"
"Eve gidince herşeyi anlatacağım."
Eve girdiklerinde Ayato kendi eşyalarını mutfaktaki masanın üzerine bıraktı.Daha sonra koltuğa rahat bir şekilde oturdu.Y/n onun kim olduğunu çok merak ediyordu.
Y/n mutfaktaki işlerini hallettikten sonra Ayatonun yanındaki küçük koltuğa oturdu.
"Tamamdır.Şimdi en baştan başlıyorum.Sen çok küçüktün..
Burası flashback
"Y/n mi?Adın y/n mi?"- sordu Ayato
"Evet peki senin adın-
"Ayato!"- dedi Ayato büyük sevinçle
"Ayato..Çok güzel adın varmış."
"Seninde y/n!"
"Y/N! ZİYARETÇİN VAR!"- dedi konuşmalarını bölen müdür.
"T-tamam.Ben hemen geleceğim."- dedi y/n Ayatoya
Ayato büyük şaşkınlıkla y/n'in gidişini izliyordu.Y/n bu yetimhanede bebekliğinden beri vardı.Ayatoda.İkiside birlikte büyümüştüler ve Ayato ilk kez y/n ile tanışmak istiyordu.Y/n'in çok fazla arkadaşları vardı ve hepsini çok seviyordu.
Y/n müdür odasına girdiğinde içeride adam ve bir kadın vardı.Kiyafetlerinin pahalı olduğu belliydi.Kadın uzun, beyaz bir elbise ve altına beyaz, şık topuklu ayakkabılar giymişti.Sarı kısa ve dalgalı saçlarından aşağıya bakınca boynunda altından bir kolye vardı.Adam bir takım gitmişti ve saçlarıda taranmıştı.İkiside çok mükemmel gözüküyordular.
Y/n onlara hayranlıkla bakarken adam konuştu.
"Buraya seni almaya geldik y/n!"
"B-ben anlamadım.Ne alması?"
"Yani artık yeni evin,yeni odan, yeni kiyafetlerin ve yeni ebeveynlerin olacak y/n!"
"Ben istemiyorum!Arkadaşlarımla yaşayacağım."
"İstiyorsun..Biz de biliyoruz."- dedi kadın
Y/n her ne kadar gitmemekte ısrar etsede müdür onu zorla bu çiftle gönderdi.İşte herşeyde o gün başladı.Y/n'in evlerine gittiği bu çift aslında katillerdi.İnsan öldürüp saklıyorlardı.Yetimhaneden çocuk istemeleride cesetleri taşıtmak içindi.Müdürle konuşmalarındada cesur, akıllı ve kuvvetli bir koz çocuğu istemiştiler ve müdür de y/n'i önermişti.
Y/n her gün ölmüş insanları taşıyıp ya yakıyor ya da ormana atıyordu.Bunu zorla yapıyordu.Ona bunun oyuna benzediğini demişti adam.Ama bu oyun değildi.Babası her gün y/n'i dövüyordu.Yerden bir kan bulsa y/n'in bedeni sabaha morarmış oluyordu.
2 ay geçmişti.Ayato y/n'i çok merak ediyordu.O günden beri y/n geri dönmemişti.Bu yüzden Ayato gizlice bahçeye çıkıp oradanda y/n'in olduğu evi aramaya gitti.Evin yolunu biliyordu çünkü çift müdürün odasına konuşurken Ayato onları dinliyordu.
Sonunda evi bulabilmişti ama evden çok fazla çığlık sesleri geliyordu.Ayato ilk korktu sonra y/n'in içeride olabileceği düşüncesiyle ona bir cesaret geldi kapıyı çaldı.
"BU KİM LAN!"- diyerek kapıyı açtı.
"Bir velet daha mı?SEN BURADA NE YAPIYORSUN?"
Ayato arkada y/n'in kanlar içerisinde yerde yattığını gördü ve gözleri sona kadar açıldı.
"A-amca y/n neden yerde?"- diyip hemen içeriye koştu.Y/n'in ağzındaki kanları görüp ağladı.Üvey babası arkadan sopayla geliyordu.Ayatoyu öldürmek istiyordu.Y/n hemen ayağa kalktı.
"B-ben iyiyim bişeyim yok sadece düştüm."-dedi y-n
Babası sopayı yere koydu.Y/n'in bu kadar iyi olması onu çok sinirlendiriyordu.Tam y/n'e Tokat atacakken babasının elini tuttu ve burktu.Adam açıdan kıvranırken y/n iyi olmadığından yere düştü.Başı daha çok kanıyordu.Üvey babasıysa sopayı yeniden almıştı.Ayatoyu çok sinirlenmişti.Bu yüzden sopayla arkasından vuracaktı.
"K-kaç..K-ka..ç"- y/n kaç diye kekeliyordu.
Ayato y/n'in baktığı yere baktığında üvey babasının gerçekten sopayla geldiğini gördü.Tam sopayla vuracakken kapı çaldı.
"Kim o?"- dedi üvey babası
"Benim müdür!"- müdür kadın içeriye girdiğinde kanlar içindeki y/n'i aldırış etmeden Ayatoyu kolundan tutarak dışarıya attı.
"Üzgünüm bu bacaksız yetimhaneden kaçtı."
"Tamam.Sorun değil bir daha olmasın müdür."
"Anladım."
Y/n bilincini kaybetmişti.Ayato müdürle adamın ne yaptığını izliyordu ve adam elini cebine attı.Para çıkarıp kadına verdi.
"Çenemi kapalı tutacağımdan emin olabilirsin."- dedi müdür
Ayatoyu çekiştirerek yetimhaneye götürdü ve ceza olarak onu depoya kilitledi.Depo çok karanlık ve tozluydu.Ayato biraz öksürdükten sonra y/n'in kanlar içindeki halini hatırladı.Onu kurtarmak istiyordu..Bunu çok istiyordu.Sanki y/n'e bağlanmıştı.
Flashback end
Ayato bunların hepsini y/n'e konuştuğunda y/n'in anıları canlanmıştı.Hatırlayabiliyordu.Gerçekten böyle olaylar yaşanmıştı.
"N-nasıl olur.."
"İşte olaylar böyle oldu."
"Benim yapmam gereken bir kaç şey var y/n.Eve gidiyorum birşeye ihtiyaç duyduğun zaman beni ara."
"Tamam Ayato!"- diyerek ev işlerini yapmaya başladı.
