ყოფილი

თავი 6.

- აღარასდროს შემეხო -  ხელები კრა , მაგრამ ადგილიდან ვერ დაძრა ჰარის მყარი სხეული. საკუთარ უსუსურობაზე ნერვები მოეშალა .
- ევა , პატარავ .. - თითებით შეუმშრალა ნამიანი ლოყები და ლამაზი ნაკვთები შეუთვალიერა .
- ამას არ ვიმსახურებ .. - პატარა ბავშვივით გააქნია ჰარის ხელებში მოქცეული სახე და აწითლებული ტუჩებიც ბავშვივით გამობურცა - აღარც ევა დამიძახო ..
- ნუ ბავშვობ , შენ ჩემი ევა ხარ - ლოყაზე მიაკრა ტუჩები და მისი სურნელი შეისუნთქა - სულ იქნები ...
- სხვა გიყვარს ..  და ახლა ღალატობ .. და მე ვინ ვარ საერთოდ - თმებში შეიცურა თითები , თითქოს საბოლოოდ გამოერკვა აგონიიდან და გონებამაც სწრაფად დაიწყო მუშაობა - ხელები გამიშვი ..
- უბრალოდ დაბნეული ვარ .. - მხარზე ჩამოადო თავი და ტუჩებიც მიაკრა . სხეულის საპასუხო რეაქციაზე გაეღიმა - შენ სულ მიგებდი ევა , ახლაც გამიგე - მისი სურნელით გაბრუებულმა ამოთქვა .
- ეს არასწორია .. გამართლება არ აქვს .. არ მინდა ამის გაგება და არც ის მინდა გამომიყენო - მხარზე ჩამოდებულ თმებში შეუცურა თითები და კულულებით თამაში დაიწყო .
- აქ არ უნდა ჩამოვსულიყავი - თავისთვის ამოთქვა და ევას შეკრული სუნთქვაც იგრძნო . მოდუნებულს ადვილად კრა ხელი და შესასვლელისკენ დაიძრა . სწრაფად აედევნა უკან და მარტივი მოძრაობით აიკრა სხეულზე - ევა არ მინდოდა ..
- ჩვენ დავსრულდით ჰარი ! მაშინ როცა აქედან წახვედი და წარსულის ნანგრევებში ქექვას მოეშვი ! დახმარება გინდოდა ? მიიღე ! - ხელი კრა მკერდზე და მოიშორა - არაფერია დასაბნევი , არჩევანი უკვე გაკეთებული გაქვს და შეეგუე! - კიდევ ერთხელ დაარტყა მკერდზე და სწრაფი ნაბიჯით შევიდა შენობაში .
ამჯერად , მის ნაბიჯებს არც არავინ ასდევნებია .

სუნთქვაშეკრულს კლუბის დამხუთავ გარემოზე უსიამოვნოდ გასცრა სხეულში . 

მშვენივრად იცოდა სასმლით არცერთი პრობლემის მოგვარება რომ არ შეიძლებოდა , მაგრამ შემთვრალ გონებას ვერაფერს უხერხებდა . ალბათ  რომ დაფიქრებულიყო გაგიჟდებოდა კიდეც . არ ჰგავდა მისი საქციელები ჩვეულებრივს და ფხიზელს აშკარად შეახსენებდა სინდისი ამას . თუმცა სიფხიზლემდე  ჯერ კიდევ დიდი დრო იყო .