🌙 TWENTY

7 2 0
                                    


VERONICA

It's been two days since my first operation, at sabi nang doctor ay maaari pa daw ako magkaroon muli nang surgery kapag may nadetect pa kaya under observation pa ako

"Verons" napalingon naman ako sa kay kuya vince na siya nang mag babantay sa akin, sabi ko naman kaya ko na eh kulit talaga nila

"Ohh kuya" harap ko sa kanya

"Bakit ka nakatayo!" Lapit niya agad at dahan dahan akong iniupo sa hospital bed

"Ano ka ba okay lang ako, ilang araw na yung surgery ko no", reklamo ko dahil nakakangalay ang nakahiga para akong nakaratay na

"Oo nga pero di mo dapat pinapagod ang sarili mo", inis na saad ni kuya

"OA ahh nakatayo lang ako doon wala namang masyadong energy akong ginamit doon", singhal ko

"Wag ka ngang makulit,tsk...oh kumain ka na" lapag niya naman nang pagkain sa harap ko at hinatak ang table na di gulong at inilagay sa harap ko ,inilapag niya sa ibabaw noon ang pagkain

"Andami naman niyan! Diko yan mauubos konti lang" saad ko nang ilabas niya ang mga naka tupperware na pagkain

"Sabi ni mommy kainin mo daw lahat yan dahil maganda daw yan sa utak" sigaw ni kuya vince na ikinanguso ko lang,tsk... Andami kaya nito, wala naman akong nagawa kundi kumain dahil medyo gutom na rin ako ,ang sarap! Talaga magluto ni mommy mamimiss ko to

"Aish" napapunas naman ako sa mata nang maramdaman ang luha ko, ano ka ba veronica gagaling ka! Kailangan mo pang makausap si Oliver at makasapak man lang sa panloloko niya, diko namanlayan na di na pala ako kumakain at umiiyak na lang
Epekto ata to noong surgery eh bakit ako umiiyak I'm not an emotional person I am strong

"Veronica!" Biglang lapit sa akin ni kuya vince "Anong nangyari? May masakit ba sayo? Tatawag ako nang doctor—" hinawakan ko naman siya sa tangka niyang pag takbo umiling ako

"No kuy I'm fine, nasarapan lang ako sa luto ni mommy" ngiti ko napatitig naman siya sa akin at tumabi nang upo, he look at me with sad eyes at pinunasan ang mata ko

"Ano namang nakakaiyak sa luto ni mommy, Mom's cook was really the best" ngiti niya sa akin

"Mamimiss ko yon pano kapag may—"

"Shhh!! Ano ba walang mangyayari okay? Gagaling ka" naluluhang saad niya bago niya ako yakapin na ikinaiyak ko,I also don't want to die marami pa kong gustong gawin diko pa nakikitang ikasala ang mga bestfriend ko I still want to be with my family

I want to hear his explanations, baka nagkamali lang ako, baka naghinala lang ako I want to know kung ginawa man niya yun I want to know why? Ayaw niya ba sakin? Dahil sakitin ako? Did he knows that I'm in a hospital Is he in pain knowing I am here?
O inayawan niya ko dahil nandito ako sa lugar na kinatatakutan niya

Matapos nang pangyayaring iyon ay diko namalayang nakatulog pala ako pero naalimpungatan ako nang pumasok ang isang nurse at tulog si kuya vince

"Good evening maam,I'm here to check for you" ngiti nang nurse at pupunta na sana kay kuya vince nang pigilan ko siya

"Ahh wag mo na sana siya gisingin", pakiusap ko na tinanguan lang nito at nagkalikot na sa IV na nakakabit sa akin
Bago ito lumabas ay tinawag ko ito

"Yes maam?" Tanong niya

"Pwede ba kong maglakad sa labas?" Tanong ko, dahil feeling ko di na ko dadalawin nang antok

"Yes, maam let me assist you", presinta niya at iniaayos ang IV ko at inalalayan ako hanggang sa makalabas kame sa garden nang ospital more on small park kung saan kinausap ako ni Isabel

Take her to the moon for Me (Completed)Where stories live. Discover now