“Dear Heart,
Please, give me a chance,
When you walk, to me is love’s dance,
Your beautiful smile when you glance,
To me is heaven’s entrance.”
“Jusme, nagdadagdag ng basura.”
“Uy nakangiti, kinilig ka no?”
“Eh ano ngayon, di ko naman kilala? Basta”
“Reply-an mo nga.”
“Ayoko nga!”
Pakipot. HMPH!
“Cowgirl.”
“Yes Takuyaki?”
“^_^”
“HA?”
“Wala lang, namiss lang kita, kayo.”
“…”
“May gagawin ako, sama kayo?”
“Ano yan?”
“Basta.”
“Bahala ka nga, magyayaya tapos di sasabihin kung ano.”
“O anong gagawin natin sa boys’ cr???”—Bikay
“May napkin ka?”
“HOY KENJI! BAKLA KA BA!” –Ray
“OH NO MY BELOVED! WHY HAVE YOU FORSAKEN ME! I FEEL THE END OF THE WORLD!”—Jane, medyo nag-exaggerate.
“BASTA! O kambal, asan na ‘yung pinabili ko.”
“OH!” Sabay talaga!
“NAPKIN!”
“Nag-iba na ba ang pananaw mo sa buhay tol?” –Ray
Makalipas ng ilang minuto sa boys’ cr, lumabas na sila.
“Ano ba ang ginawa nyo?”
“EPIC ITO!”
“WAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!!!!”
Uy! Kaylaking lalake, kung makasigaw daig pa ang bakla!
“F***ing S***! Some girl left the bathroom of the boys with blood!”
“Hoy Kenji, ano ba ang ginawa mo. Ba’t sumigaw yung tao?” -___- Ako
“HAHAHAHAHAHAHA! Ang sakit ng tiyan ko!” –Ray
“Tumahimik ka nga! Kenji ano ba!”
“HAHA- eh kasi- HAHAHAHAHA! Yung bowl, linagyan naming ng- HAHA –napkin tas binuhusan naming ng food color ang area ng cubicle- HAHA!”
“Makasilip nga”—Bikay
“WAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHA! KAYO TALAGA! HAHAHAHAHA!” – Bikay
“Bakit ano ba” –Jane
“HAHAHAHA! PARANG TOTOO! TIKYANG TIGNAN MO! HAHAHAHAHA!” –Jane
“HAHAHA! IKAW KENJI HA! HAHAHAHA!”—Ako
Akalain mo nun! Pag bukas mo ng cubicle gugulat agad sayo, hanep din itong hapones na ito.
“Tago tayo guys!”
OMG! Pumasok ang school bully! Si Andrew! Ano kaya ang reaction nito
“MOMMYYYYYYYYYYY!!!!!!!!! AAAAAAAH!!! KADIRI TONG SKWELAHANG ITO! AAAAAAAKKKK!!!!!”
“BWAAAAAAAAAHAHAHAHAHHAAHAHAHHAHAHAHAHHAHAHA!”
“Mananakit talaga ang tiyan natin bukas!”—Bikay
“Anong bukas? Sumasakit na nga ang tiyan ko! HAHAHAHAHAHA!”—Jane
“HAHAHAHAHA *PRRRTTT*” O_O patay, nakautot ako.
“HAHAHHAHA TRISH IKAW BA IYON? HAHAHAHHAHA!” –Kenji
“HAHAHAHAHHAHAHHAAHA! ANG SAYA! HAHAHHAHAHA”—Ray
Johan: Mas nakakatawa kapa—
Joshua: --Kaysa prank ni Kenji! HAHAHAHHAHAHA!
“Ano ba kayo, napadami lang naman ang nalanghap kong hangin ah.”
“Linisin na natin ‘to, baka ma-principal pa tayo nito.”
Madali lang naman hugasan ang food coloring, kaya maaga kami natapos.
“SIR! THAT CUBICLE! THERE’S A USED NAPKIN AND BLOOD SPLASHES ALL OVER!!!”
“*opens cubicle* I don’t see any Mr. Andrew and Mr. Lester”
“But it was there! OY LESTER! Nakita mo rin yon diba!?”
OMG. Ang principal, buti nalang nahugasan namin bago dumating
“HAHAHAHHAHA! NAGMUKHA SILANG TANGA!”—Ray
“Both of you, I don’t want this joke.”
“But sir—“
“ENOUGH!”
“Hoy, kahit masama sila, naaawa rin ako.”—Jane
“Dear Heart
Your laughter was so precious today.
I hope someday, I am the reason behind your smile.”
“CHOS!”
“KILIG MUCH?” –Me
