Darmaduman | poybat

6. Kördüğüm

•

Telaştan titreyen elleriyle anahtarı kilide geçirmeye çalışıyordu Batuhan. Elleri titrediğinden bunu yapmak çok zordu. Bir türlü beceremeyince hırsla anahtarı fırlattığı esnada kapı içerden açılınca anahtar Taha'nın ayağına isabet etmişti.

"Lan yavaş!"

Hiçbir şey demeden seri adımlarıyla içeri girdi Batuhan.

"Öyle bir köşeye sıkıştım ki anlatamam."

"İyi anlatma zaten.." dedi Batuhan'ın arkasından kapıyı kapayıp peşinden salona doğru giden Taha. "..biz de hiç merak etmiyoruz."

Batuhan ona göz devirirken Melisa mutfaktan koşarak yanlarına geldi.

"Ben ediyorum abi. Bu aralar hayatın o kadar action dolu ki asla yetişemiyorum zaten."

"Bak buna ben de katılıyorum." derken abisinin yanına doğru geçen Melisa'yı kolundan yakalayıp aşağı çekerek yanına oturmasını sağladı Taha. "Herifin hayatı asla anlam veremediğim şekilde hareketlendi. Bir 'poyraz' esti bütün tozlar havalandı."

Taha Melisa'ya bakarak konuşurken Batuhan yanında duran kırlenti onun karnına fırlattı.

"Ne oldu haberiniz yok. Hâlâ goygoy peşindesiniz!"

"Hayır abi, anlamaya çalışıyoruz ama hiç yardımcı olmuyorsun ki."

Şimdi ikisi de meraklı gözlerle ona bakıyorlardı.

"Acun abi aradı. İstanbul'daymış, Para Bende için bir görüşelim diye tutturdu."

"Sergen de reddedince Poyraz kaldı tabii ortada dımdızlak." dedi Taha bilmiş bir tavırla.

"Survivor tek sezondan ibaret sanki. Poyraz abinin yanına kimi koysalar olur, niye o kadar ısrar ediyorlarki?"

Taha şaşkın bakışlarını Melisa'ya çevirdi.

"Abi mi? Kız sen bana bile abi demiyorsun. Siz abili kardeşli bir yakınlaştınız bu adamla ama ben kaçırdım bir şeyleri herhalde."

Melisa dudaklarını birbirine bastırırken Batuhan sızlanmaya devam etti.

"Sizinle hiçbir şey konuşulmaz ya! Bana Aleyna gerek. Onunla konuşmam lazım benim."

O cebinden telefonu çıkarınca ayaklandı Taha.

"Ya bak sakın çağırma o kızı buraya. Vallahi dayanamıyorum ona Batuhan. Kalkar giderim bak. "

Batuhan elinde telefon yerinden kalkıp merdivenlere doğru giderken konuştu:

"Cehennemin dibine kadar yolun var kardeşim."

Taha çocuk gibi bir ifadeyle Melisa'ya bakınca bu kez de o girdi devreye.

"Çok ayıp abi! Bak hem Taha giderse ben de giderim."

Sabır dileyerek son kez arkasına döndü Batuhan.

"O zaman ateşiniz bol olsun küçük hanım."

Onları daha fazla dinlemeden hızlı hızlı merdivenleri çıktı ve odasına geçti. Yatağına oturur oturmaz Aleyna'yı aradı. Biraz çaldıktan sonra açtı kız.

"Efendim Batu?"

"Aleyna nasılsın?"

"İyiyim gayet, sen?"

"Ben de iyiyim. Sen nerelerdesin?"

"İlayda'ya geldim biraz önce, kahve içiyoruz."

İlayda masaya doğru eğilerek telefona yaklaşıp seslendi: