Darmaduman | poybat

4. Dokunma

•

Kapının gürültüyle kapanmasının ardından sıçramıştı Batuhan. Ağzı açık, hayretle kapıyla bakışıyordu. Aleyna yukarıda mıydı? Öyleyse Poyraz niye onu görünce deliye dönmüştü? Ve kendisi niye bir açıklama yapma gereği hissediyordu?

Öylece durmayı kesip kapıyı açtı ve kısa patikadan koşarak bahçe kapısından çıktı. Kimse onun evinden kapısını böyle çarparak çıkamazdı. Arabaya binmek üzere olan Poyraz'ı tuttu ve kenara çekti. Açık kalan arabasının kapısını da tıpkı onun evin kapısına yaptığı gibi sertçe çarptı Batuhan.

"Böyle saçma sapan konuşup bir de kapıyı çarpıp çıkamazsın benim evimden!"

Sinirle güler gibi oldu Poyraz.

"Saçma olan benim söylediklerim mi Batuhan? Yoksa o kızın yukarıda senin yatağında, bak vurgulayarak söylüyorum ki anla; "senin yatağında" senden habersiz mışıl mışıl uyuması mı? Ha? Hangisi daha sa-"

"O kız dediğin benim arkadaşım. Ayrıca ben n-"

Rahatsız edici bir şekilde güldü Poyraz.

"Arkadaşın? Tabii ki canım öyle. Yatağında şuan ama arkadaşın."

Batuhan Poyraz'a doğru bir adım attı. İkisi de öfkeli görünüyordu.

"Ne var bunda? Hem ne ima ediyorsun sen? İğrenç bir şey ima ediyorsun şuan! Kız yorgunmuş uyumuş işte! Çirkin düşüncelerini kendine sakla."

Poyraz da ona doğru bir adım attı.

"Ne çocuk çocuk savunmalar bunlar! Misafir odası diye bir şey yok mu? Senin yatağında yatıyor."

"Vaay! Hemen çocuk oldum değil mi? Tam ben de bugün çok tatlı diyordum ki al yine esti bi Poyraz. Arkadaşım diyorum ya, yatsın ne var!"

Tatlı mı? Demek bugün hakkında böyle düşünmüştü. Bunu sonra hatırlayıp ayna karşısında sırıtabilirdi ama şuan mesele bu değildi. Poyraz'ın şuanki bütün odağı Batuhan'ın yatağında yatan Aleyna meselesiydi.

"Normal mi bu? Hadi ama Batuhan yatağında diyorum. Ben de arkadaşınım o zaman beni de yatır yatağına."

Kaşlarını çatarak güldü Batuhan.

"Yatırayım? Öyle mi? Sen benim arkadaşım değilsin Poyraz."

Bu tartışma oldukça saçma bir yere doğru gidiyordu.

"Batuhan" dedi Poyraz. Didişirken birbirlerine ne kadar yaklaştıklarını farketmemişlerdi bile. Batuhan'ın burnunun dibinde olduğunu görünce içi titredi Poyraz'ın. Gözleri hemen dudaklarına indi. Kalemle çizilmiş kadar güzel dudaklarına... Şimdi kendi dudaklarının yandığını hissediyordu.

"Yatak yatak yatak! Pelesenk oldu diline." dedi Batuhan güç bela çıkan sesiyle. O kadar düşük çıkmıştı ki sesi Poyraz zor duymuştu. Zaten yüzüne çarpan sıcak nefesi onu kendinden geçiriyordu. Derin bir nefes almaya çalıştı Poyraz. Ama sanki yüzüne çarpan bu sıcak nefes onun nefesini kesiyordu.

"Ç-çekil! Çekil tamam."

Rengi atmıştı Poyraz'ın. Batuhan hemen geri çekildi. Yanakları kızarmış çekinerek Poyraz'a bakıyordu.

"Aleyna rahat bir kız. Benimle ilgisi yok bu durumun. Hem bende hiç kalmamıştı bile daha önce."

Poyraz'a niye açıklama yaptığını bilmiyordu. Sadece içinden gelenleri söylüyordu. Poyraz eli ensesinde derin nefesler alırken yandan yandan baktı Batuhan'a. Şuan hiçbir şey söylemesine gerek yoktu. Çünkü Poyraz'a pek ulaşmıyordu. Kafası tamamen karışmış, dikkati dağılmıştı.