MONDEH! I LOVE MORNING! ANG GANDA NG GISING KO! BACK TO GANDA IS MY FACE! ME READY TO SCHOOL! I’m more beautiful this time around! Hahahaha! Wew.
“MA! Good morning!”
“Ganda ng gising mo ah.”
“Gising lang ang maganda? Ako kaya!”
“Mas maganda ako sayo, ako yung original eh, Xerox ka lang”
“Oh, panalo kana ma.”
“Hehe, sige na nga. Baon mo.”
“Bye ma! I lalalavhe you!”
“I lerv yer ter!”
At sumakay na ako sa schoolbus. Wala si Kenji. Ganito pala ang feeling na namimiss ang crush—ah no, hindi crush, rephrase, ito pala ang feeling na may kulang sayo. Absent kaya sha? Ang boring naman. Mistulang miyembro ako ng SMP nito, alone. Wala akong katabi. Teka, ba’t ba ganito ako? Explain nyo nga sa’ken. Sizsh.
*School*
“Kumpleto na ba tayo?” –Bikay
“Ba’t ilang na ilang ka dyan, ano ba ang hindi alam namin ha?”—Jane
“Basta.”—Bikay
“Guys!”
“KENJI!”
“Oy, Ba’t di ka sumakay ng bus?”
“Basta”
“OH sige. May announcement daw si Bikay.”—Johan
“Himala ikaw lang ata ang nagsalita?”—Jane
“May sore throat si Joshua kaya hindi siya masyadong nagsasalita.”—Johan
Nag shake lang ng head and hand guestures lang si Joshua na tingin ko ang ibig sabihin ay ‘Im okay’
“Guys.”—Bikay, yung excited and happy ang peg. Tabi sila ni Ray, aye, chumachansing to si Ray oh.
*itinaas ni Bikay at Ray ang kamay nilang nakaholding-hands, state of shock kaming lahat*
“Oh, anong ibig sabihin niyo”—Jane, ang slow niya rin minsan
“OERMAGHERSH! TOTOO?”—Me
“Totoo ang what?”—Jane
“Ang slow mo Jane.” –Johan
“Sila na ni Ray daw.” –Kenji
“OMG! TOTOO?” –Jane
Nag eye-to-eye muna silang dalawa, tapos sabay sabing “YUP!”
“OH MAII! KENJI KAILAN NATIN I-AANOUNCE?”—Jane
“Hehe, Ikaw Jane ah,”—Kenji
“Joke lang, bukas gusto mo?”
“JANE!” Paos na sigaw ni Joshua. Ang husky ng voice niya.
“CONGRATULATIONS SA INYONG DALAWA!” –Me
“Ano sila, ikakaasal? Congratulations? Ganon?”—Jane
“Bakit? Ano bang sasabihin ko? Thank You! Come Again!”—Me
“You’re welcome”—Jane
“Ang aga-aga nag-aaway kayo.” –Johan
“Oo nga oh, we should celebrate.” –Kenji
“Oo nga oh, Libre nyo kaming lahat.”—Jane
“Tss, sige na nga.”—Ray
“ahh ahh, mm, ah!” parang pipi lang si Joshua oh, pero ayon sa gestures niya, magju-juice lang daw siya.
“Ikaw Tikyang, anong gusto mo?”—Bikay
“Siopao, bolabola.”—Me
“Ikaw Jane? Anong gusto mo?”—Ray
“Si Kenji—ah piattos, tas coke. Sour cream yung piattos ah!”—Jane
Habang patuloy silang nag-order, tinangay ko si Ray palabas ng linya, sa may drinking fountain
*Voice down low, parang loud na whisper lang ang peg naming dalawa dito since confidential to.*
“HOY RAY! WALANG HIYA KA! SHINOTA MO ANG BESPREN KO!” Sabay sabunot sa buhok niya
“Sabi ko nga sayo eh, di ko nga akalaing mahal niya ako. Crush nga niya ako since 1st year din daw. Meant to be talaga kami.”
“HEH! BA’T DI MO SINABI! AYEEEEEE!” Sapak na naman ang sinalubong ko sa kanya, di ko mapigilan, kilig na kilig na ako, nakaihi nga ako ng konti sa bagong panty ko eh.
“Sabi kasi ni Bikay na—“
“OY kayong dalawa! Tumulong nga kayo ditey!”—Jane
“Papunta na!”—Me
Habang dinadala ko ang tray ng sandamakmak na juice, at kahit nanganalay ako, siniko ko si Ray. Yiee! Pag kinikilig ka naman oh, tulongan nyo ko, ang basa na ng panty ko.
Akalain mo oh, daig pa ang end of the world sa halinghingan nilang dalwa, kakainggit, parang gusto ko na rin magkaboypren. Pero may goal ako ngayon, maka-graduate.
“Actually last week ko siya sinagot.” –Bikay
“ANO! Ba’t di nyo sinabi?!”—Jane
“Kasi wala si Tikyang eh.” –Ray
“GANON! Pasensya na ha, nagka-facial malstucture kasi ako.”—Me
“Ok lang iyon, ang mas mahalaga any mabuti kana ngayon.”—Bikay
“Oo nga Trish, sorry ah.” –Kenji
“Wala nga iyon, paulit-ulit?”—Me
“Oo nga, wala nga sa kanya! Nasayo ang puso ko.” –Jane
“MM! Jane! Buhay pa kaming dalwa.”—Johan, Si Joshua naman ay naka watch-out look. Napakacute tignan.
“Ay, nakalimutan ko may bodyguard at drayber pala ako, isusumbong aketch nitong dalwa.”—Jane
“Good Morning Hartstrings! Announcing to all board game playes for the intramurals, this 5 pm will be the first elimination round. Sections to be paired is Earth vs Wind, Fire vs Water”
“OMAI! Ang bilis! Intrams na nga pala next week.”—Jane
“Oo nga. Parang kahapon lang pers de ob klas pa.”—Ray
“Yung booth nga natin, nakapagshopping na daw sila ng mga kagamitan, magdedecorate nalang tayo.”—Me
“Well, problema mo na iyan, props committee ka kaya.”—Jane, mean girl ang peg niya, nakakaasar.
“Eh kung slaughterhouse ang booth natin! Kakatayin ko tong baklang ito.”—Me
Lumipas ang mga araw, mga araw na kalian man, hindi mauulit. Mga araw na masasaya Hahaba tong storyang ito kung pati pagbanyo ko ay ikukwento ko. Pero oi! Kung makagulat lang naman tong si Ray oh. Last week, humihingi pa nga siya ng tulong sa akin, ngayon, gugulatin lang ako ng ganito? Haaay. Pag-ibig naman oh. Ang tagal ko nang nililigawan si Alex Pettyfer pero di pa daw niya ako sasagutin dahil magpapayaman pa siya. I-bobongga daw niya kasal namin. :P
