" ကုကု ငါပျင်းလာပြီ..ဒီနားလမ်းလျှောက်ထွက်ရအောင် "
" ဖြစ်ပါ့မလား "
" ဖြစ်ပါတယ်ကွာ "
" ဒါဖြင့်ဒါလေး၀တ်ထား "
သူ့အနွေးထည်အင်္ကျီအောက်တွင် ပေါင်မုန့်လုံးလေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးမှာနစ်၀င်နေသည်။
အခန်းထဲတွင်ပဲနေရ၍ မွန်းကြပ်နေတာကြောင့် အပြင်ရောက်တာနဲ့ ဂျီမင်းက ကလေးတစ်ယောက်လိုပင် ခုန်ပေါက်၍ လျှောက်သွားသည်။ ဂျောင်ကုက ကင်မရာကိုင်ကာ နောက်ကနေထပ်ကြပ်မကွာလိုက်ရိုက်နေသည်။
" ကုကု ဟိုမှာကြည့် နေ၀င်တော့မယ် လှလိုက်တာ "
ဆည်းဆာ၏အလှတရားအောက်တွင် ပို၍လှနေသူမှာ သူဖြစ်ကြောင်း ပေါင်မုန့်လုံးလေးကသိဟန်မတူပါ။
တော်တော်ဝေးဝေးလျှောက်လာပြီးနောက် သူတို့သစ်ပင်တစ်ပင်အောက်တွင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။
" မောလိုက်တာကွာ "
" အားမရှိသေးဘဲနဲ့လျှောက်ပြေးနေတာကိုး "
" ပျော်လို့ပါ ကုကုကလည်း မဆူပါနဲ့ "
ဆူပုတ်ပုတ်လုပ်ကာပြောနေသော ပေါင်မုန့်လုံးလေးဟာ ဂျောင်ကုကိုဘယ်လိုခြွေရမလဲ ကောင်းကောင်းသိသော ကဝေကောင်လေး။
" မှန်းစမ်း..ကိုယ်လည်းနည်းနည်းပြန်နွေးနေတယ် "
" လာ..တက် "
ဂျောင်ကုက ဂျီမင်းရှေ့တွင်ထိုင်ချပြီး ကုန်းပိုးမည့်ဟန်ပြင်လိုက်သည်။
" ဟာ..မတက်ပါဘူး "
" ပြောမရရင် ခင်ဗျားကိုဒီတိုင်း ပွေ့ချီသွားမှာနော် "
" ဟိတ်ကောင် "
" ကျနော်ပြောတာနားထောင်စမ်းပါ "
" ပြီးရော ပြီးရော "
နေလုံးကြီးသည် တဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်လာသည်။ သင်းပျံ့သောညပန်းရနံ့လေးများက လေအဝှေ့တွင်ပါလာကြသည်။
" ကုကု..ငါ့အပေါ်ဘာလို့ဒီလောက်ကောင်းရတာလဲ "
ကျောပေါ်မှ အကောင်အသေးလေးဟာ ပခုံးပေါ်ကိုမေးတင်လျက် တကယ်မသိသလိုပင်မေးခွန်းထုတ်လေသည်။
YOU ARE READING
My Sweetest Caffeine
Romance💜 Taegi နဲ့ Jikook ဇာတ်လမ်းလေးပါ 💜 **Unicode+Zawgyi** From 27th June, 2021 to 4th Aug, 2021 ~